گروه سیاسی خبرگزاری فارس؛ احد شیرزاد: پس از بیانات شب گذشته رهبر معظم انقلاب در ارتباط تصویری با دانشجویان، برخی تصور کردند بخشی از این بیانات، ابهاماتی را ایجاد کرده است.

ماجرای ابهام چیست؟

ماجرا از این قرار است که رهبر انقلاب شب گذشته فرمودند: «در دوره های گذشته کسانی که می خواستند نامزد بشوند، از من می پرسیدند که شما مثلا موافقید؟ من می گفتم «من نه موافقم، نه مخالف»، یعنی نظر ندارم. امسال گفتم من همین را هم نمی گویم. اگر کسی پرسید که شما موافقید، همین هم که «من نه موافقم، نه مخالفم» را هم من نخواهم گفت».

سخنان رهبر انقلاب در حالی مطرح می شود که همین یکماه قبل خبر «نهی سید حسن خمینی برای حضور در انتخابات از سوی رهبر انقلاب»، تیتر نخست رسانه های کشور بود.

اما به راستی این سخن رهبر انقلاب، ایجاد کننده ابهام بود یا بالعکس، برطرف کننده ابهام بود؟ باید گفت که اتفاقا با نگاهی دقیق تر به ماجرا، خواهیم دید که سخن رهبر انقلاب کارکرد ابهام زدایی داشته است.

در واقع باید گفت رهبر انقلاب بر اساس همین حساسیتی که در جمع دانشجویان از آن سخن گفتند (عدم توصیه به ورود یا عدم ورود کاندیدایی خاص)، نسبت به سیدحسن خمینی نیز همین مشی را اتخاذ کرده اند و بدیهی است که وقتی فرزند یادگار امام برای حضور در انتخابات از رهبر انقلاب اذن خواسته اند، پاسخ رهبر انقلاب یک جمله بیش نبوده است: «نظری نمی دهم».

با این حال، تکلیف روایتی که سیدحسن خمینی از نهی رهبر انقلاب مطرح کرده و تبدیل به روایت قالب رسانه ها شد، چه می شود؟

در پاسخ باید این سؤال را پرسید که آیا آنچه سیدحسن خمینی و برادر وی نقل کرده اند، عینا با همان کیفیتی بوده که رخ داده است یا صرفا بخشی از روایت ملاقات با رهبر انقلاب بوده است؟

منطق حاکم بر سخنان شب گذشته رهبر انقلاب بیانگر این است که روایت نقل شده از ملاقات سیدحسن خمینی با رهبر انقلاب، نمی تواند روایت کاملی باشد، بلکه هدفمند منتشر شده است. پیگیری خبرنگار فارس نیز تأییدکننده همین موضوع است.

ماجرا از این قرار است که سیدحسن خمینی در ملاقات با رهبر انقلاب از ایشان می خواهد تا درباره ورودش به انتخابات نظر دهند. رهبر انقلاب طبق همان مشی خود، اظهارنظری نمی کنند. اصرار سیدحسن خمینی ادامه پیدا می کند و خطاب به رهبر انقلاب می گوید: «فرض کنید که فرزند شما چنین درخواستی از شما داشته اند، پاسخ شما به او چیست؟». استنکاف رهبر انقلاب ادامه می یابد تا اینکه در نهایت پس از اصرارهای متوالی سیدحسن خمینی، ایشان می گویند که اگر فرزند من چنین درخواستی داشته باشد، می گویم به صلاح او نیست در انتخابات شرکت کند.

حال، اولین روایتی که بعد از ملاقات سید حسن خمینی و رهبر انقلاب توسط سید یاسر خمینی در رسانه ها منتشر شد را مرور کنیم: «حسن آقا امروز مطابق دیدارهای نوبه خود با رهبری به دیدن ایشان رفتند که طی این ملاقات، رهبر انقلاب کاندیداتوری ایشان در انتخابات را به صلاح ندانستند و با بیان اینکه حاج حسن آقا را مانند فرزند خود می دانند، از ایشان خواستند که در شرایط فعلی به این عرصه ورود نکنند».

آنچه از این روایت برداشت می شود این است که رهبر انقلاب بنابه مصالحی، از سیدحسن خمینی خواسته اند تا در انتخابات حضور پیدا نکند، حال اینکه در واقع، واکنش رهبر انقلاب به درخواست سیدحسن خمینی همان واکنشی بوده که ایشان نسبت به سایر نامزدها داشته اند.

اکنون باید به این سؤال پاسخ داد که علت اصرار سیدحسن خمینی در گرفتن نظر رهبر انقلاب درباره کاندیداتوری خود در انتخابات چه بوده است؟

برای پاسخ به این سؤال باید اتفاقات پس از اعلام خبر نهی سیدحسن خمینی از کاندیداتوری را مرور کرد. اتفاقاتی که از سناریویی از پیش طراحی شده پرده برمی دارد. سناریویی که با سخنان شب گذشته رهبر انقلاب، بهتر فهم می شود.

وقتی پروژه القاء حذف سیدحسن خمینی کلید می خورد

بعد از انتشار خبر نهی سیدحسن خمینی از کاندیداتوری، هفته نامه اصلاح طلب صدا، خط مظلوم نمایی و القاء حذف سیدحسن خمینی را کلید می زند و با قرار دادن تصویر بزرگ آیت الله رئیسی و حجت الاسلام سید حسن خمینی در مقابل هم در روی جلد خود، از تیتر «دوئل بی دوئل» استفاده می کند و می نویسد: «با خروج سیدحسن خمینی از دایره نامزدهای احتمالی ریاست جمهوری، چشم انداز یک دوقطبی جدی در انتخابات ۱۴۰۰ از بین رفت. آیا میدان برای سید ابراهیم رئیسی خالی خواهد شد یا ورود او هم منتفی می شود؟».

این خط، توسط سایر رسانه های این جریان هم پی گرفته شد.

روزنامه اصلاح طلب ابتکار هم وارد می شود و در سرمقاله ای به قلم محمدعلی وکیلی، نماینده سابق لیست امید و مدیرمسئول این روزنامه می نویسد: «با تعیین تکلیف و منتفی شدن حضور سیدحسن خمینی، تقریبا دست اصلاح طلبان دیگر خالی شده و سوسوی امید اصلاح طلبان از بین رفته است. حسن خمینی ته مانده کیسه اعتبار اصلاح طلبان بود و با غیبت او، تقریبا می شود حدس زد که هیچ اصلاح طلب جدی در این انتخابات نداریم. با این شرایط، اگر سید ابراهیم رئیسی ورود کند، که بسیار محتمل است، تکلیف اصولگرایان روشن می شود و تمام ظرفیت این جریان به میدان می آید. باتوجه به ظرفیت رئیسی، او هم شانس تقریبا قطعی رأی خواهد داشت و هم توان بالا بردن مشارکت را دارد. به همین دلیل به رغم تقلاهای بی اثر، شاید اصلاح طلبان در این انتخابات بروند هواخوری و موضوعیت خاصی در این انتخابات پیدا نکنند».

سیدحسن خمینی نیز در این موضوع، بی سهم نماند و این خط، از سوی او نیز پیگیری شد. وی در دیدار اعضای حزب اعتماد ملی بعد از گفتن این جمله که «حکومت یک دست افراطی را خطرناک می دانم»، می گوید: «تلقی من هم این بود که شاید بتوانیم کاری کنیم که این امر در مورد شخص بنده دیگر امکانش فراهم نیست». اینجا نیز علی رغم اینکه رهبر انقلاب ابتدائا نظری درباره کاندیداتوری وی نداده بودند و سیدحسن خمینی، خود اصرار به اظهار نظر رهبر انقلاب داشته است، القا می شود که مانعی سر راه کاندیداتوری وی گذاشته شده است!

در همین دیدار است که الیاس حضرتی، دبیرکل حزب اعتماد ملی با بیان اینکه «نسل جوان دنبال پرچمی می گردند که حول آن کار کنند»، از سیدحسن خمینی می خواهد تا پرچمداری کند و می گوید: «شما خواسته یا ناخواسته به وسط میدان آمده اید. قصد انتخابات کرده بودید و شخصیت بزرگی به حضرتعالی گفته اند که مصلحت نیست و شما هم خیلی درست و منطقی آن را پذیرفتید».

بهره برداری ها از عدم کاندیداتوری سیدحسن خمینی ادامه دارد

بهره برداری از عدم ورود سیدحسن خمینی به انتخابات همچنان ادامه دارد و در تازه ترین اقدام، روزنامه اعتماد در شماره امروز (چهارشنبه ۲۲ خرداد) با اشاره به منصرف شدن ظریف از کاندیداتوری، تیتر صفحه نخست خود را به «ظریف بعد از حسن خمینی» اختصاص می دهد و می نویسد: «اصلاح طلبان یک کاندیدای شاخص دیگر را در نخستین روز نام نویسی از دست دادند».

پروژه کاندیداسازی و مظلوم نمایی

استراتژی اصلاح طلبان برای انتخابات ۱۴۰۰ لایه های مختلفی دارد که یکی از آن ها، کاندیداسازی و سپس مظلوم نمایی نسبت به آن چیزی است که حذف آن ها از صحنه رقابت ها می نامند! کاندیداهایی که اساسا شرایط و شانس حضور در میدان نهایی رقابت را نداشته اند، چه اینکه سیدحسن خمینی بدون داشتن هیچ سابقه مدیریتی کلان، شانسی برای عبور از فیلتر شورای نگهبان نداشت و بر اساس مصوبه اخیر شورای نگهبان، حتی امکان ثبت نام در انتخابات را نیز نداشت.

در هر صورت باید دید آیا سیدحسن خمینی، روایت ناقص خود از ملاقاتش با رهبر انقلاب را اصلاح خواهد کرد یا اصلاح طلبان به بهره برداری خود از موضوع عدم کاندیداتوری وی ادامه خواهند داد؟

انتهای پیام/