سیدی مدح تو گویم که تو ممدوح خدائی

ششمین حجت حق نجل رسول دو سرائی

صادق الوعدی و مصداق صداقت همه جائی

مخزن علم خدا مشعل انوار هدائی

گوهر پنج یم نور و یم شش در نابی

همدم پنج رسل همسخن چارکتابی

علم چون سایه به هر عصر به دنبال تو آید

حلم پیش گل لبخند تو آغوش گشاید

روی نادیده ات از چشم همه دل برباید

که تواند که تو را غیر خدا مدح نماید؟

مگر از چشمه عرفان دهن خویش بشویم

تا توانم سخن از جابر حیان تو گویم

دانش خلق بود قطره ای از بحر کمالت

حسن غیب ازلی جلوه گر از مهر جمالت

عرشیان یکسره زانو زده در پیش جلالت

ملک و جن و بشر را عطش جام وصالت

همه گوشند که گیرند تجلا ز کلامت

همه مشتاق سخن از لب جانبخش هشامت

مؤمن طاق تو بر طاق سپهر است ستاره

بوبصیر تو بصیرت به بشر داده هماره

چشم هارون درت لاله برآرد ز شراره

دو درخشان در ناب تو هشام است و زراره

مکتب دهر دگر مثل تو استاد ندارد

تا که شاگرد همانند ابوحمزه بیارد

توئی استاد و اساتید جهان آینه دارت

بوده شاگرد در ایراد سخن چار هزارت

تا لب خویش گشائی همه بی صبر و قرارت

باغبانی و نکویان همه گل های بهارت

جلوه گر در فلک، علم سه خورشید منیرت

«شیخ طوسی»تو و«مجلسی»و«خواجه نصیر»ت

«شیخ انصاری»یک شاخه گل از باغ کمالت

زهی از «شیخ مفید» تو و آن بحر زلالت

«کافی» «شیخ کلینی» است فروغی ز جلالت

«مرتضی» و «رضی» استاد اصولند و رجالت

«ابن طاوس» تو در مکتب توحید درخشد

تا قیامت به دل و دیده ما نور ببخشد

نهضت کرب و بلا داد بر از علم کلامت

بلکه اعجاز حسین بن علی کرد قیامت

جوشش خون امام شهدا داشت پیامت

تا صف حشر ز خون شهدا باد سلامت

تا ابد مشعل توحید تو خاموش نگردد

انقلاب تو و جد تو فراموش نگردد

عاقبت دست عدو زهر جفا ریخت به کامت

بضعه پاک نبی بر جگر پاره سلامت!

دوست دارم که نهم چهره به خاک حرم تو

سوزم و شمع صفت اشک فشانم ز غم تو

چه شود ای به فدای تو و لطف و کرم تو

که دم مرگ بود بر سر چشمم قدم تو

چه شود ای به دل «میثم» دلسوخته داغت

که بسوزم به سر تربت بی شمع و چراغت؟

بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان

http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=۱۹۷۸۴۷