باشگاه خبرنگاران | فرهنگی و هنری | سه شنبه، 21 تیر 1401 - 23:24

هیئت علمی دانشگاه گفت:حجاب، در درجه اول، موضوعی فرهنگی است و مشی حاکم بر حجاب باید مشی فرهنگی باشد.

غلامی:
علی غلامی، هیئت علمی دانشگاه، در گفت و گوی ویژه خبری با محوریت «عفاف و حجاب؛ از مسئله هویتی تا چالش های قانونی»، در رابطه با مسائل قانونی عفاف و حجاب گفت: در موضوع عفاف و حجاب، قانون و رشته ما به نوعی مظلوم واقع شده است.
به این معنا که کارکردی از رشته حقوق و قانون درخواست می شود که اصلاً کارویژه رشته ما این نیست.
مثلاً زن و مردی با یکدیگر ازدواج می کنند و با توجه به این که مشی آن ها در زندگی زناشویی، اخلاق است، ما باید به عنوان فعالان رشته حقوق، مرز زندگی آن ها را حمایت کنیم.
یعنی اگر یک روزی، آن ها در مشی اخلاقی با یکدیگر دچار مشکل شدند به ما به عنوان مرزبان و نه به عنوان مشی بان مراجعه می کنند.
به گفته او، حجاب، در درجه اول، موضوعی فرهنگی است و مشی حاکم بر حجاب باید مشی فرهنگی باشد و اگر حجاب به مرز های خودش نزدیک شد فعالان رشته حقوق باید وارد عمل شوند و مرز باید نگه داشته شود نه این که از اول به فعالان رشته حقوق گفته شود که وسط میدان بیایند و مرز را در میانه ی میدان جستجو کنند چراکه مرز، انتهای خط است.
این هیئت علمی می گوید: در بحث حجاب، قطعاً قانون می خواهیم.
زیرا هر موضوعی که در آن امکان تخلف و جرم وجود دارد نیاز به قانون دارد و بدنبال آن، پرسشی که مطرح می شود این است که آیا موضوع حجاب را باید با قانون حل کرد؟
بدون شک، پاسخ منفی است و در مقابل، باید از قانون درخواست کرد انتهای خط و مرز حجاب بایستد و اگر لازم شد ورود کند.
به گفته غلامی، کشور های مختلف دنیا نیز در حوزه پوشش ورود کرده اند و به این مقوله بی تفاوت نیستند که بر اساس مبانی آن کشورها، کم و زیاد است، ولی اصل ورود در همه جا وجود دارد.
زیرا مسائل انسان در جامعه به دو صورت است که یک سری از آن ها سلیقه ای و برخی دیگر، واقعی هستند.
به گفته او، مسائل سلیقه ای مثل این است که فردی به رنگ کرم علاقه دارد.
اما شخصی دیگر به رنگ سورمه ای و.
با این وجود، هیچ یک از آن ها نمی توانند بگویند کدامیک از این رنگ ها زشت یا زیبا هستند چراکه این موضوع سلیقه ای است.
یعنی امری که تأثیر و تأثرش خارج از بنده نیست و اصلا نباید ملاک قرار بگیرد.
این عضو هیئت علمی گفت: امر واقعی، امری است که عملکرد هر انسانی در آن تأثیر و تأثری نسبت به دیگران دارد و این موضوع را شهید مطهری در کتاب پانزده گفتار مطرح کرده؛ به طوری که گفته است انسان ها در مسائل واقعی نمی توانند به تنهایی تصمیم بگیرند.
زیرا زندگی اجتماعی در مسائل واقعی دارای حد و حدودی است و مسئله پوشش، حوزه تأثیر و تأثرش از انسان خارج می شود.
از اینرو، تمام جوامع برای این موضوع که امری واقعی و نه سلیقه ای است چارچوبی را تعیین می کنند.
غلامی می گوید: در جهان، برخی از جوامع، عریان عقیدتی هستند مثل نچرالیست ها و طبیعت گراها.
آن ها بر این باور هستند همان طور که بدنیا آمده ایم، همان طور هم زندگی می کنیم و در واقع، آن ها گروه منحرف غربی نیستند و در مقابل، یک گروه اعتقادی هستند.
اما چون پوشش آن ها روی بقیه اقشار تأثیرگذار است برای آن ها مناطقی را درنظر گرفته اند تا بتوانند در آن جا زندگی کنند و در این میان، راهپیمایی های آن ها کاملاً ضابطه مند است.
پس قوانین پوشش به واسطه واقعی بودن این مقوله، در همه جای دنیا وجود دارد.
البته مبانی که در ایالات مختلف آمریکا برای پوشش مدنظر قرار می دهند متفاوت با دیگر نقاط جهان است.
در حال تکمیل...