فارس | فرهنگی و هنری | جمعه، 07 مرداد 1401 - 00:12

در شماره جدید مجله خردورزی می خوانیم: موسیقی نعمتی است از نعمت های الهی که می توان از آن بهره های نیک برد و یا آن را به نقمتی مبدل ساخت که جز کینه و عذاب حاصل نگردد.<br/>

در شماره جدید مجله خردورزی می خوانیم: موسیقی نعمتی است از نعمت های الهی که می توان از آن بهره های نیک برد و یا آن را به نقمتی مبدل ساخت که جز کینه و عذاب حاصل نگردد.
به گزارش خبرگزاری فارس، به همت مؤسسه فرهنگی ـ هنری «شناخت» سیزدهمین شماره مجله «خردورزی»، ویژه نامه «موسیقی شناختی» منتشر شد.
این شماره از «خردورزی» به تبیین اندیشه ها، مسائل، انگاره ها و چالش های «موسیقی شناختی» می پردازد.
«خردورزی» به مدیرمسئولی رفیع الدین اسماعیلی، سردبیری مجید رحیمی و با مدیریت هنری عرفان خلیلی فر و طراحی جلد توسط علیرضا ذاکری منتشر می شود.
جهت دانلود نسخه الکترونیک مجله خردورزی اینجا کلیک کنید.
مجله «خردورزی» در این شماره شامل چهار پرونده با عناوین و گفتگوهای زیر است:
فلسفه و موسیقی
گفت وگو با علیرضا بلیغ؛ خدمت یا خیانت موسیقی؟
دین و موسیقی
گفت وگو با آیت الله ابوالقاسم علیدوست؛ چالش فقه و موسیقی
گفت وگو با حجت الاسلام والمسلمین دکتر مجتبی فلاحتی؛ غفلت هارمونیک
شناخت و موسیقی
گفت وگو با محسن ردادی؛ مدیریت نا اهلان بر ساختارهای موسیقایی
گفت وگو با محمود اکرامی فر؛ زیبای زشت
سیاست و موسیقی
گفت وگو با محمدصادق کوشکی؛ موسیقی و ظرفیت های برباد رفته
گفت وگو با مصطفی محدثی خراسانی؛ انحطاط موسیقی اصیل
آنچه در ادامه می خوانید متن سرمقاله شماره سیزدهم از مجله «خردورزی» است:
موسیقی هنری است که فلسفی ترین معماها را ارائه می دهد و سرشار از معانی است.
اندیشمندان توصیف های پیرامونی بسیاری در وصف موسیقی بیان کرده اند اما پس از گذشت سال های متمادی، تعریف دقیق و واحدی از موسیقی و نقطه آغاز آن ارائه نشده است، زیرا پاسخ به این پرسش های ساده و پرتکرار، اگر ممتنع نباشد سهل هم نیست.
توضیح مفهوم موسیقی معمولاً با ایده ی صدای سازمان یافته بودن موسیقی آغاز می شود.
البته اندیشمندان این عرصه اذعان دارند که نمونه های زیادی از صداهای سازمان یافته وجود دارد که موسیقی نیستند، مانند گفتار انسان و صداهایی که حیوانات و ماشین های غیرانسانی تولید می کنند؛ به همین جهت، دو شاخصه ی دیگر را به تعریف نخستین اضافه می کنند، یکی از آنها توسل به «tonality» یا اساساً ویژگی های موسیقی، مانند زیروبم و ریتم است و دیگری ویژگی ها یا تجربه های زیبایی شناختی است؛ برخی وجود هر دو شرط را لازم و برخی یک شرط را نیز کافی می دانند.
از سوی دیگر شاید موسیقی از جمله مسائلی باشد که نمی توانیم به راحتی از چیستی و چگونگی آن سؤال کنیم، «چگونه می توان به راحتی پرسید: شعر چیست؟
هنر چیست؟
زیبایی چیست؟
روح چیست؟
انسان چیست؟
عدم چیست؟
نیستی چیست؟
چیستی چیست؟
بسیار زیادند چیزهایی که نمی شود آنها را تعریف کرد، مثل خود وجود.» نغمه و آوا و موسیقی، همانند شعر، اشک، عشق، و… نخستینی ندارد و هنر، بعد از طوفان اتفاق می افتد، حال چه طوفان درونی باشد و چه طوفان بیرونی، چه طوفان نوح باشد و چه طوفان روح.
موسیقی همواره با منحنی وجود انسان عجین بوده و به همین جهت، دائماً موردتوجه اندیشمندان، حاکمان و جوامع مختلف قرار گرفته است.
برخی موسیقی را بهترین ابزار برای تحریک عواطف و احساسات می پندارند و بسیاری آن را عامل هم افزایی بیشتر جوامع می دانند.
بزرگان علوم دینی نیز باتوجه به رسالت شناساندن استعدادهای درونی انسان، همواره نسبت به رابطه موسیقی و انسان نظر داشته اند.
در سیزدهمین شماره از مجلّه تخصّصی «خردورزی» قصد داریم به اندیشه ها، مسائل، انگاره ها و چالش های «موسیقی و انسان در جهان معاصر» بپردازیم.
در این شماره تلاش کرده ایم از دریچه سیاست و دین و اجتماع، مسئله موسیقی را به بحث و گفت وگو بگذاریم.
برخی از مهم ترین موضوعاتی که در این ویژه نامه به آن پرداخته ایم، عبارت اند از: جایگاه عرف در موضوع شناسی و مصداق شناسی مسئله موسیقی، بررسی مواجهه فقها و حاکمیت با پدیده موسیقی، جریان شناسی نقش مطبوعات در رشد و تعالی موسیقی، تحول و نوگرایی موسیقی در بستر فرهنگی مدرنیته، جایگاه موسیقی در حکمرانی داخلی و سیاست های بین المللی، ظرفیت های جامعه شناختی موسیقی، مدل سازی محاسباتی دانش موسیقی، موسیقی و زیست شناختی انسان، و … .
انتهای پیام/