به گزارش خبرنگار مهر، شیخ عباس قمی در کتاب شریف مفاتیح الجنان شیوه خواندن نماز حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را اینگونه نقل می کند:

روایت شده حضرت فاطمه (سلام الله علیها) دو رکعت نماز می خواند که جبرئیل به ایشان آموخته بود. آن حضرت در رکعت اول پس از سوره «حمد» «صد مرتبه» سوره «قدر» و در رکعت دوم بعد از سوره «حمد» «صد مرتبه» سوره «توحید» را می خواند و چون سلام می داد این دعا را می خواند:

سبحان ذی العز الشامخ المنیف، سبحان ذی الجلال الباذخ العظیم، سبحان ذی الملک الفاخر القدیم، سبحان من لبس البهجة والجمال، سبحان من تردی بالنور والوقار، سبحان من یری أثر النمل فی الصفا، سبحان من یری وقع الطیر فی الهواء، سبحان من هو هکذا لاهکذا غیره.

پاک و منزه است آن خدایی که دارای شکوه افراشته و بلند است، پاک و منزه است خدایی که صاحب عظمت بلندمرتبه است، پاک و منزه است خدایی که دارنده فرمانروایی پرافتخار دیرینه است، پاک و منزه است آن که پوشش خرمی و زیبایی به بر دارد، پاک و منزه است آن که در پوششی از نور و وقار است، پاک و منزه است آن که رد پای مورچه را بر سنگ سخت می بیند، پاک و منزه است آن که خط سیر پرنده را در هوا مشاهده می کند، پاک و منزه است آن که او چنین است و جز او چنین نیست.

سید بن طاووس فرموده: در روایت دیگری وارد شده که پس از این نماز «تسبیح مشهور حضرت زهرا» (سلام الله علیها) را که پس از هر نماز خوانده می شود، بخوانند و پس از آن «صد مرتبه» صلوات بر محمد و خاندان او فرستند؛ و شیخ در کتاب «مصباح المتهجدین» فرموده: نماز حضرت فاطمه (سلام الله علیها) دو رکعت است: در رکعت اول سوره «حمد» و «صد مرتبه» سوره «قدر» و در رکعت دوم سوره «حمد» و «صد مرتبه» سوره «توحید» خوانده شود و چون سلام داده شد، «تسبیح حضرت زهرا» (سلام الله علیها) را بخوانند، آنگاه دعای «سبحان ذی العز الشامخ» [که در بالا آمد] را تا آخر قرائت کنند و شیخ فرموده است: کسی که این نماز را بجا می آورد، چون از تسبیح فارغ شود زانوها و دستان خود را تا آرنج برهنه نماید و همه مواضع سجود خود را بدون مانع و حائل به زمین بچسباند و از خدا حاجت بخواهد و به هر کیفیتی که دوست دارد دعا کند و در همان حال سجده بگوید:

یا من لیس غیره رب یدعی، یا من لیس فوقه إله یخشی، یا من لیس دونه ملک یتقی، یا من لیس له وزیر یؤتی، یا من لیس له حاجب یرشی، یا من لیس له بواب یغشی، یا من لایزداد علی کثرة السؤال إلا کرما وجودا، وعلی کثرة الذنوب إلا عفوا وصفحا، صل علی محمد وآل محمد وافعل بی کذا وکذا.

ای آن که جز او پروردگاری نیست که خوانده شود! ای آن که ورای او معبودی نیست که از او پروا شود! ای آن که جز او فرمانروایی نیست که از او پرهیز شود! ای آن که او را وزیری نیست که به او روی آرند! ای آن که او را نگهبانی نیست تا به او رشوه داده شود! ای آنکه او را دربانی نیست تا به وسیله او به درگاهش آیند! ای آن که بر اثر بسیاری درخواست، جز کرم و جود و بر اثر کثرت گناهان جز عفو و گذشت نیفزاید، بر محمد و خاندان محمد درود فرست و با من چنین و چنان کن.

و به جای «کذا و کذا» حاجات خویش را از خدا بخواهد.