هنرمند برجسته خوشنویسی می گوید: خوشنویسی را به جهت اصالت و قدمت دیرینه و قریب به یک قرن آن متعلق به ایرانیان می دانند و بخشی از فرهنگ ما است.

خبرگزاری فارس کردستان/شیما صادقی؛ هنر همزاد انسان است، هیچ زمان و زمینی نمی توان یافت که اثری از هنر در آن نباشد. گویا آدمی با هنر آفریده شده، با آن زندگی کرده و به دیار دیگر شتافته است.

وشنویسی یکی از هنرهای اصیل ایرانی که دارای قدمت دیرینه ای در ایران است و بخشی از فرهنگ ایرانیان را تشکیل داده است.

«امیراحمد فلسفی» متولد سال ۱۳۳۷ در اهواز، نوشتن خط را از سن ۱۰ سالگی شروع کرد و با بهره گیری از آموخته های خود در محضر استاد خروش و امیر خانی، در سال ۱۳۷۷ به دریافت گواهینامه استادی نائل آمد.

او با خط زیبای خود آثاری را کتابت کرد و علاوه بر آن تدریس، داوری نمایشگاه ها و مسابقات خوشنویسی و برگزاری نمایشگاه های متعدد از آثار این هنرمند نیز در کارنامه فعالیت های هنری اش به چشم می خورند.

در ادامه گفت وگو با این هنرمند خوشنویس را می خوانید.

فارس: خوشنویسی در میان دیگر هنرها چه جایگاهی دارد؟

خوشنویسی را به جهت اصالت و قدمت دیرینه آن می توان از زمان مانی پیامبر که نقاشی ها و آثار متعدد وی در دوران ساسانیان از نظر کیفیت نمایان شد، مشاهده کرد. این ودیعه بعد از اسلام، به شکل تغییر الفبا در خط کوفی و خطوط ششگانه و نیز در طول ۷۰۰ سال گذشته به صورت خطوط ایرانی به خوبی ظاهر شد؛ از این حیث می توان مطمئن شد هر آن چیزی که در خوشنویسی وجود دارد متعلق به ایرانیان و بخشی از فرهنگ ما است.

بنابراین در میان هنرهای مدرن و وارداتی همانند گرافیک، سینما، نقاشی های غربی و مجسمه سازی که در کشور زیاد رواج نداشت، ما مولف و تولیدکننده خوشنویسی بوده و هستیم، این تفاوت اصلی و بسیار ارزشمند خوشنویسی در میان دیگر هنرها در بین ایرانیان است.

فارس: اوضاع کنونی خوشنویسی را چگونه ارزیابی می کنید؟

بعد از اینکه استادان خوشنویسی این هنر را با حفظ اصالت به ما منتقل کردند، خوشنویسی در ۵۰ سال اخیر جانی تازه یافت و با توجه به افزایش تعداد علاقمندان این هنر، منابع خوشنویسی بیشتری در اختیار عموم قرار گرفت.

می توان گفت جهشی در خوشنویسی سنتی صورت گرفت که به دنبال آن شاهد دستاوردهای نو در زمینه خوشنویسی کلاسیک و هنر مدرن خوشنویسی هستیم.

خطه کردستان نیز همانند سایر نقاط در جایگاه بالایی در زمینه خوشنویسی قرار گرفته است هر چند در سراسر کشور توجه به این هنر زیاد است اما در میان کردها به صورت منطقه ای شاخص ظاهر شد و چهره های مختلفی در این دیار از نظر کیفی و کمی رشد یافتند و خوشبختانه هنر خوشنویسی در استان کردستان پویا و در حال رشد و تکامل است.

فارس: در هنرهای دیگر همانند موسیقی برخی از اساتید بر این باورند برای رسیدن به کمال باید با ساز به وحدت رسید. آیا می توان در خوشنویسی به چنین امری قائل شد؟

اصولا تمام هنرها چنین هستند و تفاوتی بین آنها نیست و هنرمند برای موفقیت و رسیدن به اوج باید روح و جانش را با هنر عجین نماید. در خوشنویسی نیز باید قلم جزئی از روح و جان و وجود هنرمند باشد و پیوند خاصی بین هنر و هنرمند به وجود آید تا آثار وی ماندگار شود.

فارس: اشاره ای هم به گرایش نقاشیخط که یکی از شیوه های نوین خوشنویسی است داشته باشید …

در دوره عباسیان نشانه های رنگین نویسی از خط کوفی شروع شد و به خطوط دیگری نیز راه یافت و در دوره تیموریان شکوه و جلالی بیشتری پیدا کرد که در دوره صفویان نیز با نقاشی همراه شد.

علاوه بر آن در دوران قاجار نیز نمونه هایی که هنرمندان معاصر به خوبی از آنها بهره گرفتند مشاهده می شود. بنابراین می توان پیشینه نقاشیخط را در ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ سال پیش به شیوه های مختلف جستجو کرد.

علاقه مندان به رنگین نویسی، خطوط کوفی و نستعلیق را همراه با نقاشی و رنگ های مختلف تلفیق کردند و صفحه های رنگی را همراه با طلانویسی و دورگیری که در آثار قرآنی می توان آن را مشاهده کرد خلق نمودند. امروز با توجه به دسترسی آسان به هنر، هنرمندان با ذوق و شیوه های مختلف سعی می کنند آثار جدیدی در نقاشیخط خلق کنند.

فارس: در گرایش نقاشیخط، نقاشی و خط کدام یک بر دیگری ارجحیت دارد؟

در این شیوه هنرمند تصمیم گیرنده است و می تواند با بکارگیری علاقه خود از نقاشی و خط استفاده کند. با توجه به اینکه گرافیست ها به هنر نقاشیخط روی آوردند، بیشتر نقاشی و جنبه های گرافی آن را در آثار خود نمایان می کنند و در مقابل خوشنویسان نیز عموما به هنر خوشنویسی در نقاشیخط توجه می کنند.

فارس: جایگاه خوشنویسی کردی را چگونه ارزیابی می کنید؟

خوشنویسان کردی در دهه های گذشته بیشتر از ادبیات فارسی استفاده می کردند به همین جهت ادبیات کردی در میان آثار خوشنویسی کمتر یافت می شد اما در نسل معاصر خوشنویسی کردی در بین خوشنویسان رواج بیشتری یافته و ادبیات کردی با خط نستعلیق و شکسته نستعلیق نوشته شده و با وجود هنرمندان با ذوق کردزبان در حال پیشرفت است.

فارس: چه ضعف ها و نقطه قوتی در خوشنویسی کردی وجود دارد؟

با توجه به اینکه ادبیات کردی در خوشنویسی نوپا است باید به خوشنویسان فرصت داده شود در زمینه خوشنویسی کردی ذوق آزمایی نمایند.

به عنوان مثال در نستعلیق کلمات جزئیات زیادی ندارند، بنابراین خوشنویسی کردی در نستعلیق محدود می شود اما با شیوه های نوین می توان با شاخص کردن اجزای خوشنویسی و حروف و کلمات آن، این ضعف را جبران کرد.

فارس: نقش جشنواره های مختلف خوشنویسی مانند جشنواره دوسالانه خوشنویسی کردی در کشف استعدادها را چگونه ارزیابی می کنید؟

هر فرد به فرهنگ و زبان محلی خود انس و علاقه بیشتری دارد، طبیعتا استعدادش در زمینه ادبیات محلی خود می تواند شکوفا شود. بنابراین با توجه به اینکه کردستان دارای خوشنویسان باذوق و سلیقه زیادی است، می توان امیدوار بود انگیزه خوبی برای کردزبان ها باشد که ادبیات خود را با شیوه های مختلف خوشنویس های مکتوب کنند به طوری که شاهد آثار نفیسی در زمینه خوشنویس کردی باشیم.

انتهای پیام/۲۳۳۰/۷۰