به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره طور پنجاه و دومین سوره قرآن است و در جزء بیست و هفتم آن قرار دارد.

این سوره کافران را تهدید به عذاب و ویژگی هایی از آن عذاب را بیان می کند. سپس بخشی از نعمت های بهشتیان را شرح می دهد و منکران نبوت پیامبر (ص) را توبیخ می کند.

پیامبر (ص) درباره فضیلت تلاوت سوره طور می فرماید: اگر کسی سوره طور را بخواند، بر خداوند واجب می شود که او را از عذاب جهنم حفظ کند و در بهشت جای دهد.

امام باقر (ع) و امام صادق (ع) هم درباره فضیلت سوره طور فرمودند: کسی که سوره طور را می خواند، خداوند خیر دنیا و آخرت را به او عطا می کند.

فایل صوتی تلاوت سوره طور با صدای حامد شاکرنژاد

متن سوره طور همراه با ترجمه

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدای بخشاینده مهربان

و الطور ﴿١﴾

سوگند به طور (۱)

و کتاب مسطور ﴿٢﴾

و کتابی نگاشته شده (۲)

فی ر ق منشور ﴿٣﴾

در طوماری گسترده (۳)

و البیت المعمور ﴿٤﴾

سوگند به آن خانه آباد خدا (۴)

و السقف المر فوع ﴿٥﴾

سوگند به بام بلند آسمان (۵)

والبحر المسجور ﴿٦﴾

و آن دریای سرشار و افروخته (۶)

إن عذاب ر بک لواقع ﴿٧﴾

که عذاب پروردگارت واقع شدنی است (۷)

ما له من دافع ﴿٨﴾

آن را هیچ بازدارنده ای نیست (۸)

یوم تمور السماء مور ا ﴿٩﴾

روزی که آسمان سخت در تب و تاب افتد (۹)

و تسیر الجبال سیر ا ﴿١٠﴾

و کوه ها جمله به حرکت درآیند (۱۰)

فویل یومئذ للمکذبین ﴿١١﴾

پس وای بر تکذیب کنندگان در آن روز (۱۱)

الذین هم فی خوض یلعبون ﴿١٢﴾

آنان که به یاوه سرگرمند (۱۲)

یوم یدعون إلیٰ نار جهنم دعا ﴿١٣﴾

روزی که به سوی آتش جهنم کشیده می شوند چه کشیدنی (۱۳)

هٰذه النار التی کنتم بها تکذبون ﴿١٤﴾

و به آنان گویند:این همان آتشی است که دروغش می پنداشتید (۱۴)

أفسحر هٰذا أم أنتم لا تبصر ون ﴿١٥﴾

آیا این افسون است؟ یا شما درست نمی بینید؟ (۱۵)

اصلوها فاصبر وا أو لا تصبر وا سواء علیکم ۖ إنما تجزون ما کنتم تعملون ﴿١٦﴾

به آن درآیید؛ خواه بشکیبید یا نشکیبید به حال شما یکسان است تنها به آنچه می کردید مجازات می یابید (۱۶)

إن المتقین فی جنات و نعیم ﴿١٧﴾

پرهیزگاران در باغهایی و در ناز و نعمتند (۱۷)

فاکهین بما آتاهم ر بهم و وقاهم ر بهم عذاب الجحیم ﴿١٨﴾

به آنچه پروردگارشان به آنان داده دلشادند و پروردگارشان آن ها را از عذاب دوزخ مصون داشته است (۱۸)

کلوا و اشر بوا هنیئا بما کنتم تعملون ﴿١٩﴾

به آنان گویند:به پاداش آنچه به جای می آوردید بخورید و بنوشید؛ گواراتان باد (۱۹)

متکئین علیٰ سر ر مصفوفة ۖ و زوجناهم بحور عین ﴿٢٠﴾

بر تختهایی ردیف هم تکیه زده اند و حوران درشت چشم را همسر آنان گردانده ایم (۲۰)

و الذین آمنوا و اتبعتهم ذر یتهم بإیمان ألحقنا بهم ذر یتهم و ما ألتناهم من عملهم من شیء ۚ کل امر ئ بما کسب ر هین ﴿٢١﴾

و کسانی که گرویده و فرزندانشان آن ها را در ایمان پیروی کرده اند فرزندانشان را به آنان ملحق خواهیم کرد و چیزی از کار هاشان را نمی کاهیم هر کسی در گرو دستاورد خویش است (۲۱)

و أمددناهم بفاکهة ولحم مما یشتهون ﴿٢٢﴾

با هر نوع میوه و گوشتی که دلخواه آنهاست آنان را مدد و تقویت می کنیم (۲۲)

یتنازعون فیها کأسا لا لغو فیها و لا تأثیم ﴿٢٣﴾

در آنجا جامی از دست هم می ربایند و بر سرش همچشمی می کنند که در آن نه یاوه گویی است و نه گناه (۲۳)

و یطوف علیهم غلمان لهم کأنهم لؤلؤ مکنون ﴿٢٤﴾

و برای خدمت آنان پسرانی است که بر گردشان همی گردند انگاری آن ها مرواریدی اند که در صدف نهفته است (۲۴)

و أقبل بعضهم علیٰ بعض یتساءلون ﴿٢٥﴾

و برخی شان رو به برخی کنند و از هم پرسند (۲۵)

قالوا إنا کنا قبل فی أهلنا مشفقین ﴿٢٦﴾

گویند: ما پیشتر در میان خانواده خود بیمناک بودیم (۲۶)

فمن الله علینا ووقانا عذاب السموم ﴿٢٧﴾

پس خدا بر ما منت نهاد و ما را از عذاب گرم مرگبار حفظ کرد (۲۷)

إنا کنا من قبل ندعوه ۖ إنه هو البر الر حیم ﴿٢٨﴾

ما از دیرباز او را می خواندیم که او همان نیکوکار مهربان است(۲۸)

فذکر فما أنت بنعمت ر بک بکاهن و لا مجنون ﴿٢٩﴾

پس اندرز ده که تو به لطف پروردگارت نه کاهنی و نه دیوانه (۲۹)

أم یقولون شاعر نتر بص به ر یب المنون ﴿٣٠﴾

یا می گویند:شاعری است که انتظار مرگش را می بریم و چشم به راه بد زمانه بر اوییم (۳۰)

قل تر بصوا فإنی معکم من المتر بصین ﴿٣١﴾

بگو: منتظر باشید که من نیزبا شما از منتظرانم(۳۱)

أم تأمر هم أحلامهم بهٰذا ۚ أم هم قوم طاغون ﴿٣٢﴾

آیا پندارهایشان آنان را به این موضعگیری وا می دارد یا نه آن ها مردمی سرکشند؟ (۳۲)

أم یقولون تقوله ۚ بل لا یؤمنون ﴿٣٣﴾

یا می گویند: آن را بربافته نه بلکه باور ندارند (۳۳)

فلیأتوا بحدیث مثله إن کانوا صادقین ﴿٣٤﴾

پس اگر راست می گویند، سخنی مثل آن بیاورند (۳۴)

أم خلقوا من غیر شیء أم هم الخالقون ﴿٣٥﴾

آیا از هیچ خلق شده اند؟ یا آنکه خودشان خالق خود هستند؟ (۳۵)

أم خلقوا السماوات والأر ض ۚ بل لا یوقنون ﴿٣٦﴾

آیا آسمان ها و زمین را آنان خلق کرده اند؟ نه بلکه یقین ندارند (۳۶)

أم عندهم خزائن ر بک أم هم المصیطر ون ﴿٣٧﴾

آیا ذخایر پروردگار تو پیش آنهاست؟ یا ایشان تسلط تام دارند؟ (۳۷)

أم لهم سلم یستمعون فیه ۖ فلیأت مستمعهم بسلطان مبین ﴿٣٨﴾

آیا نردبانی دارند که بر آن بر شوند و بشنوند؟ پس باید شنونده آنان برهانی آشکار بیاورد (۳۸)

أم له البنات ولکم البنون ﴿٣٩﴾

آیا خدا را دختران است و شما را پسران؟ (۳۹)

أم تسألهم أجر ا فهم من مغر م مثقلون ﴿٤٠﴾

آیا از آن ها مزدی مطالبه می کنی و آنان از تعهد ادای تاوان گرانبارند؟ (۴۰)

أم عندهم الغیب فهم یکتبون ﴿٤١﴾

آیا علم غیب پیش آنهاست و آن ها می نویسند؟ (۴۱)

أم یر یدون کیدا ۖ فالذین کفر وا هم المکیدون ﴿٤٢﴾

یا می خواهند نیرنگی بزنند؟ ولی آنان که کافر شده اند خود دچار نیرنگ شده اند (۴۲)

أم لهم إلٰه غیر الله ۚ سبحان الله عما یشر کون ﴿٤٣﴾

آیا ایشان را جز خدا معبودی است؟ منزه است خدا از آنچه با او شریک می گردانند (۴۳)

و إن یر وا کسفا من السماء ساقطا یقولوا سحاب مر کوم ﴿٤٤﴾

و اگر پاره سنگی را در حال سقوط از آسمان ببینند می گویند: ابری متراکم است(۴۴)

فذر هم حتیٰ یلاقوا یومهم الذی فیه یصعقون ﴿٤٥﴾

پس بگذارشان تا به آن روزی که در آن بیهوش می افتند برسند (۴۵)

یوم لا یغنی عنهم کیدهم شیئا و لا هم ینصر ون ﴿٤٦﴾

روزی که نیرنگشان به هیچ وجه به کارشان نیاید و حمایت نیابند (۴۶)

و إن للذین ظلموا عذابا دون ذٰلک ولٰکن أکثر هم لا یعلمون ﴿٤٧﴾

و در حقیقت غیر از این مجازات عذابی دیگر برای کسانی که ظلم کرده اند خواهد بود ولی بیشترشان نمی دانند که آن عذاب چیست (۴۷)

و اصبر لحکم ر بک فإنک بأعیننا ۖ و سبح بحمد ر بک حین تقوم ﴿٤٨﴾

و در برابر دستور پروردگارت شکیبایی پیشه کن که تو خود در حمایت مایی و هنگامی که از خواب بر می خیزی به نیایش پروردگارت تسبیح گوی (۴۸)

و من اللیل فسبحه و إدبار النجوم ﴿٤٩﴾

و نیز پاره ای از شب و در فروشدن ستارگان تسبیح گوی او باش (۴۹)

انتهای پیام/