گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم- دکتر الهام عابدینی، پژوهشگر روابط بین الملل و فعال حوزه فلسطین:

«من روزنامه نگاری را انتخاب کردم تا به مردم نزدیک باشم. تغییر واقعیت آسان نیست اما دست کم من می توانم صدای مردم را به گوش جهانیان برسانم.» و چه صدایی مهم تر از صدای دادخواهی و مظلومیت مردم فلسطین؟ شیرین ابوعاقله اصلا برای همین روزنامه نگار شده بود.. او می خواست صدای مردمی باشد که دنیا می خواهد صدای شان شنیده نشود.

شیرین ابوعاقله، خبرنگار شهید الجزیره سال های طولانی صدای مردم فلسطین بود. او از میدان، راوی مقاومت مردم فلسطین در جنگ ها و انتفاضه بود. او بارها راوی تشییع شهدای فلسطینی بود و اکنون با شهادتش، بار دیگر خبر جنایت های بی پایان رژیم صهیونیستی را به دنیا مخابره کرد. این بار حتی با صدایی رساتر. همان تصویر تشییع پیکر شیرین ابوعاقله در حالی که پرچم فلسطین روی تابوت پیچیده شده و جلیقه خبرنگاری شیرین با لکه های خون روی آن قرار گرفته است، گویاترین فریاد از جنایت های این رژیم بود که دنیا را تکان داده است.

رژیمی که خود را تنها دموکراسی خاورمیانه می داند، رژیمی که از آزادی رسانه ها و بیان دم می زند، حالا در عریان ترین شکل ممکن حقیقت خود را نشان داده است.

جنایت های این رژیم محدود به یک یا چند مورد نیست؛ از سمپاشی عامدانه و بی موقع با حجم زیاد بر زمین های کشاورزی غزه و نابودی محصولات غذایی آنان گرفته تا تخریب منازل مسکونی فلسطینیان، شهرک سازی های بی پایان، ترور چهره های مهم مقاومت و دانشمندان، اخراج محققان، مورخان و فعالان حوزه تاریخ فلسطین و صهیونیسم و ممنوعیت ورود آنان، فعالیت لابی های صهیونیستی برای تحریم هنرمندان حامی فلسطین و به همه این اقدامات، کشتار کودکان و شهروندان بی دفاع فلسطینی را هم اضافه کنید. این لیست طولانی از اقدامات خصمانه رژیم صهیونیستی را می تواند صفحه ها ادامه داد. اما مسئول مخابره این جنایت ها بر دوش چه کسی است؟ چه کسی به دنیا بگوید که در سرزمین های اشغالی، در سرزمینی پر از دیوار و حصار و نظامی، چه روی می دهد؟ چه کسی خبر این جنایت ها را به گوش مردم دنیا برساند؟

رژیم صهیونیستی در سه دهه اخیر دست کم ۵۰ روزنامه نگار دیگر را هم هدف قرار داده بود. برابر گزارش سازمان خبرنگاران بدون مرز، فقط در حمله سال ۲۰۱۴ رژیم صهیونیستی به غزه، ۱۷ خبرنگار شامل یک خبرنگار خارجی کشته شدند. این رژیم همچنین عامدانه مقر شبکه الاقصی در غزه را هم هدف قرار دادند. عبد الله فضل مرتجی، علی شحتة أبو عفش، حمادة خالد مقاط، وسیمونه کامیللی (ایتالیایی)، شادی حمدی عیاد، عبد الله نصر خلیل فحجان، محمد ماجد ضاهر، محمد نور الدین مصطفی الدیری، رامی فتحی حسین ریان، سامح محمد العریان، عاهد عفیف زقوت، عزت سلامة ضهیر، بهاء الدین الغریب، عبد الرحمن زیاد أبو هین، خالد ریاض محمد حمد، نجلاء محمود الحاج وحامد عبد الله شهاب از شهدای این حملات بودند.

برابر آخرین آمار، حدود ۲۸ روزنامه نگار فلسطینی هم اکنون در اردوگاه های رژیم صهیونیستی اسیر هستند و برای برخی از آنان هنوز هیچ دادگاهی برگزار نشده است.

اتحادیه روزنامه نگاران فلسطینی گزارش داده است که سالانه بیش از هفتصد مورد نقض حقوق خبرنگاران در غزه و کرانه باختری ثبت می شود که این شامل کتک زدن، بازداشت، تعطیلی رسانه و حتی زخمی کردن آنان با سلاح گرم است. تنها به چند مورد از این خبرنگاران شهید اشاره می کنم.

۹ آوریل ۱۹۷۳ کمال ناصر، سیاستمدار و روزنامه نگار فلسطینی در حمله نظامی از قبل برنامه ریزی شده صهیونیست ها در لبنان به شهادت رسید.

حنا مقبل، دبیر کل اتحادیه روزنامه نگاران و نویسندگان عرب نیز در سال ۱۹۸۴ در قبرس ترور شد.

ماجد ابو شرار، فعال سیاسی و خبرنگار فلسطینی نیز در ۹ اکتبر ۱۹۸۱ هنگام حضور در همایش همبستگی بین المللی با فلسطین در رم بر اثر انفجار در هتل محل اقامتش به شهادت رسید.

ناجی العلی، کاریکاتوریست فلسطینی و مشهورترین کاریکاتوریست خاورمیانه و جهان عرب بود، که در سال ۱۹۸۷ در لندن به ضرب گلوله قتل رسید. در نهایت پرونده بدون شناسایی قاتل بسته شد اما تقریبا بر کسی پوشیده نبود که رژیم صهیونیستی ترتیب این قتل را داده بود. یکی از جملات معروف او این بود: «کسی که بخواهد برای فلسطین بنویسد و کسی که بخواهد برای فلسطین طراحی کند، باید خود را «مرده» تلقی کند!». همه فعالان حوزه فلسطین باید بدانند که ممکن است هدف بعدی جنایت های این رژیم باشند.

نزیه عادل دروزة، خبرنگار آسوشیتدپرس نیز در سال ۲۰۰۳ بر اثر تیراندازی مستقیم نظامیان صهیونیستی در نزدیکی مدرسه ای در نالس شهید شد.

فضل شناعه، خبرنگار رویترز نیز در آوریل ۲۰۰۸ در نوار غزه به شهادت رسید. او هنگام مخابره تصویری از شلیک تانک های صهیونیستی به شهادت رسید و حتی تصویر برخورد گلوله با دوربین و سیاه شدن ناگهانی تصویر ثبت شده است.

یاسر مرتجی نیز روزنامه نگار و عکاس اهل فلسطین بود که در آوریل ۲۰۱۸ در مرز غزه هدف تیراندازی سربازان اسرائیلی قرار گرفت و در بیمارستان به فیض شهادت نائل آمد.

احمد ابوحسین نیز در سال ۲۰۱۸ در جریان پوشش خبری راهپیمایی بازگشت در غزه به ضرب گلوله صهیونیست ها شهید شد.

در سال ۲۰۲۱ نیز منزل یوسف ابوحسین، گوینده رادیو الاقصی در محله شیخ رضوان شهر غزه هدف حمله رژیم صهیونیستی قرار گرفت و او به شهادت رسید.

شاید این نام ها که همچنان اغلب آنان ناشناس و غریب هستند، سرشناس ترین خبرنگاران شهید شده به دست این رژیم باشند اما این اسامی بسیار طولانی تر است.

سال ۲۰۰۱، محمد عبدالکریم البیشاوی، عثمان عبدالقادر القطنانی؛ سال ۲۰۰۲، عصام مثقال حمزة التلاوی، عماد صبحی أبو زهره، امجد بهجت العلامی، جمیل عبدالله نواوره، احمد نعمان، رفایلی چرییلو (ایتالیایی)؛ سال ۲۰۰۴، محمد عادل ابوحلیمه، خلیل محمد خلیل الزبن؛ سال ۲۰۰۹، علاء حماد محمود مرتجی ، إیهاب جمال حسن الوحیدی، باسل إبراهیم فرج، عمر عبد الحافظ السیلاوی؛ سال ۲۰۱۰، جودت کیلیجلار (ترکیه ای)؛ سال ۲۰۱۲ ، محمد موسی ابوعیشه، محمود علی احمد الکومی، حسام محمد سلامه و بسیاری دیگر در سال های مختلف بخشی از این لیست هستند.

از این افراد باید صحبت کرد. باید بسیار از آن ها یاد کرد و اجازه نداد این اسامی فراموش شوند. هر سال در سالروز شهادت شان باید یک بار دیگر نام آن ها را آورد، باید گزارش ها و تصاویر آنان را پخش کرد تا دنیا از یاد نبرد چطور رژیم جنایتکار صهیونیستی، راویان جنایت هایش را از میان برمی دارد.

تا دنیا فراموش نکند، آرمان آزادی قدس شریف و فلسطین به قدری پربرکت است که حتی شهادت فعالان این حوزه هم به خیزشی دیگر بدل می شود. از لحظه شهادت شیر ابوعاقله، غزه و رام الله به عرصه تظاهرات های مردمی علیه رژیم صهیونیستی بدل شده است. خانه شیرین به مقر آزادی خواهان فلسطین تبدیل شده و با وجود خشونت نظامیان صهیونیست و تهدیدهای آن، لحظه ای این خانه و خیابان های اطراف آن از فلسطینیان خشمگین خالی نمی شود.

آنچه در فلسطین اشغالی رخ می دهد، نه یک وضعیت استثنانی و محدود به زمانی خاص بلکه وضعیت همیشگی و تمام وقت سرکوب، استعمار، نژادپرستی و خشونت است. بنابراین نمی توان ساختار رژیم صهیونیستی و جنایت های آن را با هیچ کجای دیگر مقایسه کرد.

هر لحظه «حضور» این رژیم اشغالگر، جنایت است و ارتکاب چنین ترورها و حملات آشکاری تنها کمک می کند سند اثبات ماهیت جنایتکارانه این رژیم را برای چشم های بسته جهانیان مستدل تر کرد.

انتهای پیام/