سینمافلاشبک||وقتی «دروازه بهشت» به روی سینما بسته می شود / فیلمی که بعدا قدرش دانسته شد!
فیلم سینمایی خوش ساخت «دروازه بهشت» در سال ۱۹۸۰ از سینماها بیرون کشیده شد. این اقدام در پی نظرات منفی منتقدین آن زمان صورت گرفت، اما زمان با این فیلم مهربان بود و حالا از آن به عنوان یکی از شاخص ترین فیلم های ژانر وسترن یاد می شود.
خبرگزاری فارس گروه سینما علیرضا سپهوند: کلانتر «جیمز آوریل» اقدام به محافظت از کشاورزان مهاجر در مقابل گله داران ثروتمند کرده و با هفت تیرکشی اجیر شده مبارزه می کند. او کلانتر «جکسون کانتی» در وایومینگ است که در آنجا درگیر جنگ طبقاتی با «ناتان چمپیون» مزدور دامداران ثروتمند منطقه می شود که و یک فهرست مرگ صد و بیست و پنج نفری از مهاجران تهی دست تهیه کرده و آنان را کشته و شکنجه می کنند.
«جان هارت» «کریس کریستوفرسون» و «کریستوفر واکن» هنرپیشه های اصلی ای فیلم «دروازه های بهشت» ساخته «مایکل چیمینو» هستند.
دروازه بهشت یک فیلم وسترن بسیار پرخرج و مجلل است که نتوانست در ابتدای اکرانش به موفقیت بزرگی دست پیدا کند. این فیلم که در زمان خود در سال ۱۹۸۰ کاملا در گیشه شکست خورد برای مدتی تبدیل به یک مصیبت بزرگ در کارنامه هنری «مایکل چیمینو» شد. اما چمینو با وجود این شکست به کار خود در عرصه فیلم سازی ادامه داد. بعد از شکست فیلم دروازه بهشت در گیشه دوران جدیدی در هالیوود آغاز شد که در آن کنترل کامل پروژه توسط کارگردان کنار گذاشته شد و کمپانی های توزیع کننده تسلط کامل پروژه را برعهده گرفتند.
یکی از موارد بسیار حائز اهمیت، ارزش هنری فیلم دروازه بهشت است. باید اقرار کنیم ارزش های این فیلم طی دوران اکرانش به نوعی مورد اجحاف قرار گرفته بود. گذشت زمان با اثر وسترن چیمینو مهربان بود. با اینکه ابتدا فیلم دروازه بهشت یک شکست بزرگ به حساب می آمد اما با گذشت زمان ارزش این شاهکار هنری بیشتر آشکار و تبدیل به یکی از بهترین فیلم های وسترن تاریخ سینمای جهان شد.
چیمینو در این فیلم با رویکردی نو به آمریکای سال های پایانی قرن نوزدهم، به بازنمایی پیدایش «جامعه طبقاتی» و انحصارطلبی طبقات اجتماعی بالا یا همان ثروتمندان در آمریکا می پردازد. او و فیلم بردارش، «ویلیموش ژیگموند» برای حفظ سندیت فیلم، نحوه تصویرپردازی خاص آن دوره را از عکس ها و پوسترهای به جا مانده از آن سال ها، الگوبرداری کرده اند.
کار تحسین برانگیز و فوق العاده «ویلموش ژیگموند» در عرصه فیلم برداری، بررسی و تصویرسازی زیبا و دقیق آن دوران و گروهی از کاراکترهای جذاب و بازیگران شناخته شده که نقطه قوت اصلی فیلم دروازه بهشت بودند، از ویژگی های مثبت این اثر که در ابتدای اکرانش مورد توجه قرار نگرفته بود، محسوب می شوند.
در ادامه و به نقل از «هالیوود ریپورتر» نگاهی می اندازیم به آنچه که بر سر این فیلم آمد و منتقدینی که به اصطلاح این فیلم را زمین زدند:
بازبینی و نقد منتقدین برای حماسه وسترن «مایکل چیمینو» بسیار بد بودند بنابراین به تشویق نهاد «United Artists»، او تصمیم گرفت نمایش آن را درست چند ساعت قبل از اکران افتتاحیه در ۲۰ نوامبر ۱۹۸۰ منتفی کند.
«دروازه بهشت»، حماسه وسترن «مایکل چیمینو» که نوزدهم نوامبر ۴۰ ساله می شود، به خاطر رسوایی ورشکست کردن استودیو فیلمسازی «United Artists» و به دنبال آن، پایین کشیدن پرده های سینما برای نویسندگان مولف دهه ۱۹۷۰، جایگاهی بدنام در هالیوود کسب کرد. اما در واقع حقیقت چیز دیگری بود و «دروازه بهشت» فیلم بسیار خوب و خوش ساختی بود.
هالیوود ریپورتر در یادداشت خود در ۲۰ نوامبر ۱۹۸۰ در مورد این فیلم نوشت: فیلم روایت جنگ منطقه جانسون کانتی در سال ۱۸۹۲ است که در آن صاحبان ثروتمند گاوداری های وایومینگ، مهاجران تهی دست منطقه را سلاخی می کردند. این فیلم دارای نیرویی انفجاری و از نظر بصری بسیار متناسب و جذاب است.
پس از آنکه در ۱۸ نوامبر سال ۱۹۸۰ در نیویورک برای منتقدین اکران شد، فورا سر و صدایش بلند شد: فیلم چیمینو که رسانه ها، هزینه های هنگفت آن را فاش کرده بودند، یک فاجعه بود. من همیشه شک داشتم که شاید پیش از این در مورد فیلم خیلی زیاد صحبت شده باشد.
«کریستوفر واکن» زمانیکه در فیلم «دروازه بهشت» در نقش نگهدار احشام در مرتع بازی می کرد ۳۶ ساله بود. او در آن زمان در فیلم قبلی چیمینو با عنوان «شکارچی گوزن» توانسته بود جایزه اسکار «بهترین نقش مکمل مرد» را دریافت کند. او در مورد فیلم «دروازه بهشت» گفت: من همیشه شک داشتم که شاید پیش از این در مورد فیلم خیلی زیاد صحبت شده باشد. من در آن اکران حضور داشتم و فکر کردم یک فیلم خوب تماشا کرده ام.
نقدها آنقدر بد بود که چیمینو، با اصرار استودیو «United Artists»، تصمیم گرفت آن را درست ساعاتی قبل از اکران افتتاحیه در تاریخ ۲۰ نوامبراز سینماها بیرون بکشد و از آنجا که سالن های نمایش به تعداد محدودی از چاپ فیلم وابسته بودند، اکثر آنها چیزی نداشتند که بتوانند آن را جایگزین کنند و همین خود نیز به چالشی جدی برای سالن داران سینما تبدیل شد.
چیمینو گفت برای خودداری از اکران های آزمایشی هم به شدت تحت فشار بوده و همان روز در «هالیوود ریپورتر» در یک صفحه کامل در این خصوص توضیحاتی ارائه کرد: ما نتوانستیم از واکنش مخاطب بهره مند شویم، ما به اتمام رسیدیم!
نسخه ۲۱۹ دقیقه ای فیلم «دروازه بهشت» به ۱۴۹ دقیقه کاهش یافت و در تاریخ ۲۴ آوریل ۱۹۸۱ در ۸۱۰ سالن سینما به نمایش درآمد. اما تا آن زمان، بوی تعفن «دروازه بهشت» که منتقدین مسبب آن بودند همچنان بسیار زیاد بود: از هزینه و بودجه ۴۴ میلیون دلاری در گیشه (معادل ۱۴۷ میلیون دلار امروز)، در گیشه تنها رقم ناچیز ۳٫۵ میلیون دلار به دست آمد (معادل ۱۰ میلیون دلار در سال ۲۰۲۰).
«کریستوفر واکن» بر این عقیده بود که ارزش واقعی این فیلم بسیار فراتر از درآمدی است که از گیشه کسب کرده است.
او می گوید: امروزه ساخت فیلم ها ۲۰۰ میلیون دلار هزینه دارد و پس از آن هزینه های بازاریابی هم هست. قیمت رسوایی و جنجال «دروازه بهشت» ۴۴ میلیون دلار بود. این فیلم زیبایی است. بروید و از دیدنش لذت ببرید!
انتهای پیام/
خبرگزاری فارس گروه سینما علیرضا سپهوند: کلانتر «جیمز آوریل» اقدام به محافظت از کشاورزان مهاجر در مقابل گله داران ثروتمند کرده و با هفت تیرکشی اجیر شده مبارزه می کند. او کلانتر «جکسون کانتی» در وایومینگ است که در آنجا درگیر جنگ طبقاتی با «ناتان چمپیون» مزدور دامداران ثروتمند منطقه می شود که و یک فهرست مرگ صد و بیست و پنج نفری از مهاجران تهی دست تهیه کرده و آنان را کشته و شکنجه می کنند.
«جان هارت» «کریس کریستوفرسون» و «کریستوفر واکن» هنرپیشه های اصلی ای فیلم «دروازه های بهشت» ساخته «مایکل چیمینو» هستند.
دروازه بهشت یک فیلم وسترن بسیار پرخرج و مجلل است که نتوانست در ابتدای اکرانش به موفقیت بزرگی دست پیدا کند. این فیلم که در زمان خود در سال ۱۹۸۰ کاملا در گیشه شکست خورد برای مدتی تبدیل به یک مصیبت بزرگ در کارنامه هنری «مایکل چیمینو» شد. اما چمینو با وجود این شکست به کار خود در عرصه فیلم سازی ادامه داد. بعد از شکست فیلم دروازه بهشت در گیشه دوران جدیدی در هالیوود آغاز شد که در آن کنترل کامل پروژه توسط کارگردان کنار گذاشته شد و کمپانی های توزیع کننده تسلط کامل پروژه را برعهده گرفتند.
یکی از موارد بسیار حائز اهمیت، ارزش هنری فیلم دروازه بهشت است. باید اقرار کنیم ارزش های این فیلم طی دوران اکرانش به نوعی مورد اجحاف قرار گرفته بود. گذشت زمان با اثر وسترن چیمینو مهربان بود. با اینکه ابتدا فیلم دروازه بهشت یک شکست بزرگ به حساب می آمد اما با گذشت زمان ارزش این شاهکار هنری بیشتر آشکار و تبدیل به یکی از بهترین فیلم های وسترن تاریخ سینمای جهان شد.
چیمینو در این فیلم با رویکردی نو به آمریکای سال های پایانی قرن نوزدهم، به بازنمایی پیدایش «جامعه طبقاتی» و انحصارطلبی طبقات اجتماعی بالا یا همان ثروتمندان در آمریکا می پردازد. او و فیلم بردارش، «ویلیموش ژیگموند» برای حفظ سندیت فیلم، نحوه تصویرپردازی خاص آن دوره را از عکس ها و پوسترهای به جا مانده از آن سال ها، الگوبرداری کرده اند.
کار تحسین برانگیز و فوق العاده «ویلموش ژیگموند» در عرصه فیلم برداری، بررسی و تصویرسازی زیبا و دقیق آن دوران و گروهی از کاراکترهای جذاب و بازیگران شناخته شده که نقطه قوت اصلی فیلم دروازه بهشت بودند، از ویژگی های مثبت این اثر که در ابتدای اکرانش مورد توجه قرار نگرفته بود، محسوب می شوند.
در ادامه و به نقل از «هالیوود ریپورتر» نگاهی می اندازیم به آنچه که بر سر این فیلم آمد و منتقدینی که به اصطلاح این فیلم را زمین زدند:
بازبینی و نقد منتقدین برای حماسه وسترن «مایکل چیمینو» بسیار بد بودند بنابراین به تشویق نهاد «United Artists»، او تصمیم گرفت نمایش آن را درست چند ساعت قبل از اکران افتتاحیه در ۲۰ نوامبر ۱۹۸۰ منتفی کند.
«دروازه بهشت»، حماسه وسترن «مایکل چیمینو» که نوزدهم نوامبر ۴۰ ساله می شود، به خاطر رسوایی ورشکست کردن استودیو فیلمسازی «United Artists» و به دنبال آن، پایین کشیدن پرده های سینما برای نویسندگان مولف دهه ۱۹۷۰، جایگاهی بدنام در هالیوود کسب کرد. اما در واقع حقیقت چیز دیگری بود و «دروازه بهشت» فیلم بسیار خوب و خوش ساختی بود.
هالیوود ریپورتر در یادداشت خود در ۲۰ نوامبر ۱۹۸۰ در مورد این فیلم نوشت: فیلم روایت جنگ منطقه جانسون کانتی در سال ۱۸۹۲ است که در آن صاحبان ثروتمند گاوداری های وایومینگ، مهاجران تهی دست منطقه را سلاخی می کردند. این فیلم دارای نیرویی انفجاری و از نظر بصری بسیار متناسب و جذاب است.
پس از آنکه در ۱۸ نوامبر سال ۱۹۸۰ در نیویورک برای منتقدین اکران شد، فورا سر و صدایش بلند شد: فیلم چیمینو که رسانه ها، هزینه های هنگفت آن را فاش کرده بودند، یک فاجعه بود. من همیشه شک داشتم که شاید پیش از این در مورد فیلم خیلی زیاد صحبت شده باشد.
«کریستوفر واکن» زمانیکه در فیلم «دروازه بهشت» در نقش نگهدار احشام در مرتع بازی می کرد ۳۶ ساله بود. او در آن زمان در فیلم قبلی چیمینو با عنوان «شکارچی گوزن» توانسته بود جایزه اسکار «بهترین نقش مکمل مرد» را دریافت کند. او در مورد فیلم «دروازه بهشت» گفت: من همیشه شک داشتم که شاید پیش از این در مورد فیلم خیلی زیاد صحبت شده باشد. من در آن اکران حضور داشتم و فکر کردم یک فیلم خوب تماشا کرده ام.
نقدها آنقدر بد بود که چیمینو، با اصرار استودیو «United Artists»، تصمیم گرفت آن را درست ساعاتی قبل از اکران افتتاحیه در تاریخ ۲۰ نوامبراز سینماها بیرون بکشد و از آنجا که سالن های نمایش به تعداد محدودی از چاپ فیلم وابسته بودند، اکثر آنها چیزی نداشتند که بتوانند آن را جایگزین کنند و همین خود نیز به چالشی جدی برای سالن داران سینما تبدیل شد.
چیمینو گفت برای خودداری از اکران های آزمایشی هم به شدت تحت فشار بوده و همان روز در «هالیوود ریپورتر» در یک صفحه کامل در این خصوص توضیحاتی ارائه کرد: ما نتوانستیم از واکنش مخاطب بهره مند شویم، ما به اتمام رسیدیم!
نسخه ۲۱۹ دقیقه ای فیلم «دروازه بهشت» به ۱۴۹ دقیقه کاهش یافت و در تاریخ ۲۴ آوریل ۱۹۸۱ در ۸۱۰ سالن سینما به نمایش درآمد. اما تا آن زمان، بوی تعفن «دروازه بهشت» که منتقدین مسبب آن بودند همچنان بسیار زیاد بود: از هزینه و بودجه ۴۴ میلیون دلاری در گیشه (معادل ۱۴۷ میلیون دلار امروز)، در گیشه تنها رقم ناچیز ۳٫۵ میلیون دلار به دست آمد (معادل ۱۰ میلیون دلار در سال ۲۰۲۰).
«کریستوفر واکن» بر این عقیده بود که ارزش واقعی این فیلم بسیار فراتر از درآمدی است که از گیشه کسب کرده است.
او می گوید: امروزه ساخت فیلم ها ۲۰۰ میلیون دلار هزینه دارد و پس از آن هزینه های بازاریابی هم هست. قیمت رسوایی و جنجال «دروازه بهشت» ۴۴ میلیون دلار بود. این فیلم زیبایی است. بروید و از دیدنش لذت ببرید!
انتهای پیام/
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «سینمافلاشبک||وقتی «دروازه بهشت» به روی سینما بسته می شود / فیلمی که بعدا قدرش دانسته شد!» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.