خبرگزاری مهر_گروه جامعه: در چند سال اخیر اخبار زیادی از حمله سگ های بدون قلاده یا ولگرد به شهروندان در اماکن عمومی به گوش رسیده است و در پی آن رسانه های مختلف با انتشار گزارش هایی به بررسی ابعاد مختلف اینگونه مسائل پرداختند که هر کدام از این گزارش ها با نگاه متفاوت جامعه شناختی، روانشناختی و قانونی به این مقوله پرداخته اند اما در گفتگو با مهدی اسماعیلی بیدهندی، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران و فعال محیط زیست به ابعاد متفاوتی از این مسئله پرداخته شده است.

مافیای صنعت حیوانات خانگی

اسماعیلی بیدهندی ابتدا در خصوص مقوله پدیده «سگ گردانی» به خبرنگار مهر گفت: درواقع همزیستی بسیار نزدیک با حیوانات به ویژه سگ ها و آن هم در حریم داخلی خانه ها، مقوله ای است که با توجه به زیست اجتماعی حاکم بر جامعه ایرانی و انگاره های فرهنگی و تاریخی این مرز و بوم، امری عادی و رایج نبوده و همواره در صورت نیاز به بهره برداری از سگ ها در قالب سگ نگهبان و سگ گله، فضای ویژه و فاصله مشخصی نسبت حریم خانه و اشخاص، توسط صاحبان آنها در نظر گرفته می شده است.

رشد فزاینده و قارچ گونه ای از تمایل و علاقه وافر افراد مختلف به خرید سگ ها و نگهداری از آنها بیش از آنکه برخواسته از نیازی حقیقی و معقول باشد، ریشه در احساس نیاز کاذبی دارد که توسط مافیای صنعت حیوانات خانگی به جامعه در حال تزریق شدن است وی ادامه داد: طی سالیان اخیر شاهد رشد فزاینده و قارچ گونه ای از تمایل و علاقه وافر افراد مختلف و با سطوح متفاوت مالی، تحصیلاتی و فرهنگی در لایه های مختلف اجتماع به خرید سگ ها و نگهداری از آنها هستیم. امری که بیش از آنکه برخواسته از نیازی حقیقی و معقول باشد، ریشه در احساس نیاز کاذبی دارد که توسط مافیای صنعت حیوانات خانگی به جامعه در حال تزریق شدن است. مافیایی که با توجه به گردش مالی مستقیم و غیر مستقیم چند صد میلیارد تومانی این حوزه در کشور در طول سال، از ابزارهای مختلفی نظیر فضای مجازی، شبکه های ماهواره ای و نیز اشخاص حقیقی در جهت ترویج این احساس نیاز بهره برداری می کنند.

این استاد دانشگاه خاطرنشان ساخت: لذا به تبع ایجاد این احساس نیاز در میان جامعه، افراد مختلف نسبت به خرید و نگهداری سگ ها و سایر حیوانات به اصطلاح خانگی اقدام کرده و به اجبار شکل دهنده یک همزیستی ناخواسته میان حیواناتشان و سایر شهروندان در محیط زیست شهری می شوند. اتفاقی که از یک سو و حسب نیاز طبیعی سگ ها به گردش روزانه سگ ها منجر می شود و از سوی دیگر وجود برخی ویژگی ها در این حیوانات نظیر توجه طلبی در مقابل عدم پذیرش فرهنگی در میان اکثریت جامعه ایرانی و وجود احساس ترس از مواجهه نزدیک با آنها به ویژه در کودکان، زمینه ساز برخوردهای تعارض آمیز میان سگ ها و شهروندان شده و بعضا رقم زننده اتفاقات ناخوشایند و جبران ناپذیر ناشی از حمله آنها به شهروندان بوده ایم.

وی در ادامه درباره ویژگی های مافیای صنعت حیوانات خانگی منافع آنان یادآور شد: به طور کلی وقتی صحبت از مافیا در هر حوزه ای به میان می آید، دال مرکزی فعالیت آن گروه حول محور اقتصادی با هدف خلق ثروت نامشروع و در کنار آن پول شویی می چرخد. صنعت حیوانات به اصطلاح خانگی و مافیای حاکم بر آن نیز از این قاعده مستثنی نیست. مافیایی که با هدف کسب ثروت به هر قیمت اقدام به توله کشی های گسترده و در شرایط غیر استاندارد و به صورت غیر قانونی کرده، ارزهای دولتی را جهت واردات مواد مصرفی و ملزومات و ادوات مورد استفاده در این حوزه مورد استفاده قرار می دهد و در شرایطی که کشورمان درگیر یک جنگ اقتصادی تمام عیار و تحت تحریم های ظالمانه است، به راحتی و بدون هر گونه مشکلی نسبت به واردات و توزیع گسترده اقلام مختلف در این ارتباط اقدام می کند و این در حالی است که واردات بسیاری از کالاهای ضروری نظیر دارو و واکسن با مشکلات عدیده ای روبرو است.

از نقش سلبریتی ها در توسعه فعالیت این مافیا تا ایجاد اعتیاد عاطفی

اسماعیلی بیدهندی تصریح کرد: این مافیا زنجیره ای متشکل از افراد و بخش های مختلف است که متأسفانه از حقیقت شکل گیری وابستگی عاطفی میان انسان و حیوان اهلی شده، سو استفاده کرده و آگاهانه و با علم به آنکه ضرورت و نیازی به همزیستی نزدیک و زیر یک سقف قاطبه شهروندان ایرانی در جوامع شهری امروزی با حیوانات وجود ندارد، نسبت به ایجاد یک نیاز کاذب در میان افراد مختلف جامعه و با الگوسازی توسط اشخاص حقیقی و حقوقی جریان ساز و یا مورد توجه جامعه نظیر سلبریتی ها و برنامه های تلویزیونی یا ماهواره ای پر مخاطب، اقدام کرده و پس از ایجاد یک اعتیاد عاطفی در میان صاحبان این حیوانات، با فروش اقلام و ادوات مورد نیاز این حیوانات و یا خدمات درمانی و مراقبتی و آرایشی و بهداشتی مربوطه سودهای کلانی را به جیب می زنند. این در حالی است که تمایل به شخصی سازی هر چیز که در مالکیت انسان است و یا تغییر آن به هر نحو که مورد پسند مالک باشد، امری توجیه شده در افکار عمومی است، سودهای بسیاری از ارائه خدماتی غیر قابل تصور نظیر جراحی تارهای صوتی حیوانات و یا اعمال جراحی زیبایی و عقیم سازی بر روی آنها، به قیمت آزار آنها و تضییع حقوق طبیعی شأن، به جیب مافیای این صنعت می رود.