گیاه و برگ های آفتابگردان برای سیستم گوارشی مفید بوده و دارای خاصیت تقویت کننده معده هستند.

به گزارش ایسنا، آفتابگردان با نام علمی Helianthus annuus، گیاهی یک ساله و دارای ساقه راست، خشن و به ارتفاع ۲ متر است. این گیاه دارای خواص درمانی متعددی بوده و سرشار از ویتامین های A و B است.

گل های آفتابگردان تب بر است و از آن ماده ای تهیه می شود که آرام کننده دردهای گوارشی است. آفتابگردان دارای خواص ملین و ضدیبوست، ضدعفونی کننده و موثر برای درمان زخم های سطحی، تقویت کننده معده و رفع کننده سنگ کلیه است و در عین حال، باعث پاک سازی مجاری ادراری می شود.

برگ های آفتابگردان دارای خاصیت تقویت کننده معده بوده و فشار خون را تنظیم می کند. ضماد برگ های آن نیز درد مفاصل، سیاتیک و نقرس را تسکین می دهد. ریشه آفتابگردان برای سیستم گوارشی مفید بوده و ادرارآور است. آب ریشه این گیاه، درد دندان را تسکین می دهد و شربت ریشه آن، مقوی قلب است.

دم کرده دانه آفتابگردان برای درمان اسهال خونی مفید است؛به نحوی که بهتر است برای این بیماری ۵ الی ۱۰ گرم از دانه های آفتابگردان در یک لیوان آب جوش به مدت ۱۰ دقیقه دم کرده و با قند یا نبات استفاده شود. مغز دانه های این گیاه ۴۰ تا ۴۸ درصد روغن دارد و از دانه های آن برای تولید روغن استفاده می شود. شیره آفتابگردان نیز برای درمان آرتروز و رفع ناراحتی های مفاصل و کمر مفید است.

انتهای پیام