دل پر کودک روستایی؛ پله برقی می خواهم تا آن بالا باخدا درد دل کنم

مسؤول گروه جهادی مهاجران نور از دانشگاه پیام نور یزد گفت: یکی از خاطرات جالب ما به درخواست کودک روستایی بازمی گردد از وضعیت دنیا و مردم گله داشت و از ما خواست تا برایش پله برقی ببریم تا بتواند آن بالا باخدا درد دل کند.
خبرگزاری فارس یزد؛ زهرا دهقان: فصل تابستان که از راه می رسد همه ی ما در تکاپوی مهیای لوازم و وسایل سفر هستیم تا از ایام تعطیلات استفاده و در کنار خانواده به یک منطقه ی خوش آب وهوا رهسپار شویم، اما هستند جوانانی در کشورمان که در قالب گروه های جهادی برای خدمت به مردم مناطق محروم از تفریحاتشان می گذرند.
سالانه تعداد زیادی از دانشجویان بسیجی کوله بار سفرشان را می بندند و بدون توجه به منیت ها و بی هیچ چشمداشتی با شوق شاد کردن دل مردم مناطق محروم تمام مشکلات را به جان می خرند تا قدمی برای ملتی بردارند که در طول چهل سال گذشته با کمی ها و کاستی ها ساخته اند تا بتوانند این نظام و انقلاب را حفظ کنند.
در این اردوها هر کس ابتدا باهدف خاصی که در ذهنش مرور کرده می آید اما بعد از قرارگیری در موقعیت، آن چنان شوقی برای خدمت پیدا می کند که تمام اهداف اولیه ی خود را ندید می گیرد و از جان ودل تلاش می کند تا سنگی را از جلوی پای هم نوع خود بردارد و شادی او را با گوشت و پوست خود لمس کند.
البته هرچند که متأسفانه با کم کاری هایی که برخی از مسؤولین کشورمان دارند این جوانان با دست خالی فقط می توانند گوشه ای از مشکلات را مرتفع سازند و به امید این باشند که شاید آن بخش از مسؤولان کشور نیز با آن ها همراه شوند تا همت جهادی در کشور به وجود آید و مشکلات این ملت شریف که حقشان چنین وضعیتی نیست، رفع شود.
در همین راستا با نرگس پارسائیان، مسؤول گروه جهادی مهاجران نور از دانشگاه پیام نور یزد که وی هم دغدغه کار بی منت برای محرومان را داشت به صحبت نشستیم.
گروه جهادی مهاجران نور، متشکل از بانوان جهادی یزدی
پارسائیان در ابتدا به فعالیت این گروه جهادی اشاره کرد و گفت: گروه ما به مدت سه سال در روستای بختیاری شهرستان خاتم فعالیت داشت که سال اول بیشتر اوقات ما برای شناسایی آسیب ها و مشکلات آن منطقه بود و دو سال بعد با شناختی که به صورت نسبی به آن منطقه و مردمشان پیداکرده بودیم فعالیت های خود را ادامه دادیم.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه زمان بندی برگزاری اردوی امسال تغییر کرده بود، تعداد اعضای گروهمان از ۲۰ نفر به ۹ نفر کاهش یافت و بسیاری از دوستان علی رغم میل باطنیشان نتوانستند گروه را همراهی کنند. البته گروه پشتیبان و روحانیون در این اردو ما را همراهی می کردند.
این بانوی جهادگر یزدی میزان فعالیت این گروه جهادی در منطقه بختیاری شهرستان خاتم از توابع استان یزد را ۱۰ روز عنوان کرد و افزود: در طول این مدت همه اعضای گروه از تمام توان خود برای رفع چالش های مردم روستای بختیاری استفاده می کردند و همین تلاش ها و زحمات بچه های گروه بود که می توانستیم در کوتاه ترین زمان ممکن تأثیرات فعالیت آن ها را در رفتار و گفتار جوانان و نوجوانان آن منطقه به خوبی مشاهده کنیم.
مسؤول گروه جهادی مهاجران نور از دانشگاه پیام نور یزد با اشاره به برگزاری کارگاه های مختلف برای جوانان و نوجوانان توسط این گروه جهادی در روستایی بختیاری شهرستان خاتم، گفت: برگزاری دوره مشاوره فردی برای بیش از ۳۰ نفر از روستائیان منطقه بختیاری از دیگر خدماتی بود که این گروه جهادی به مردم این روستا ارائه می کرد.
مشکلات فرهنگی، عمده چالش های روستای بختیاری شهرستان خاتم بود
وی بابیان اینکه در این مناطق مشکلات مادی زیادی دیده نمی شد و اصل فعالیت هایمان در مباحث فرهنگی بود، خاطرنشان کرد: بیشترین مشکلات این مناطق مشکلات فرهنگی در بخش های گوناگون مانند تربیت فرزند، خانواده داری، اختلافات قومی و قبیله ای و دیگر مسائلی بود.
پارسائیان اظهار داشت: با توجه به اینکه در دو سال اول به خوبی متوجه مشکلات این مناطق شده بودیم، سال سوم سعی کردیم که برنامه های فرهنگی را در اولویت کاریمان قرار بدهیم و نسبت به رفع چالش های مشخص شده در این مناطق تلاش کنیم.
مسؤول گروه جهادی مهاجران نور از دانشگاه پیام نور یزد افزود: در برنامه هایی که در روستا داشتیم ازآنجایی که کلاس های مشاوره ای مورد استقبال روستائیان قرار می گرفت تصمیم گرفتیم سه روز را از صبح تا شب به برگزاری کارگاه های مختلف فرهنگی و فردی اختصاص دهیم تا همه افراد این روستا که مشکلاتی داشتند بتوانند مسائل خود را بیان کنند و ما نیز در این کارگاه ها با استفاده از افراد مجرب و کاربلد تلاش می کردیم که مشاوره هایی به این افراد بدهیم که در طول دوران زندگی شان اثربخش و مفید واقع شود که برای این منظور نیازمند اجرای برنامه های مستمر در طول سال هستیم.
این بانوی جهادگر یزدی از دیگر فعالیت های بسیار خوب گروه جهادی مهاجران نور را برگزاری دوره هایی برای رونق تولید و اقتصاد مقاومتی عنوان کرد و اظهار داشت: با توجه به مشکلاتی که مردم آن منطقه داشتند سعی کردیم تا با برگزاری دوره های آموزشی همچون نمد دوزی، بافندگی و فعالیت های دیگر هنری به شکلی بتوانیم به آن ها هنرهایی را آموزش دهیم که بتوانند از آن استفاده و درآمدی را برای خود کسب کنند.
وی در ادامه افزود: البته ما کلاس های مهارت های زندگی ویژه نوجوانان، برگزاری کارگاه ویژه کودکان زیر ۷ سال و یکسری دیگر از برنامه ها را در فعالیت های گروه جهادی خودمان داشتیم که هدف اصلی از این برنامه ها کمک به خلاقیت مردم این مناطق و ارائه راهکارهایی برای زندگی بهتر است.
جهادگران هدفشان فقط رضای خدا و کمک به مردم است
پارسائیان حضور تمام جهادگران این گروه جهادی را فقط درراه رضای خدا و کمک به مردم عنوان کرد و افزود: کسانی که در این دوره ها شرکت می کنند و چند روزی را در روستاها حضور دارند بدون هیچ چشمداشتی برای کمک به هم نوعان خود حضور پیدا می کنند چون معتقدند این کار خیرات و برکاتی را در زندگی شان دارد و همین دلیل است که شوق این افراد را در سال های بعد برای آمدن و کمک کردن دو برابر می کند.
خاطره جالب از درخواست کودک ۷ ساله روستایی
این بانوی جهادگر یزدی در ادامه سخنان خود یکی از خاطره های جالب خود را از حضور در روستای بختیاری شهرستان خاتم مربوط به خواسته عجیب و جالب یک پسربچه خردسال عنوان کرد و افزود: یکی از پسربچه هایی که در روستای بختیاری شهرستان خاتم زندگی می کرد از ما درخواست کرد که اگر سال بعد هم به این روستا آمدیم برایش پله برقی بیاوریم، وقتی علت این درخواست را از او جویا شدیم به ما گفت که می خواهم پیش خدا بروم و با او درد دل کنم و بگویم که از مردم و وضعیت دنیا گله دارم چون مردم دنیا خیلی بد شده اند و بسیار نامهربانند.
وی یکی دیگر از خاطرات جالب خود را چشم انتظاری مردم روستا برای حضور گروه جهادی مهاجران نور اشاره کرد و گفت: شبی که می خواستیم مراسم اختتامیه را برگزار و کلیدهای محل اقامتمان را به مردم روستا تحویل بدهیم عده ای از ساکنان این منطقه گریه می کردند و رفتن را برای ما بسیار سخت کرده بودند و از ما درخواست داشتند که بازهم آنجا بمانیم.
پارسائیان اضافه کرد: وقتی امسال برای سومین سال به این روستا سفر کردیم چون دیرتر از سال های قبل اردو برگزارشده بود، با گلایه مردم روبه رو شدیم که چرا دیر به این روستا رفتیم و آن ها گفتند که ما منتظرتان بودیم که بیایید و از برنامه های بسیار خوبی که اجرا می کنید استفاده کنیم.
شور و اشتیاق وصف ناپذیر اعضای گروه برای خدمت به مردم
مسؤول گروه جهادی مهاجران نور از دانشگاه پیام نور یزد افزود: شور و اشتیاق اعضای گروه جهادی مهاجران نور از دیگر موارد بسیار جالب این اردو بود، به شکلی که در روزهای ابتدایی برخی از اعضا که اولین سالشان بود شرکت کرده بودند، بسیار برایشان سخت بود که در این روستا باقی بمانند ولی در روزهای پایانی اردو جهادی حاضر بودند که مدت های بیشتری بمانند و در کنار مردم روستا به اجرای برنامه هایشان بپردازند و حاضر به بازگشت به یزد نبودند.
این بانوی جهادگر یزدی از دیگر ویژگی های این اردو را افزایش حس مسئولیت پذیری و ازخودگذشتگی عنوان کرد و اظهار داشت: هرچند شاید در روزهای اول بچه ها به خاطر تفاوت فرهنگ ها و عقاید باهم کنار نمی آمدند اما کم کم همین که چند روزی از کنار هم بودنمان می گذشت حاضر بودند برای یکدیگر همه کار انجام بدهند و دیگر به دنبال تقسیم کار نبودند بلکه داوطلبانه کارها را انجام می دادند.
وی در پایان صحبت های خود پیرامون هدف خودش از حضور سه ساله در این اردوها، گفت: برای اولین بار از روی کنجکاوی به این اردو آمدم البته خیلی های دیگر که در این اردوها شرکت کرده اند همین حرف را می زنند ولی سال های بعد یک جاذبه ای من را به این سفر می کشید و آن قدر شوق خدمت درونم فوران می کند که نمی توانم برای نرفتن بهانه ای بیاورم.
انتهای پیام/۹۰۰۰۹
خبرگزاری فارس یزد؛ زهرا دهقان: فصل تابستان که از راه می رسد همه ی ما در تکاپوی مهیای لوازم و وسایل سفر هستیم تا از ایام تعطیلات استفاده و در کنار خانواده به یک منطقه ی خوش آب وهوا رهسپار شویم، اما هستند جوانانی در کشورمان که در قالب گروه های جهادی برای خدمت به مردم مناطق محروم از تفریحاتشان می گذرند.
سالانه تعداد زیادی از دانشجویان بسیجی کوله بار سفرشان را می بندند و بدون توجه به منیت ها و بی هیچ چشمداشتی با شوق شاد کردن دل مردم مناطق محروم تمام مشکلات را به جان می خرند تا قدمی برای ملتی بردارند که در طول چهل سال گذشته با کمی ها و کاستی ها ساخته اند تا بتوانند این نظام و انقلاب را حفظ کنند.
در این اردوها هر کس ابتدا باهدف خاصی که در ذهنش مرور کرده می آید اما بعد از قرارگیری در موقعیت، آن چنان شوقی برای خدمت پیدا می کند که تمام اهداف اولیه ی خود را ندید می گیرد و از جان ودل تلاش می کند تا سنگی را از جلوی پای هم نوع خود بردارد و شادی او را با گوشت و پوست خود لمس کند.
البته هرچند که متأسفانه با کم کاری هایی که برخی از مسؤولین کشورمان دارند این جوانان با دست خالی فقط می توانند گوشه ای از مشکلات را مرتفع سازند و به امید این باشند که شاید آن بخش از مسؤولان کشور نیز با آن ها همراه شوند تا همت جهادی در کشور به وجود آید و مشکلات این ملت شریف که حقشان چنین وضعیتی نیست، رفع شود.
در همین راستا با نرگس پارسائیان، مسؤول گروه جهادی مهاجران نور از دانشگاه پیام نور یزد که وی هم دغدغه کار بی منت برای محرومان را داشت به صحبت نشستیم.
گروه جهادی مهاجران نور، متشکل از بانوان جهادی یزدی
پارسائیان در ابتدا به فعالیت این گروه جهادی اشاره کرد و گفت: گروه ما به مدت سه سال در روستای بختیاری شهرستان خاتم فعالیت داشت که سال اول بیشتر اوقات ما برای شناسایی آسیب ها و مشکلات آن منطقه بود و دو سال بعد با شناختی که به صورت نسبی به آن منطقه و مردمشان پیداکرده بودیم فعالیت های خود را ادامه دادیم.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه زمان بندی برگزاری اردوی امسال تغییر کرده بود، تعداد اعضای گروهمان از ۲۰ نفر به ۹ نفر کاهش یافت و بسیاری از دوستان علی رغم میل باطنیشان نتوانستند گروه را همراهی کنند. البته گروه پشتیبان و روحانیون در این اردو ما را همراهی می کردند.
این بانوی جهادگر یزدی میزان فعالیت این گروه جهادی در منطقه بختیاری شهرستان خاتم از توابع استان یزد را ۱۰ روز عنوان کرد و افزود: در طول این مدت همه اعضای گروه از تمام توان خود برای رفع چالش های مردم روستای بختیاری استفاده می کردند و همین تلاش ها و زحمات بچه های گروه بود که می توانستیم در کوتاه ترین زمان ممکن تأثیرات فعالیت آن ها را در رفتار و گفتار جوانان و نوجوانان آن منطقه به خوبی مشاهده کنیم.
مسؤول گروه جهادی مهاجران نور از دانشگاه پیام نور یزد با اشاره به برگزاری کارگاه های مختلف برای جوانان و نوجوانان توسط این گروه جهادی در روستایی بختیاری شهرستان خاتم، گفت: برگزاری دوره مشاوره فردی برای بیش از ۳۰ نفر از روستائیان منطقه بختیاری از دیگر خدماتی بود که این گروه جهادی به مردم این روستا ارائه می کرد.
مشکلات فرهنگی، عمده چالش های روستای بختیاری شهرستان خاتم بود
وی بابیان اینکه در این مناطق مشکلات مادی زیادی دیده نمی شد و اصل فعالیت هایمان در مباحث فرهنگی بود، خاطرنشان کرد: بیشترین مشکلات این مناطق مشکلات فرهنگی در بخش های گوناگون مانند تربیت فرزند، خانواده داری، اختلافات قومی و قبیله ای و دیگر مسائلی بود.
پارسائیان اظهار داشت: با توجه به اینکه در دو سال اول به خوبی متوجه مشکلات این مناطق شده بودیم، سال سوم سعی کردیم که برنامه های فرهنگی را در اولویت کاریمان قرار بدهیم و نسبت به رفع چالش های مشخص شده در این مناطق تلاش کنیم.
مسؤول گروه جهادی مهاجران نور از دانشگاه پیام نور یزد افزود: در برنامه هایی که در روستا داشتیم ازآنجایی که کلاس های مشاوره ای مورد استقبال روستائیان قرار می گرفت تصمیم گرفتیم سه روز را از صبح تا شب به برگزاری کارگاه های مختلف فرهنگی و فردی اختصاص دهیم تا همه افراد این روستا که مشکلاتی داشتند بتوانند مسائل خود را بیان کنند و ما نیز در این کارگاه ها با استفاده از افراد مجرب و کاربلد تلاش می کردیم که مشاوره هایی به این افراد بدهیم که در طول دوران زندگی شان اثربخش و مفید واقع شود که برای این منظور نیازمند اجرای برنامه های مستمر در طول سال هستیم.
این بانوی جهادگر یزدی از دیگر فعالیت های بسیار خوب گروه جهادی مهاجران نور را برگزاری دوره هایی برای رونق تولید و اقتصاد مقاومتی عنوان کرد و اظهار داشت: با توجه به مشکلاتی که مردم آن منطقه داشتند سعی کردیم تا با برگزاری دوره های آموزشی همچون نمد دوزی، بافندگی و فعالیت های دیگر هنری به شکلی بتوانیم به آن ها هنرهایی را آموزش دهیم که بتوانند از آن استفاده و درآمدی را برای خود کسب کنند.
وی در ادامه افزود: البته ما کلاس های مهارت های زندگی ویژه نوجوانان، برگزاری کارگاه ویژه کودکان زیر ۷ سال و یکسری دیگر از برنامه ها را در فعالیت های گروه جهادی خودمان داشتیم که هدف اصلی از این برنامه ها کمک به خلاقیت مردم این مناطق و ارائه راهکارهایی برای زندگی بهتر است.
جهادگران هدفشان فقط رضای خدا و کمک به مردم است
پارسائیان حضور تمام جهادگران این گروه جهادی را فقط درراه رضای خدا و کمک به مردم عنوان کرد و افزود: کسانی که در این دوره ها شرکت می کنند و چند روزی را در روستاها حضور دارند بدون هیچ چشمداشتی برای کمک به هم نوعان خود حضور پیدا می کنند چون معتقدند این کار خیرات و برکاتی را در زندگی شان دارد و همین دلیل است که شوق این افراد را در سال های بعد برای آمدن و کمک کردن دو برابر می کند.
خاطره جالب از درخواست کودک ۷ ساله روستایی
این بانوی جهادگر یزدی در ادامه سخنان خود یکی از خاطره های جالب خود را از حضور در روستای بختیاری شهرستان خاتم مربوط به خواسته عجیب و جالب یک پسربچه خردسال عنوان کرد و افزود: یکی از پسربچه هایی که در روستای بختیاری شهرستان خاتم زندگی می کرد از ما درخواست کرد که اگر سال بعد هم به این روستا آمدیم برایش پله برقی بیاوریم، وقتی علت این درخواست را از او جویا شدیم به ما گفت که می خواهم پیش خدا بروم و با او درد دل کنم و بگویم که از مردم و وضعیت دنیا گله دارم چون مردم دنیا خیلی بد شده اند و بسیار نامهربانند.
وی یکی دیگر از خاطرات جالب خود را چشم انتظاری مردم روستا برای حضور گروه جهادی مهاجران نور اشاره کرد و گفت: شبی که می خواستیم مراسم اختتامیه را برگزار و کلیدهای محل اقامتمان را به مردم روستا تحویل بدهیم عده ای از ساکنان این منطقه گریه می کردند و رفتن را برای ما بسیار سخت کرده بودند و از ما درخواست داشتند که بازهم آنجا بمانیم.
پارسائیان اضافه کرد: وقتی امسال برای سومین سال به این روستا سفر کردیم چون دیرتر از سال های قبل اردو برگزارشده بود، با گلایه مردم روبه رو شدیم که چرا دیر به این روستا رفتیم و آن ها گفتند که ما منتظرتان بودیم که بیایید و از برنامه های بسیار خوبی که اجرا می کنید استفاده کنیم.
شور و اشتیاق وصف ناپذیر اعضای گروه برای خدمت به مردم
مسؤول گروه جهادی مهاجران نور از دانشگاه پیام نور یزد افزود: شور و اشتیاق اعضای گروه جهادی مهاجران نور از دیگر موارد بسیار جالب این اردو بود، به شکلی که در روزهای ابتدایی برخی از اعضا که اولین سالشان بود شرکت کرده بودند، بسیار برایشان سخت بود که در این روستا باقی بمانند ولی در روزهای پایانی اردو جهادی حاضر بودند که مدت های بیشتری بمانند و در کنار مردم روستا به اجرای برنامه هایشان بپردازند و حاضر به بازگشت به یزد نبودند.
این بانوی جهادگر یزدی از دیگر ویژگی های این اردو را افزایش حس مسئولیت پذیری و ازخودگذشتگی عنوان کرد و اظهار داشت: هرچند شاید در روزهای اول بچه ها به خاطر تفاوت فرهنگ ها و عقاید باهم کنار نمی آمدند اما کم کم همین که چند روزی از کنار هم بودنمان می گذشت حاضر بودند برای یکدیگر همه کار انجام بدهند و دیگر به دنبال تقسیم کار نبودند بلکه داوطلبانه کارها را انجام می دادند.
وی در پایان صحبت های خود پیرامون هدف خودش از حضور سه ساله در این اردوها، گفت: برای اولین بار از روی کنجکاوی به این اردو آمدم البته خیلی های دیگر که در این اردوها شرکت کرده اند همین حرف را می زنند ولی سال های بعد یک جاذبه ای من را به این سفر می کشید و آن قدر شوق خدمت درونم فوران می کند که نمی توانم برای نرفتن بهانه ای بیاورم.
انتهای پیام/۹۰۰۰۹
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! میخوای دربارهی «دل پر کودک روستایی؛ پله برقی می خواهم تا آن بالا باخدا درد دل کنم» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.