به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از عربی ۲۱ قوانین نژادپرستانه رژیم صهیونیستی تنها در قانون بازگشت و تابعیت تجسم نیافته؛ بلکه به سایر قوانینی که رژیم اشغالگر در مصادره زمین های عربی تحمیل کرده نیز خود را نشان می دهد.

مهم ترین این قوانین به این شرح است: قانون املاک غائبین در سال ٬۱۹۵۰ قانون تصرف در سال ٬۱۹۵۳ قانون تصاحب زمین ها برای اهداف عمومی در سال ٬۱۹۵۳ قانون گذشت زمان در سال ۱۹۵۷.

رژیم صهیونیستی بر تصویب دو نوع قانون برای قانونی جلوه دادن و مشروعیت بخشیدن به مصادره زمین های آوارگان فلسطینی تکیه کرده است:

۱-قوانین دوره استعمار انگلیس که به منظور تسهیل روند سیطره صهیونیست ها بر زمین های فلسطین به اجرا درآمده و عبارتند از: قانون زمین های اموات (۱۹۲۱)٬ قانون جنگل ها (۱۹۲۶)٬ قانون تسویه حقوق در زمین ها (۱۹۲۸)٬ قانون تصاحب برای منفعت عمومی (۱۹۴۳) و قوانین اضطراری در سال ۱۹۴۵.

۲-قوانین زمین هایی که رژیم اسرائیل تصویب کرده شامل این موارد می شود: قانون «املاک غائبین» در سال ۱۹۵۰ که طبق آن رژیم صهیونیستی حق تصاحب زمین های فلسطینیانی که به کشورهای همسایه مهاجرت کرده اند را برای خود می داند٬ قانون املاک دولت در سال ۱۹۵۰ که بر اساس این قانون٬ اسرائیل حق مالکیت زمین هایی که مالک خاصی ندارند را به خود نسبت می دهد٬ قانون تصاحب زمین ها در سال ۱۹۵۳ که به منظور استفاده از زمین ها و خانه های فلسطینیان برای اهداف نظامی تصویب شده و قانون زمین های اسرائیل در سال ۱۹۶۰ که مانع انتقال مالکیت زمین به اعراب می شود٬ قانون مصادره زمین های کشاورزی در سال ۱۹۶۷ که طبق آن اهالی شهرک صهیونیست نشین «کیبوتسات» از اجاره زمین هایشان به فلسطینی ها خودداری می کنند و قانون تصاحب زمین ها در منطقه «النقب» در سال ۱۹۸۰.

رژیم صهیونیستی اقدام به مصادره صدها هزار دونم (مقیاس مساحت و هر دونم معادل حدود هزار متر مربع است) از زمین های بادیه نشین منطقه النقب و پروژه بازسازی این منطقه برای تاسیس استراحتگاه های بیابانی کرده که به موجب آن ده ها هزار دونم از املاک فلسطینیان به مصادره صهیونیست ها درآمد. پروژه «عابر» رژیم صهیونیستی که طی آن یک بزرگراه عظیم با عرض ۱۱۰ متر که برای اتصال منطقه جنوب به شمال سرزمین های اشغالی راه اندازی شد نیز از طریق مصادره زمین های فلسطینیان بود.

از خلال این قوانین و پروژه ها٬ یهودیانی که در زمان تاسیس حاکمیت صهیونیست ها کمتر از ۶ درصد مساحت فلسطین را در اختیار داشتند٬ امروز مالک ۹۴ درصد از مساحت این کشور شده اند!

قانون نژادپرستانه املاک غائبین:

آغاز نژادپرستی صهیونیستی در صندوق داخلی یهودی اینگونه آغاز شد که زمین هایی که در مالکیت صندوق داخلی یهودی است٬ مجوز فروش و یا اجاره به غیر یهودیان را ندارند و پس از اینکه مقامات رژیم صهیونیستی اقدام به اخراج یک میلیون نفر از اعراب فلسطینی کردند٬ قوانین متعددی برای مصادره زمین های آنها صادر شد.

همچنین رژیم اشغالگر در سال ۱۹۵۰ قانون املاک غائبین را که تسلط و اشغال زمین های عربی و ایجاد شهرک های صهیونیست نشین در آن و نیز مصادره املاک عربی و املاک اسلامی که شامل ۱/۱۶ درصد مساحت فلسطین بود را برای صهیونیست ها سهولت می بخشید٬ تصویب کرد.

نژادپرستی در قانون تصرف و قانون تصاحب زمین ها:

بر اساس این دو قانون٬ مالک یک زمین کشاورزی ملزم است که خود شخصا به کشت در این زمین بپردازد٬ در غیر این صورت، زمین وی به مصادره وزارت کشاورزی رژیم اسرائیل درمی آید. مقامات اشغالگر با این قوانین زمین های ده ها هزار فلسطینی را که به دلیل قتل عام و نسل کشی مجبور به مهاجرت شده بودند٬ مصادره کردند.

این قوانین همچنین به مصادره زمین های فلسطینیان توسط اشخاص و شرکت ها و گروه های صهیونیستی مشروعیت می بخشد. لازم به ذکر است که مشروعیت دادن به چنین قوانینی٬ نقض تعهدنامه و قطعنامه های سازمان ملل و اعلامیه جهانی حقوق بشر و «کنوانسیون بین المللی منع و مجازات جنایت آپارتاید» است؛ به گونه ای که اسرائیل نمونه بی سابقه یک رژیم نژادپرست در تاریخ بشریت بوده و از «نازی آلمان» و نظام آپارتاید در جنوب آفریقا نیز بدتر است.

نژادپرستی در قوانین اضطراری

این قوانین٬ حقوق اساسی اعراب را که حق مالکیت زمین است٬ از آنها سلب می کند. قوانین اضطراری از ۱۷۰ ماده تشکیل شده که محدودیت هایی در خصوص کار و سکونت و اقامت به عرب ها تحمیل می کند که طبق آن٬ این افراد مجبور به سکونت در منطقه ای هستند که دستور نظامی تعیین می کند و اجازه تغییر محل سکونت یا ترک آن را بدون اجازه مقامات نظامی صهیونیستی ندارند.

ماده ۱۱۱ این قانون به مقامات نظامی صهیونیستی اجازه می دهد تا فلسطینیان را بدون محاکمه برای مدتی طولانی در بازداشت نگه دارند. همچنین طبق ماده ۱۱۲ این قانون٬ مقامات نظامی صهیونیستی می توانند هر فرد عربی را از فلسطین اخراج کنند.

همچنین به موجب ماده ۱۱۹ این قانون املاک هرکسی که حتی یک گلوله به سمت ارتش و یا شهرک نشینان صهیونیستی شلیک کرده باشد مصادره می شود و ماده ۱۲۵ نیز به مقامات نظامی صهیونیستی اجازه می دهد تا هرمنطقه ای را که بخواهند به دلایل امنیتی تخلیه کنند و مانع استفاده صاحبان آن از زمین هایشان شوند که درواقع این اقدام نیز مقدمه ای برای مصادره زمین های آنها به شمار می رود.

به این ترتیب رژیم اشغالگر صهیونیستی از خلال یک سری قوانین نژادپرستانه که تا امروز همچنان بر فلسطینیان تحمیل می شود٬ زمین ها و املاک شخصی آنها را اشغال کرده است.

این قوانین در نژادپرستی٬ از آنچه که در زمان حکومت نظام آپارتاید در جنوب آفریقا اعمال می شد نیز بسیار فراتر رفته و در نتیجه آن٬ املاک و زمین های فلسطینیان در سایه غیاب سازمان بین المللی که با هدف حمایت از املاک شخصی و دفاع از آنها در برابر تجاوز و جنایات بین المللی تاسیس شده٬ از دستشان می رود.

انتهای پیام/