بازخوانی انتقادی سیاستگذاری های آموزشی در ایران معاصر منتشر شد

به گزارش خبرنگار مهر، این جدیدترین اثر سیدجواد میری است که در سال ۱۳۹۸ توسط انتشارات نقد فرهنگ به چاپ رسیده است.
این کتاب دارای سه بخش و یک پیشگفتار و یک خاتمه در ۱۰۰ صفحه می باشد.
در این تازه ترین اثر، تلاش بر این بوده است که جامعه ایرانی را از منظر مفهوم سیاستگذاری آموزشی و پداگوژی انتقادی مورد مطالعه قرار دهیم.
در پشت جلد این اثر در معرفی آن آمده است: یکی از مشکلات موجود در جامعه ایران، این است که هر ایرانی به صورت فردی، ذهنی خلاق دارد و دارای نبوغ، خلاقیت، هنرمندی و … است، اما با این حال زمانی که در فضای جامعه در نسبت با دیگری قرار می گیرد، این ویژگی های مثبت نمود پیدا نمی کند و به جای هم افزایی دست به تخریب دیگری زده می شود.
این کنش رفتاری در ساحت اقتصادی، سیاسی، مذهبی، دانشگاهی و به صورت گسترده تر در جامعه مشهود است.
به جای نقد گفته ها و استدلال های فرد، خود شخص را نقد می کنیم و برای مخالفت با نظر وی به یکی از خصوصیات فردی او حمله می کنیم. همچنین از منظری دیگر، فردی که گفته ها و استدلال های او مورد نقد قرار گرفته است، این رفتار اجتماعی را نوعی تخریب علیه خود محسوب می کند.
حال سوال این است که برای حل این مسأله از کجا باید آغاز کرد؛ آیا برای تصحیح این الگوهای ذهنی، رفتاری و کنشی، باید سرمایه گذاری را از سطح دانشگاهی آغاز کنیم و یا اینکه این نوع الگوها باید در دوران مهد کودک، پیش دبستان یا دبستان تصحیح شود و آگاهی بخشی ها در همین دوران صورت گیرد؟
این کتاب دارای سه بخش و یک پیشگفتار و یک خاتمه در ۱۰۰ صفحه می باشد.
در این تازه ترین اثر، تلاش بر این بوده است که جامعه ایرانی را از منظر مفهوم سیاستگذاری آموزشی و پداگوژی انتقادی مورد مطالعه قرار دهیم.
در پشت جلد این اثر در معرفی آن آمده است: یکی از مشکلات موجود در جامعه ایران، این است که هر ایرانی به صورت فردی، ذهنی خلاق دارد و دارای نبوغ، خلاقیت، هنرمندی و … است، اما با این حال زمانی که در فضای جامعه در نسبت با دیگری قرار می گیرد، این ویژگی های مثبت نمود پیدا نمی کند و به جای هم افزایی دست به تخریب دیگری زده می شود.
این کنش رفتاری در ساحت اقتصادی، سیاسی، مذهبی، دانشگاهی و به صورت گسترده تر در جامعه مشهود است.
به جای نقد گفته ها و استدلال های فرد، خود شخص را نقد می کنیم و برای مخالفت با نظر وی به یکی از خصوصیات فردی او حمله می کنیم. همچنین از منظری دیگر، فردی که گفته ها و استدلال های او مورد نقد قرار گرفته است، این رفتار اجتماعی را نوعی تخریب علیه خود محسوب می کند.
حال سوال این است که برای حل این مسأله از کجا باید آغاز کرد؛ آیا برای تصحیح این الگوهای ذهنی، رفتاری و کنشی، باید سرمایه گذاری را از سطح دانشگاهی آغاز کنیم و یا اینکه این نوع الگوها باید در دوران مهد کودک، پیش دبستان یا دبستان تصحیح شود و آگاهی بخشی ها در همین دوران صورت گیرد؟
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! میخوای دربارهی «بازخوانی انتقادی سیاستگذاری های آموزشی در ایران معاصر منتشر شد» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.