به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، اکنون که بودجه تبلیغاتی در جهان، از بودجه تسلیحاتی و نظامی پیشی گرفته و جنگ نظامی، جای خود را به جنگ تبلیغی داده است، می توان گفت که تبلیغات، از سرمایه های بزرگ قرن حاضر به شمار می آید. با توجه به اینکه بزرگترین توطئه بر ضد انقلاب اسلامی ایران، توطئه تبلیغاتی است، اهمیت پرداختن به این امر، بسیار ضروری به نظر می رسد. بر این اساس، نهاد ارزشمند سازمان تبلیغات اسلامی، با داشتن رسالت عظیم رساندن حقایق اسلام به دنیا و شناساندن آن به مردم، برای پرداختن به امر تبلیغات دینی تأسیس شد که کار سیاست گذاری، برنامه ریزی، هدایت، تأسیس مراکز اطلاع رسانی، اعزام مبلغ، برای اشاعه فرهنگ اسلامی و … را بر عهده دارد و با پیام آزادی انسان ها، بر پایی عدالت، صلح و آشتی به فعالیت می پردازد.

در ایام ولادت پیامبر گرامی اسلام (ص) و حضرت امام صادق(ع) و همچنین هفته وحدت، گفت وگویی با حجت الاسلام «علی اصغر سهرابی» مدیر کل تبلیغات اسلامی استان تهران صورت گرفته است. سهرابی در این گفت وگو به بررسی بعضی جوانب تبلیغات بر مبنای اندیشه های تبلیغی امام راحل(ره) و رهبر معظم انقلاب و نگاه دینی و اندیشه ای به موضوع وحدت پرداخته است که در ادامه می خوانید.

حضرت امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب اهمیت زیادی به مسأله تبلیغ داشته و دارند که البته برخی از اهمیت های این موضوع هنوز برای برخی روشن نشده است. سازمان تبلیغات اسلامی مجموعه متکثر و دامنه داری است که امروزه وجه نمادینی هم در پروژه جوان سازی و اجرای بیانیه گام دوم انقلاب پیدا کرده است. عملا با انتصابات اخیر رهبر انقلاب و موضوع جوان گرایی که از دل بیانیه گام انقلاب دوم بر می آید، سازمان تبلیغات، شکل نمادین پیدا کرده است و چه انقلابیون و چه ضد انقلاب مترصد اند تا ببینند این بیانیه به کجا خواهد رفت. گاهی نیز نگا ه های شخصی و غرض ورزی ها و نگرانی ها برای از دست دادن پایگاه های شخصی در این میان وجود دارد.

اهتمام سازمان تبلیغات برای اجرای پروژه جوان گرایی

سازمان تبلیغات اسلامی همه تلاش خود را گمارده تا تحول اساسی در اجرای پروژه جوان گرایی داشته باشد. حضرت آقا نیز فرموده اند « من از شما ارتقاء نمی خواهم؛ تحول می خواهم». در اولین گام، طلبه های انقلابی موثر و پای کار انقلاب را شناسایی کردیم. البته بسیاری از آنها در ابتدا نمی پذیرفتند تا همراهی مان کنند، چراکه فعالیت در بستر بروکراسی های اداری، محدودیت هایی دارد که خوشایند روحیه طلبه های جهادی نیست اما بیانیه گام دوم و تأکید رهبر انقلاب این فرصت را بوجود آورد تا بتوانیم متقاعدشان کنیم. بسیاری از آنها متولدین دهه هفتاد اند و خیلی تجربه زیادی ندارند اما در کار خود موفق اند. امیدواریم با تغییر نسلی که شکل گرفته است بتوانیم رویکرد جدیدی را داشته باشیم و این دوستان، نمادی برای مسئولان و مردم هستند که به جوانان اعتماد کنند تا فرمایش رهبر انقلاب که فرموده اند «دولت حزب الهی را به کار بیاورید» محقق شود. اینکه ما بتوانیم در مقیاس کوچک تر جامعه اسلامی یعنی دفتر تبلیغات اسلامی شهرستان های استان تهران، پروژه جوان گرایی را پیاده کنیم تا حدودی تکلیف مان را انجام داده ایم.

مکتب امام و رهبری امروز در جامعه مان غریب و بیگانه است؛ حتی به نظرم اندیشه رهبر انقلاب که در امتداد اندیشه امام راحل است در میان برخی مذهبی ها و حزب الهی ها هم ناآشناست. گاهی که با بچه مذهبی ها صحبت می کنیم این حس بوجود می آید که آنها با اندیشه امام و رهبری نامأنوس اند. شاهد مثال اش، بحث وحدت است. مشکل مان در این بحث، فقط فرقه شیرازی و اطرافیانش نیستند بلکه برخی از هیئتی های موافق انقلاب اند که عمل شان با اندیشه امام و رهبری مغایرت دارد و با عمل شان، جایگاه حکومت اسلامی را خدشه دار می کنند و آسیب هایی را در حوزه های سیاسی، فرهنگی و امنیتی بوجود می آورند.

منظومه های فکری امام و رهبری در جامعه غریب است

یکی از بلایای امروزمان این است که هر فردی، چهار جمله از امام و آقا را حفظ کرده که می تواند در تایید حرفش بیاورد اما منظومه سخنان و مکتب امام در نگاه شان غریب است. برخی مذهبی ها به مجرد اینکه امام و رهبری را قبول دارند، تصور می کنند که نیازی به اندیشه های این دو بزرگوار ندارند؛ اما واقعا در عمل دور هستند و در این میدان خیلی نمی توان پروژه جدی را پیش برد چراکه برخی آنها در خط واقعی حضرت آقا قرار نگرفته اند. ما بیشتر به دنبال آن هستیم که بدانیم دغدغه حضرت آقا و منظومه فکری ایشان چه بوده و چه مقدماتی نیاز دارد، مثلا همین رجوع به تفکر امام، بسیار راهبردی است و در بلند مدت می توانیم کار کنیم و تا اتفاقی نیافتد، اثرش را در فعالیت های فرهنگی نخواهیم دید. مثلا طلبه انقلابی که واقعا خود را فدایی رهبری و امام می داند اما در عمل، سخنش با اندیشه های رهبری، همخوانی ندارد.

امام و رهبری به موضوع مردم و مردم سالاری بسیار اهمیت می دهند و در مباحث دین شناختی شان، این مسأله بسیار مهم است و به فرمایش رهبری از حاق شریعت بوده است اما برخی از مذهبی ها، نگاه شان مردم سالار نیست؛ نه در مسائل فرهنگی و نه در عمل. همان می شود که افرادی که بویی از مردم نبرده اند،گوی مردم سالاری را از مذهبی ها می ربایند و همان می شود که افرادی که در کف صحنه حضور دارند و به مردم خدمت می کنند نه مردمی می شوند و نه مردم گرا. رهبر انقلاب فرموده اند که در همه شئون حکومت حتی شئون امنیتی، مردم را صحنه ها بیاورید. مقدمه اش هم این است که مدل هایی را ترسیم کنیم که مردم با ظرافت هایی که دارند به صحنه بیایند.

در تهران ۶ هزار طلبه داریم که در مدارس علمیه مشغول اند. در مقابل ۱۶ میلیون جمعیت داریم که با اتکا به ظرفیت طلاب، طبیعتا کار پیش نخواهد رفت. در نگاه امام و رهبری این موضوع وجود دارد که مردم را به عنوان رهبر تلقی کنند و مبنای دین شناختی دارد. یعنی مردم، پیش رو هستند و کار را پیش می برند. رهبر انقلاب فرموده اند «اتکا به رای مردم، همان اتکا به خداوند است». اما در ذهن ما چه چیزی است؟ اینکه «اکثرهم لایعقلون» و «اکثرهم لایعلمون». حتی برخی از مذهبی ها هم این اندیشه را دارند که عمده مردم نمی دانند اما در واقع این مطلب برای عموم مردم است نه مردمی که قیام کرده و در راه خدا ایستاده اند. این احکام برای آنها نیست، بلکه آنها انتخاب غلط شان هم الهی است؛ به فرموده امام «آنها ظرف بروز اراده الهی اند».

یکی از شاگردان مقام معظم رهبری در درس خارج فقه حضرت آقا شنیده بود که ایشان فرموده اند که «صد در صد مردم ایران را بالقوه بسیجی می دانم». این حرف بی حساب نیست. یا در جای دیگری فرموده بودند که «اندیشه شما را گاهی از خودم راغی تر می دانم». این یعنی یک سرباز می تواند اندیشه اش از رهبری که جایگاه والایی دارد جلوتر رود. این جنس باورها می تواند صحنه را تغییر دهد.

وحدت در اندیشه امام و رهبری، یک تاکتیک نیست

* یکی از ابزارهای مورد استفاده دشمنان ملت های مسلمان برای اختلاف، مسأله اختلافات مذهبی، شیعه و سنی و از این قبیل بوده است. با توجه به اینکه در هفته وحدت قرار داریم، بفرمایید که موضوع وحدت، در اندیشه امام و رهبری چه جایگاهی دارد ؟



مساله وحدت در اندیشه دینی و اندیشه امام و رهبری، یک تاکتیک نیست. بلکه این است که سنی ها را به رسمیت بشناسیم و به تعبیر عربی «تعایش» کنیم. وحدت، اندیشه ای مبنایی است. تاکتیک، یعنی کسی که زیر و رو دارد و در ظاهر یک جور و در باطن جور دیگر است اما در اندیشه امام و رهبری و هم در روایات به صراحت، این موضوع بیان شده است. اینکه حضرت موسی بن جعفر (ع) قریب به این مضامین فرموده اند که «من با اهل سنت نماز می خوانم همانطور که امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) هم اقامه می کردند». روای هم این ذهنیت را داشت که این عمل امام، تقیه است. به حضرت می گوید آیا آنها در خلوت شان، نماز را اعاده کردند؟ ایشان می فرمایند «لا والله». در موضوع حج، چه در روایات و چه در فرمایش اهل بیت(ع) آمده که مومنان باید بر اساس فتوای امیر الحاج عمل کنند. حتی اگر یقین داشته باشید که روز عرفه را اشتباه گفته باشد باید بروید و وقوف در عرفه داشته باشید.

اصل مصلحت پیوستگی اهل سنت به مسلمانان، مبنای دینی دارد. این نیست که در شرایط مختلف تغییر کند و تاکتیک باشد که وقتی از آن خارج شدیم کار دیگر کنیم. حضرت صادق(ع) به یکی از یارانش توصیه می کنند که با آنها زندگی کنید، ازدواج کنید و غیره. در ذهن سوال کننده، شکی بوجود می آید و می پرسد که آیا با آنها می توانیم زندگی کنیم؟ امام در جواب فرمودند «می ترسی تو را گمراه کنم. من هیچگاه تو را گمراه نخواهم کرد».

بحث وحدت، سر ارتباط و اتصال با بدنه مسلمانان است و جریان «واعتصمو بحبل الله» مبنای دینی و سلوکی دارد. ضمن اینکه بسیاری از اهل سنت، محب اهل بیت اند و در ایران خودمان هم کم خاطره نشنیده ایم که آنها نسبت به اهل بیت (ع)، عرض ارادت می کنند.

مسأله وحدت، مسأله کوتاه آمدن از حقایق و عقاید نیست

امام راحل (ره) در نامه ای به جمال عبدالناصر فرموده اند، «وحدت مسلمین را سرلوحه برنامه زندگی ام قرار می دهم». یعنی اینکه مسأله مان، توسعه حاکمیت شیعی نیست بلکه مسأله توحیدی است و در آن لایه و افق، همه کسانی که جزء ادیان توحیدی هستند، مهم اند و مخاطب قرار دارند. ما می خواهیم تمدن نوین اسلامی شکل بگیرد. تمدن نوین اسلامی، مساوی با سیطره شیعیان بر دنیا نیست اگرچه که ما بر اساس مکتب و مذهب خودمان عمل خواهیم کرد.

مسأله وحدت، مسأله کوتاه آمدن از حقایق و عقاید نیست که وجود اختلافی را کنار بگذاریم یا اینکه از ولایت، عقاید و تاریخ خودمان دست بر داریم. هرگز نمی شود اندیشه های امام و رهبری را متهم کرد به اینکه آنها می خواهند از عقاید شیعه کوتاه بیایند. مسأله وحدت، عقیدتی نیست بلکه وحدت در میدان اقدام، زندگی و پیوستگی است. گاهی برخی معتقدند باید آنقدر بحث صورت گیرد تا اهل سنت را شیعه کنیم. بلکه حضرت آقا فرموده اند «راهبرد ما این نیست که سنی ها را شیعه کنیم.» چه بسا امروز در کشور بسیجی اهل سنت داریم. افرادی که علاوه بر محبت به اهل بیت، پای کار انقلاب اند و حتی شهید هم شده اند.

انتهای پیام/