ایسنا/اصفهان آیت الله حسین مظاهری که به دلیل کسالت قادر به سخنرانی در اختتامیه کنگره بازخوانی ابعاد شخصیتی امام علی(ع) نشده بود، پیامی را خطاب به این کنگره صادر کرد که به نقل از او قرائت شد.

به گزارش ایسنا، در پیام آیت الله العظمی مظاهری آمده است:

"بسم الله الرحمن الرحیم

قال الله سبحانه: «أ فمن یهدی إلی الحق أحق أن یتبع أمن لا یهدی إلا أن یهدی»

برگزاری کنگرۀ بازخوانی ابعاد شخصیتی امیرالمؤمنین امام علی«علیه السلام» در چهاردهمین قرن شهادت آن امام همام، از الطاف و عنایات الهی است و از این جهت خداوند متعال را سپاس می گزاریم.

این بنده که مقرر بوده است در جمع شما میهمانان معزز و شرکت کنندگان گرامی در این همایش، توفیق سخن گفتن دربارۀ مولای متقیان«علیه السلام» را داشته باشم، اینک به سبب کسالت و بیماری از این توفیق محروم گشته ام، اما به منظور درک سعادت مشارکت در این کنگره که مزین به نام مبارک امیرالمؤمنین«علیه السلام» است و به احترام شما میهمانان بزرگوار که از راه های دور و نزدیک در این برنامه شرکت فرموده اید، چند نکته را به اختصار عرضه می دارم.

۱- سخن گفتن از شخصیتی چون امام علی بن ابی طالب«علیه السلام»، به حق، کاری صعب و مشکل است. درک ابعاد وجودی این انسان کامل بی همتا و این ولی مطلق خداوند تعالی، بی گمان برای ما خاکیان منغمر در مادیات امکان پذیر نیست: «ها علی بشر کیف بشر، ربه فیه تجلی و ظهر». و از همین روست که در بیان بلند رسول خدا«صلی الله علیه وآله وسلم» چنین وارد شده است که: «یا علی ما عرف الله إلا أنا و أنت، و ما عرفنی إلا الله و أنت، و ما عرفک إلا الله و أنا».

اما از آن جهت که «ألا و إن لکل مأموم إماما یقتدی به و یستضیء بنور علمه» باید تلاش و کوشش نمائیم تا در حد مقدور، آن وجود مبارک و نورانی را بیش از پیش بشناسیم و با تبعیت و پیروی از سخن و سیرۀ او، سعادت دنیا و آخرت خود را تأمین و تضمین نمائیم و بی شک، محبت و مودت واقعی به آن وجود گرامی وقتی تحقق عینی خواهد یافت که ما پیرو و رهروی حقیقی او باشیم: « إن أولی الناس بإبراهیم للذین اتبعوه و هذا النبی و الذین آمنوا و الله ولی المؤمنین».

۲- ماندگاری و جاودانگی سخن و سیرۀ امیرالمؤمنین«علیه السلام» از آن روست که در کلام نورانی و مرام روحانی آن امام همام، هم به مسائل نظری مورد حاجت و نیاز انسان پرداخته شده است و هم به مشکلات عملی او؛ و از سوی دیگر به همۀ ساحت های وجودی انسان، چه ساحت فکری و معرفتی و چه ساحت عواطف و احساسات، و چه ساحت آرمان ها و اهداف و چه سایر ساحات وجودی آدمی، توجه و التفات نظر شده است. نهج البلاغه که به حق، اخ القرآن نام گرفته است منشور باعظمتی است که صدق و درستی این ادعا را اثبات می کند و البته نهج البلاغه با همۀ عظمتی که داراست، گوشه ای از کلمات و بیانات بلند آن امام متقیان و امیرمؤمنان است. بنابراین ما به سخن و مرام علی«علیه السلام» نیازمندیم تا هم خود را بشناسیم و هم خود را بسازیم و هم برای ساختن جامعه ای آباد و معنوی و انسانی و الهی، نقشۀ راه و برنامۀ عملی داشته باشیم.

۳- در پیامی که در ماه مبارک رمضان و در ایام شهادت امیرالمؤمنین«علیه السلام» عرضه شد، بیان گردید که از میان انبوه تعالیم حیات بخش و پیام های سازنده و درس های آموزندۀ مولا، آنچه در دنیای امروز مورد نیاز حتمی و قطعی ماست و باید در مرکز توجهات و محور اقدامات، قرار گیرد، هفت درس با اهمیت است که بی گمان اهتمام و التزام به آنها می تواند مایۀ سعادت و سربلندی دنیوی و اخروی انسان باشد:

اول: کرامت و حرمت انسان؛ دوم: خرد و عقلانیت؛ سوم: علم و دانش؛ چهارم: اخلاق و تقوا؛ پنجم: عدالت و دادگری؛ ششم: اقتصاد و معیشت مردم و بالاخره هفتم: بازگشت به قرآن.

اینها مهمترین آموزه هایی است که توجه عمیق و عمل دقیق به آن، هم شخصیت فردی آدمی را می سازد و هم زمینه را برای شکل گیری یک جامعۀ دینی و انسانی فراهم می آورد. در همۀ این هفت قلمرو باید اصول کلی و جزئی هر یک، تبیین و تشریح گردد و سپس با صداقت و جدیت هرچه تمام تر مورد التزام و عمل واقع شود.

۴- تاریخ و مستندات تاریخی به خوبی نشان می دهد که دست های جبار و خیانتکار همواره درصدد بوده است تا اهل بیت«علیهم السلام» را از صحنۀ امامت و رهبری و حکومت و سیاست کنار گذارند و چنان که در زیارات نیز آمده است «دفعتکم عن مقامکم و أزالتکم عن مراتبکم التی رتبکم الله فیها»، اما به غیر از این، همواره دشمنان اهل بیت درصدد بوده اند تا آنان را از صحنۀ مرجعیت علمی نیز کنار زده و راه را بر هدایت انسان ها از طریق آن ذوات مقدس نیز سد نمایند، زیرا اولا: مرجعیت علمی آن ائمۀ هدی به نفع حکام جور نبود و آزادی عملی آنان را به خطر می انداخت؛ و ثانیا: تثبیت و گسترش مرجعیت علمی امامان اهل بیت«علیهم السلام» محبوبیت و نفوذ آنان را در بین مردم گست رش می داد و این امری بود که طبعا وحشت دشمنان را در بر می انگیخت.

از این جهت در طول تاریخ برای اخفاء این بعد از ابعاد شخصیتی آن بزرگواران نیز از هیچ اقدامی فروگذار نشد، از آزار و زندان و محدودیت و شهادت آنان و یارانشان گرفته تا جعل حدیث و روایت از زبان رسول خدا«صلی الله علیه وآله وسلم» و تا ده ها اقدام دیگر.

اما و هزار اما: «یریدون لیطفؤا نور الله بأفواههم و الله متم نوره و لو کره الکافرون، هو الذی أرسل رسوله بالهدی و دین الحق لیظهره علی الدین کله و لو کره المشرکون»

آری، در مصاف این دو طرز تفکر، خون مطهر ائمۀ هدی و امیرمؤمنان«علیهم الصلاةوالسلام» به دست اشقیاء دوران و تیغ جهالت ها، لجاجت ها و سفاهت ها، ریخته شد و انسانیت از وجود ظاهری آنان محروم گشت، ولی نور اندیشۀ تابناک آنان هرگز خاموش نشده و نخواهد شد و همۀ حق طلبان و فضلیت خواهان و عدالت گرایان، از این نور؛ روشنا و گرما می گیرند: «و یأبی الله إلا أن یتم نوره».

نور مقدس علی و فرزندان علی- که سلام و درود و صلوات بی انتهای حق بر آنان باد- تا دامنۀ قیامت و تا ابد می درخشد و راهنمای هر کسی است که ارادۀ هدایت و رسیدن به سبل سلامت را داشته باشد. آنان به تعبیر بلند امام صادق«علیه السلام» راسخون در علم هستند: «الراسخون فی العلم أمیر المؤمنین و الأئمة من بعده»

۵- سخن پایانی تشکر صمیمانه ای است از همۀ متصدیان گرامی این کنگره که با ابتکار و پشتکار، کاری بزرگ را به انجام رسانیدند، و نیز از فراهم آورندگان آثار و مقالات بی شماری که در این همایش مشارکت فرمودند، و همچنین از شما میهمانان عزیز و بزرگوار که به احترام امیرالمؤمنین«علیه السلام» در این کنگره حضور یافته اید و بالاخره از همۀ کسانی که به نحوی در این کار با اهمیت، قدمی برداشته اند.

از اینکه به سبب بیماری و کسالت از حضور در این محفل نورانی محروم گشته ام از یکایک شما عذرخواهی می کنم و از پیشگاه خداوند تعالی توفیق همگان را در پیمودن راه امیرالمؤمنین«علیه السلام» مسألت می کنم. و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته.

حسین المظاهری، بیستم جمادی الاولی."

انتهای پیام