به گزارش خبرنگار دفاعی خبرگزاری تسنیم، اولین حضور عملیاتی جنگنده «یاک ۱۳۰» نیروی هوایی ارتش در جریان رزمایش مشترک ذوالفقار ۱۴۰۳ ارتش در جنوب شرق کشور رقم خورد.

یاک ۱۳۰ در اولین حضور عملیاتی خود در یک رزمایش توانست با اجرای عملیات مشترک با جنگنده های رهگیر میگ ۲۹ نهاجا، یک پهپاد را با موفقیت منهدم کند.

یاک ۱۳۰ شهریورماه سال ۱۴۰۲ به منظور آموزش خلبانان نیروی هوایی ارتش وارد ناوگان نهاجا شد و هم اکنون در پایگاه هشتم شکاری شهید بابایی در اصفهان نگهداری و براش آموزش خلبانان نیروی هوایی از آن استفاده می شود.



اولین تصاویر از حضور یاک ۱۳۰ در ایران

ورود این هواپیما به ناوگان هوایی ارتش موجب آشنایی هرچه بیشتر خلبانان کشورمان با جنگنده های بروز دنیا بویژه جنگنده های روسی می شود و می توان این موضوع را مقدمه ای برای تحویل گیری جنگنده هایی مانند سوخو ۳۰ و سوخو ۳۵ در نیروی هوایی ارتش دانست.

جنگنده یاک ۱۳۰ علاوه بر نقش آموزشی قادر است در عملیات های پشتیبانی نزدیک هوایی نیز شرکت کند و به این ترتیب علاوه بر نقش آموزشی می تواند عملیات های رزمی هم اجرا کند.

حال با گذشت حدود یکسال از ورود جنگنده یاک ۱۳۰ به کشور و آموزش خلبانان نیروی هوایی ارتش با این جنگنده، می توان گفت نیروی هوایی ارتش به قابلیت اجرای عملیات های رزمی با این هواپیما نیز دست یافته است که یکی از تاکتیک های تمرین شده توسط خلبانان ارتش با این جنگنده در جریان رزمایش ذوالفقار ۱۴۰۳ به اجرا در آمده است.

تجهیز نیروی هوایی به جنگنده های پیشرفته و تقویت هرچه بیشتر توان رزم هوایی کشور یکی از نیازمندی های جدی نیروهای مسلح است که چند سالی است ضرورت آن بیش از گذشته مطرح شده که با ورود جنگنده یاک ۱۳۰ و تمرین تاکتیک های رزمی توسط خلبانان نیروی هوایی ارتش گامی بزرگ در جهت بر طرف کردن این نیاز برداشته شده است.

در ادامه می توانید بیشتر با جنگنده یاک ۱۳۰ آشنا شوید:

یاک ۱۳۰ یک هواپیمای پیشرفته آموزشی-رزمی است که توسط شرکت یاکولوف روسیه طراحی و تولید شده و قادر است نیاز آموزشی خلبانان نیروهای هوایی ارتش به آشنایی و فراگیری پرواز با جنگنده های نسل ۴ را برآورده کند. این هواپیما بنا به سفارش ارتش روسیه برای جایگزینی با جت آموزشی ال ۳۹ طراحی شده و قابلیت های پرواز با هواپیماهای نسل ۴++ مانند سوخو ۳۵ و نسل ۵ مانند سوخو ۵۷ را فراهم می کند.

این هواپیما از سال ۲۰۱۱ رسما وارد خدمت شده و علاوه بر ارتش روسیه کشورهایی نظیر الجزایر، ویتنام، بنگلادش، بلاروس، میانمار و سوریه این هواپیما را سفارش داده و یا بکارگیری کرده اند.

یاک ۱۳۰ هواپیمایی دو سرنشینه با بدنه ای از جنس آلومینیوم و کامپوزیت است که قادر است علاوه بر ماموریت های آموزشی در نقش یک جنگنده پشتیبانی نزدیک زمینی (CAS) نیز به ایفای نقش بپردازد. این هواپیما قادر است تا ۳ تن انواع مهمات با خود حمل کند و برای این منظور دارای ۱۰ جایگاه حمل تسلیحات در زیر بدنه و بال ها و نوک بال ها است.

این هواپیما فاقد توپ ۳۰ میلیمتری داخلی است اما می تواند یک غلاف خارجی توپ ۲۳ را در زیر بال خود حمل کند. علاوه بر این یاک ۱۳۰ می تواند انواع تسلیحات معمولی و هدایت شونده شامل بمب های ۲۵۰ و ۵۰۰ کیلویی، راکت های ۸۰ و ۱۲۲ و ۳۳۰ میلیمتری، بمب های هدایت شونده کاب ۵۰۰ و موشک هدایت شونده خا ۲۹ و دو موشک حرارتی آر ۷۳ برای درگیری هوایی حمل کند. همچنین این هواپیما می تواند دو غلاف جنگ الکترونیک در دو سر بال ها و مخازن سوخت خارجی را برای افزایش برد عملیاتی با خود حمل کند.

برد عملیاتی این هواپیما بسته به نوع آرایش تسلیحاتی و نصب مخازن سوخت خارجی بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ کیلومتر است. ظرفیت حمل این هواپیما در مخازن داخلی ۱۷۰۰ کیلوگرم است که این ظرفیت با نصب مخازن خارجی به ۲۶۰۰ کیلوگرم می رسد.

دو موتور توربوفن AL-۲۲۲-۲۵ با قدرت رانش ۴۹ کیلونیوتن قوای پیشران این جنگنده را تشکیل می دهند که در صورت جایگزینی با موتور AL-۲۲۲-۲۸ این توان به ۵۳ کیلونیوتن قابل افزایش است. یاک ۱۳۰ با دوموتور خود قادر است تا ارتفاع ۱۲۰۰ متر ارتفاع گرفته و با بیشترین سرعت ۱۰۵۰ کیلومتر بر ساعت و سرعت کروز ۸۰۰ کیلومتر برساعت پرواز کند.

هر دو خلبان در از کابین هایی با فضای دید وسیع و مجهز به صندلی پرتاب کا ۳۶ بهره می برند. علاوه بر این کابین هر دو خلبان به سه نمایشگر دیجیتال رنگی مجهز است که اطلاعات پرواز را برای آنها به نمایش می گذارد. همچنین خلبان کابین جلو از یک نمایشگر HUD برای نمایش اطلاعات هدف، کنترل و شلیک تسلیحات بهره می برد.

یاک ۱۳۰ در دماغه خود از یک رادار OSA با توان رهگیری ۸ هدف ودرگیری همزمان با دو هدف و برد کشف ۶۰ کیلومتر است. این رادار همچنین توان درگیری با اهداف دریایی را به این هواپیما می دهد. این هواپیما در حوزه ناوبری مجهیز به سامانه های موقعیت یاب گلوناس(برای نسخه های روسی) و جی پی اس (برای نسخه های صادراتی) است.

انتهای پیام/