به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، آداب زیارت به دو بخش آداب باطنی و آداب ظاهری تقسیم می شود. آداب ظاهری همان مجموعه رفتارهایی است که در احادیث و ادعیه می خوانیم و یا در سیره عترت با آن مواجه می شویم؛ اما آداب باطنی آن دست از کارهایی است که سبب صفای قلب و صفای باطن برای بهره ی بیشتر از زیارت می شود. این آداب از همان ابتدای نیت سفر آغاز می شود و تا پس از سفر هم تداوم دارد.

انسان مؤمن جهت بهره برداری بیشتر از آثار زیارت و یا ایجاد آمادگی بیشتر در مواجهه با بارگاه ملکوتی ائمه معصومین، نیاز است روح و جان خود را تزکیه دهد؛ لازمه اش این است که زائر از مسائل منفی دوری کند و به مسائل مثبت گرایش یابد. منفی ها را از خود بزداید و مثبت ها را در خود نهادینه کند. در واقع فرصت زیارت اربعین بهانه ای برای مبادرت به تزکیه و جلای روح است و این تزکیه عامل بهره های بیشتر از برکات زیارت است.

اما امور منفی یعنی آن دست از رفتارهایی که سبب دوری انسان از محضریت خدا و یا دوری از توجه به او می شود که برخی از آنها مربوط به صفات قلب از جمله کینه و حسد و نفاق و … است و برخی مربوط به رفتارها و اخلاقیات منفی می شود. تلاوت قرآن و خواندن مناجات های صادره از ائمه معصومین می تواند ما را در دوری از امور منفی یاری دهد. همنشینی با افراد صالح و خداباور از دیگر راهکارهای کسب تقوا و تزکیه روح است. همنشینی با مؤمنان و فاصله گیری از افراد شرور و حسودان و نابخردان همواره مورد تأکید اهل سلوک بوده است.

انتهای پیام/