مسلمی عضو فرهنگستان علوم پزشکی گفت: دندان های شیری برای یک کودک خیلی اهمیت دارد، بسیاری از دندانپزشکان قدیمی اعلام کرده اند که دندان های شیری از ۶ سالگی به بعد می ریزد و نیاز به درمان ندارد، در صورتی که از ۶ سالگی شروع به ریزش می کنند و دندان های عقب تا ۱۲ سالگی در دهان کودک باقی می مانند.

وی گفت: اگر این دندان ها را زود از دست بدهیم، دندان های دائمی دچار مشکل می شوند. یعنی پوسیدگی دندان های شیری می تواند روی دندان های دائمی اثر بگذارد.

مسلمی بیان کرد: وجود دندان شیری علاوه بر سلامت کلی کودک، برای جویدن و تکلم کودک نیز لازم است و اگر عفونی شود برای سلامت کلی کودک یا برای دندان دائمی زیر یک سال مشکل ایجادکند، چرا که ارتباط بین دندان شیری و دندان دائمی یک ارتباط تنگاتنگ و نزدیک است و هر گونه آسیبی به دندان های شیری به جوانه دندان های دائمی منتقل می شود.

عضو فرهنگستان علوم پزشکی ادامه داد: حفظ دندان های شیری برای سلامت کلی کودک و دندان های دائمی آن ها می تواند اثر داشته باشد. اگر این دندان ها زود از بین بروند باید فضای نگارنده بگذاریم و جای دندان را حفظ کنیم، ولی اگر فضای نگارنده نگذاریم دندان های بغل حرکت می کنند و فضای آن دندان را می بندد و احتیاج به ارتودنسی و کار های خیلی پیچیده تر پیدا می کند.