معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان، از نادیده گرفتن سهم و حق آبه کویر به مثابه یکی از جدی ترین دلایل تشدید بیابان زایی در بخش هایی از مناطق جنوبی استان نام برد.

علی اصغر جلالی در گفت وگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: ورود بخشی از روانآب ها به مناطق بیابانی و کویری، شرایط مساعدی برای رشد گیاهان شورپسند و ایجاد یک نوع پوشش گیاهی در پایین دست ایجاد کرده و همین پوشش گیاهی مانع از پیشروی بیشتر کویر و بیابان می شود.

وی با بیان اینکه بخش وسیعی از گستره جغرافیایی این استان را اراضی بیابانی تشکیل می دهد، افزود: ۵٫۲ میلیون هکتار از وسعت هفت میلیون هکتاری استان را مناطق بیابانی تشکیل می دهد که رقمی بالغ بر ۵۴ درصد مساحت استان است.

معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان، با بیان اینکه ۶۰۰ هکتار از وسعت ۵٫۲ میلیون هکتاری بیابان های استان سمنان را کانون های بحرانی تشکیل می دهد، خاطرنشان کرد: بخش هایی از مناطق اقتصادی، راه آهن، مناطق روستایی و استان در همین کانون های بحرانی واقع شدند.

جلالی با بیان اینکه تا همین یکی دو دهه گذشته بخش هایی از راه آهن تحت تأثیر کانون های بحران بادی قرار می گرفت ادامه داد: با اقداماتی از جمله تاغ کاری که از سوی منابع طبیعی و آبخیزداری استان انجام شد، این مشکلات تا حدودی مرتفع شد.

وی با بیان اینکه هنوز هم بخش هایی از محور تهران-مشهد در حوالی عباس آباد میامی تحت تأثیر این کانون های بحرانی است گفت: برای مقابله با بیابان زایی و فائق آمدن بر کانون های بحرانی اقدامات متعددی صورت می گیرد که ایجاد پوشش گیاهی، تاغ کاری، کنترل هرزآب ها و ایجاد بادشکن در تپه های ماسه ای از آن جمله است.

معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان از انجام ۱۱۰ هزار هکتار تاغ کاری و جنگل های دست کاشت در این استان طی پنج-شش دهه گذشته خبر داد و افزود: تاغ کاری ها از دهه ۵۰ و در پیش از انقلاب شروع شد و در سال های اخیر گستردگی بیشتری پیدا کرده است.

جلالی از کنترل هرزآب ها همراه با بذرپاشی به عنوان یکی دیگر از راه های مقابله با پدیده بیابان زایی در این استان نام برد و اضافه کرد: تاکنون عملیات کنترل هرزآب ها همراه با بذرپاشی در بیش از پنج هزار هکتار از اراضی بیابانی استان سمنان انجام شده است.

وی از ایجاد بادشکن ها در تپه های ماسه ای به عنوان راهکار مؤثر دیگر برای رویارویی با پیشروی بیابان یاد کرد و گفت: یکی از موفق ترین نمونه های این روش در استان سمنان تثبیت تپه های ماسه ای اطراف روستای رضاآباد در شرق استان سمنان است.

جلالی ادامه داد: همچنین استفاده از کیسه های شنی به جای بادشکن ها روش دیگری است که در این بخش مورد استفاده منابع طبیعی و آبخیزداری استان قرار می گیرد. ضمن آنکه استفاده از مالچ نیز راهکار دیگری است که برای تثبیت ماسه ها و شن های روان در کشور و از جمله در استان مورد استفاده قرار گرفته است.

وی در پاسخ به این پرسش ایسنا که چرا با وجود همه تلاش هایی که در کشور و استان صورت گرفته همچنان با پدیده بیابان زایی روبرو هستیم اظهار کرد: تداوم این روند دلایل مختلف و متعددی دارد که «کمبود ورود آب به کویر» یکی از مهمترین آنها است که در یکی دو دهه گذشته به تشدید بیابان زایی انجامیده است.

معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان، از نادیده گرفتن حق آبه کویر به مثابه یکی از جدی ترین دلایل تشدید بیابان زایی در استان نام برد و گفت: البته تداوم خشکسالی ها و کاهش محسوس بارندگی ها در یک دهه گذشته در این مهم نقش مهم و انکارناپذیری داشته است.

وی با بیان اینکه در گذشته سالانه بخش هایی از آب های سطحی به سمت کویر سرازیر می شد ادامه داد: این آب ها با ورود به مناطق بیابانی و کویری، شرایط مساعدی در پایین دست برای رشد گیاهان شورپسند و ایجاد یک نوع پوشش گیاهی ایجاد می کرد و همین پوشش گیاهی مانع از پیشروی کویر و بیابان می شد.

این کارشناس حوزه بیابان با اشاره به پیامدهای ناشی از تداوم چنین رویکردی به ایسنا گفت: باید با بهره گیری از روش های مختلف و فعال سازی همه ظرفیت ها، تلاش کنیم تا لااقل وضع موجود را حفظ و از بیابان زایی بیشتر و فشار مضاعف بر طبیعت این مناطق جلوگیری کنیم.

معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان، از شناسایی کانون های بحرانی در مناطق بیابانی این استان خبر داد و گفت: خوشبختانه در سال های اخیر تلاش های خوبی در این بخش صورت گرفته به طور مثال با تثبیت شن های روان در مناطق روستایی و اقتصادی که در اولویت کاری منابع طبیعی استان بودند مانع از تداوم روند بیابان زایی شدیم که روستای اعلا سمنان، حسن آباد دامغان، مناطق پیرامونی فرودگاه سمنان و …از جمله این مناطق است.

وی بر ضرورت همراهی مردم با طرح های منابع طبیعی استان تاکید و تصریح کرد: مردم و جوامع محلی نقش مهمی در مقابله با پدیده بیابان زایی دارند لذا باید با فرهنگ سازی در این بخش به حفظ وضع موجود و بهبود شرایط در آینده کمک کنیم.