جلوه ای از محبت امام حسین(ع) نسبت به خانواده اش
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، متن پیش رو از سلسله متن های «قافله سالار؛ همراه با کاروان حسینی تا اربعین» نوشتۀ «مجتبی فرآورده» است. او تهیه کننده و کارگردان پروژه سینمایی «ثارالله» است که مدت ها پیش رهبر معظم انقلاب بر لزوم تولید این فیلم تأکید کردند. او می گوید زمانی که به دیدار رهبر انقلاب رفته بودیم، فرمودند: چرا فیلم امام حسین(ع) را نساختید، عرض کردیم عده ای مانع شدند و نگذاشتند این فیلم ساخته شود، اگر بدانیم که رضای قلبی شما در این است که فیلم امام حسین(ع) ساخته شود خودمان را به آب و آتش می زنیم این فیلم را بسازیم، ایشان فرمودند: نه تنها خودتان را به آب و آتش بزنید، بلکه بروید از زیر سنگ هم شده این کار را انجام بدهید. بنابراین تصمیم گرفتیم ساخت فیلم را آغاز کنیم.
فیلم «ثارالله» دربارۀ حرکت کاروان امام حسین(ع) از مکه تا کربلا و اتفاقات مسیر راه و استقرار هشت روزه در کربلا تا عصر عاشوراست. فرآورده در این مجموعه یادداشت ها که قرار است در خبرگزاری تسنیم از اول محرم تا روز اربعین منتشر شود، روایت هایی کوتاه و آزاد از وقایع کاروان امام حسین(ع) را بیان می کند.
*****
بیست و یکم محرم
شمر به لودگی، به سرهای بالای نی بالید،
مردمان، جمعی حیرت زده، و گروهی ترسان، پشت به پشت در تماشا به صف،
بازماندگان کاروان، روی پوشانده از چشمان بیگانه،
رباب، خواست تا روی گرداند از نامحرمان،
نگاهش با چشمان کودکی بی تاب در آغوش مادر گره خورد.
کودک، گریه کرد و ناله سر داد،
رباب، به یاد عبدالله، از خود بی خود شد و نالید،
روحش به قصد کربلا پر کشید،
کربلا بود و خیمه گاه،
شب عاشور بود و خیمۀ رباب،
قافله سالار مهمان خیمه بود،
و دیگران، سکینه و عبدالله بن حسین.
عبدالله بی تاب و گریان بود.
قافله سالار گفت: چرا بی تاب است این طفل کوچکم؟
عبدالله را در آغوش گرفت، طفل را بویید و سپس بوسید،
عبدالله، آرام گرفت.
رباب گفت: او نیز همچو من دلتنگ شماست.
گفت: دلتنگی از چه رو؟
رباب گفت: صبحگاهان دیدگانم به شوق دیدار شما بینا می شود، و گوش هایم به شوق شنیدن صدایتان شنوا،
اکنون فراقتان را چگونه تاب آورم؟
و سکینه، با چشمانی پر اشک، محو پدر بود در شوق تماشای او.
میان آن همه دشمن، آن همه دیو، احساس و مهر و عاطفه قافله سالار جوشید،
سکینه را در بر گرفت، و رو به رباب،
گفت: سوگند به جان تو، همواره خانه ای را دوست دارم، که سکینه و رباب در آن باشند!
انتهای پیام/
فیلم «ثارالله» دربارۀ حرکت کاروان امام حسین(ع) از مکه تا کربلا و اتفاقات مسیر راه و استقرار هشت روزه در کربلا تا عصر عاشوراست. فرآورده در این مجموعه یادداشت ها که قرار است در خبرگزاری تسنیم از اول محرم تا روز اربعین منتشر شود، روایت هایی کوتاه و آزاد از وقایع کاروان امام حسین(ع) را بیان می کند.
*****
بیست و یکم محرم
شمر به لودگی، به سرهای بالای نی بالید،
مردمان، جمعی حیرت زده، و گروهی ترسان، پشت به پشت در تماشا به صف،
بازماندگان کاروان، روی پوشانده از چشمان بیگانه،
رباب، خواست تا روی گرداند از نامحرمان،
نگاهش با چشمان کودکی بی تاب در آغوش مادر گره خورد.
کودک، گریه کرد و ناله سر داد،
رباب، به یاد عبدالله، از خود بی خود شد و نالید،
روحش به قصد کربلا پر کشید،
کربلا بود و خیمه گاه،
شب عاشور بود و خیمۀ رباب،
قافله سالار مهمان خیمه بود،
و دیگران، سکینه و عبدالله بن حسین.
عبدالله بی تاب و گریان بود.
قافله سالار گفت: چرا بی تاب است این طفل کوچکم؟
عبدالله را در آغوش گرفت، طفل را بویید و سپس بوسید،
عبدالله، آرام گرفت.
رباب گفت: او نیز همچو من دلتنگ شماست.
گفت: دلتنگی از چه رو؟
رباب گفت: صبحگاهان دیدگانم به شوق دیدار شما بینا می شود، و گوش هایم به شوق شنیدن صدایتان شنوا،
اکنون فراقتان را چگونه تاب آورم؟
و سکینه، با چشمانی پر اشک، محو پدر بود در شوق تماشای او.
میان آن همه دشمن، آن همه دیو، احساس و مهر و عاطفه قافله سالار جوشید،
سکینه را در بر گرفت، و رو به رباب،
گفت: سوگند به جان تو، همواره خانه ای را دوست دارم، که سکینه و رباب در آن باشند!
انتهای پیام/
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «جلوه ای از محبت امام حسین(ع) نسبت به خانواده اش» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.