بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

موضوع: آیات کتاب آسمانی قرآن در رابطه با دفاع از وحی و نبوت پیامبر اکرم حضرت محمد سلام الله علیه و در مقابل حرفهائی که مُنکران به پیامبر اکرم حضرت محمد سلام الله علیه می گفتند.

وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى ﴿۱﴾

سوگند به اختر [= قرآن] چون فرود مى ‏آيد (۱)

مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَى ﴿۲﴾

[كه] يار شما نه گمراه شده و نه در نادانى مانده (۲)

وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَى ﴿۳﴾

و از سر هوس سخن نمى‏ گويد (۳)

إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى ﴿۴﴾

اين سخن بجز وحيى كه وحى مى ‏شود نيست (۴)

عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى ﴿۵﴾

آن را [فرشته] شديدالقوى به او فرا آموخت (۵)

ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَى ﴿۶﴾

[سروش] نيرومندى كه [مسلط] درايستاد (۶)

وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَى ﴿۷﴾

در حالى كه او در افق اعلى بود (۷)

ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى ﴿۸﴾

سپس نزديك آمد و نزديكتر شد (۸)

فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى ﴿۹﴾

تا [فاصله‏ اش] به قدر [طول] دو [انتهاى] كمان يا نزديكتر شد (۹)

فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى ﴿۱۰﴾

آنگاه به بنده‏ اش آنچه را بايد وحى كند وحى فرمود (۱۰)

مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى ﴿۱۱﴾

آنچه را دل ديد انكار[ش] نكرد (۱۱)

أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا يَرَى ﴿۱۲﴾

آيا در آنچه ديده است با او جدال مى ‏كنيد (۱۲)

وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى ﴿۱۳﴾

و قطعا بار ديگرى هم او را ديده است (۱۳)

عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى ﴿۱۴﴾

نزديك سدرالمنتهى (۱۴)

عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى ﴿۱۵﴾

در همان جا كه جنة‏الماوى است (۱۵)

إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَى ﴿۱۶﴾

آنگاه كه درخت‏ سدر را آنچه پوشيده بود پوشيده بود (۱۶)

مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَى ﴿۱۷﴾

ديده [اش] منحرف نگشت و [از حد] در نگذشت (۱۷)

لَقَدْ رَأَى مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَى ﴿۱۸﴾

به راستى كه [برخى] از آيات بزرگ پروردگار خود را بديد (۱۸)

منبع: سوره نجم ( سوره پنجاه و سوم) کتاب آسمانی قرآن، جزء بیست و هفتم، آیات اول تا هیجدهم.