گزارش/

به گزارش به گزارش خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان ، تعامل برای واقعی سازی قیمت سوخت مصرفی در کشور، این روزها موضوع داغ رسانه هایی است که از نیازهای عمومی جامعه قلم می زنند. موضوعی که اهمیت آن به تمام هزینه های روزمره و معیشتی جامعه اثر گذار خواهد بود.

سال هاست که با افزایش نرخ تمام شده تولید بنزین، نرخ فروش تغییری نکرده است و متاسفانه در برهه ای از زمان، استفاده نشدن از کارت سوخت و حذف سهمیه مصرف نیز منجر شد تا قاچاق این کالای گران بها، روز به روز افزایش پیدا کند.

تاریخچه افزایش قیمت بنزین به این صورت است که قبل از سال ۱۳۸۹ هر لیتر بنزین سهمیه ای با نرخ ۱۰۰ تومان و بنزین آزاد ۴۰۰ تومان عرضه می شد. مرحله بعدی افزایش قیمت بنزین در ۲۸ آذر ۱۳۸۹ با اجرای هدفمندسازی یارانه ها در ایران کلید خورد و هر لیتر بنزین سهمیه ای به ۴۰۰ تومان و بنزین آزاد ۷۰۰ تومان افزایش یافت. افزایش بعدی قیمت بنزین در سال ۱۳۹۳ در دولت یازدهم عملیاتی شد، با اجرای مرحله دوم هدفمندسازی یارانه ها در ایران هر لیتر بنزین سهمیه ای را به ۷۰۰ تومان و بنزین آزاد ۱۰۰۰ تومان رساند؛ که با تک نرخی شدن بنزین در سال ۱۳۹۴ به قیمت ۱۰۰۰ تومان پرونده بنزین سهمیه ای بسته شد.

اما کارشناسان بسیار زیادی هستند که معتقدند قیمت گذاری بنزین حتی از بودجه ریزی در سال هم سخت است چرا که در صورت افزایش نرخ بنزین، قیمت تمام شده بسیاری از محصولات تولیدی با افزایش هزینه حمل و نقل آن افزایش پیدا می کند و از طرفی نرخ کم تر از هزینه تمام شده بنزین، تبعات سنگین مختلفی از جمله قاچاق سوخت و مصرف بی رویه را در بر دارد.

افزایش تصاعدی نرخ بنزین راهکار مناسب برای مصرف بهینه

سالار رحیمیان کارشناس مسائل اقتصادی در گفت و گو با خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان ، در خصوص کارت سوخت و سهمیه بندی بنزین اظهار کرد: موضوع سهمیه بندی بنزین و کارت سوخت به تازگی مورد توجه قرار گرفته است؛ با توجه به مصرف سوخت بالا در ایران در بخش خودرو، دولت وقت اقدام به سهمیه بندی بنزین کرد که پیش بینی می شود برای ادامه مسیر فعلی مصرف بنزین نیز در نظر گرفته شود اما با این تفاوت که سهمیه بندی بنزین این بار به معنای چند نرخی شدن قیمت سوخت نیست بلکه مدیریت آن است.