به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، تاریخ اسلام پس از فوت رسول خدا صلی الله علیه و آله گویای یکی از شوم ترین رویدادهای دوران زندگانی اهل بیت وحی بود، طوری که تبعات آن، تمام بستر جامعه اسلامی را تا عصر حاضر فرا گرفت. این رویداد همان ماجرای سقیفه بنی ساعده است که طی آن، سران امت اسلام با زیر پا نهادن وصیت پیامبر اسلام نسبت به سر سپردگی درباره خلافت امیرالمؤمنین علیه السلام، جسارت بر خاندان وحی را بر خود جایز شمردند، به خانه اهل بیت نبی یورش بردند، آتش بر در خانه ایشان زدند و دستان برترین وصی پیامبران را بستند تا به اجبار از ایشان عهد خلافت بگیرند. در این زمان، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها که خود به عنوان برترین خلایق در پایبندی به عهد خویش نسبت به تقید درباره خلافت و ولایت امیر مؤمنان بود، آرام و قرار نداشت و با وجود جراحت های ناشی از جسارت معاندان و منافقان امت، وظیفه خویش دانست به بهانه های مختلف دست به روشنگری بزند و امت را نسبت به خطایشان توبیخ و یا بیدار کند، هرچند سودی در این کار نمی دید، اما سخنان آن بانوی بزرگوار از یک سو سندی تاریخی بر این رویداد شوم بود و از دیگر سو باب هایی از معارف را به روی شیعیان خویش در آینده گشود.

حضرت زینب سلام الله علیها به عنوان یکی از شاهدان عینی و موثق در این ماجرا شناخته می شوند. شیخ مفید در کتاب «الأمالی» خود می نویسد نقل است فردی به نام عبدالله بن محمد بن سلیمان هاشمی از پدرش و او از جدش از حضرت زینب دخت گرامی امیر مؤمنان علیه السلام دربارۀ رویدادهای پس از خطبۀ فدکیۀ حضرت فاطمه سلام الله علیها روایت میکند مادرشان فاطمه (س) پس از آن، بسوی قبر پدرش رسول خدا صلی الله علیه و آله رفت و خود را بر وی قبر انداخت و از اعمالی که آن قومدر حق وی انجام داده بودند، به آن حضرت شکوه کرد و آنقدر گریست تا تربت قبر شریف با اشک های ایشان تر شد و زاری و شیون سر داد و در پایان آن همه شیون، (در قالب قصیده ای) عرضه داشت:

قد کان بعدک أنباء و هنبثة * لو کنت شاهدها لم یکثر الخطب

إنا فقدناک فقد الأرض وابلها * فاختل قومک فاشهدهم و لاتغب

قد کان جبرئیل بالآیات یؤنسنا * فغبت عنا فکل الخیر محتجب

فکنت بدرا و نورا یستضاء به * علیک ینزل من ذی العزة الکتب

…

همانا پس از تو خبرها و غوغایی بپا شد که اگر تو بودی این همه گرفتاری و دشواری رخ نمی داد. ما بمانند زمینی که از باران محروم بماند، تو را از دست داده ایم و در قوم تو اختلال پدید آمده و شاهد باش که دست از ایمان شسته اند. جبرئیل پیوسته با آوردن آیات مونس ما بود و تو از ما پنهان شدی و با رفتنت تمام خیرات از ما پوشیده شد. تو ماه درخشان و نور پرفروغی بودی که از تو کسب نور می شد و از جانب خدای با عزت، کتاب بر تو نازل شد.

پس از پیامبر مردانی با چهره های درهم و خشن با ما روبرو شدند و به ما توهین و استخفاف کردند و تمام خیرات به تاراج رفته است. آن کس که به ما خانواده ستم روا داشته، به زودی خواهد دانست که روز قیامت به چه سرانجام شومی دچار خواهد شد. ما با مصائبی روبرو شدیم که هیچ کس از مخلوقات چه عرب و چه عجم بدان گرفتار نیامده است.ما تا زنده ایم و تا چشمانمان باقی است در سوگند فقدان تو می گوییم و از دیدگانمان سرشک غم می باریم.

منبع:الأمالی (للمفید)، ص۴۱

انتهای پیام