به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران»، در ویرایش پیشین این نظام رتبه بندی ۲۹ مؤسسه در میان مؤسسه های فعال در دستیابی به اهداف توسعة پایدار سازمان ملل جای گرفته بودند.

نمودار ۱- روند سالانه شمار مؤسسه های ایرانی در نظام رتبه بندی جهانی تأثیر «مؤسسه آموزش عالی تایمز»

رتبه بندی تأثیر آموزش عالی تایمز، میزان موفقیت دانشگاه های جهان را در برآوردن اهداف توسعه پایدار سازمان ملل اندازه گیری می کند. در ویرایش ۲۰۲۵ نظام رتبه بندی جهانی تأثیر «مؤسسه آموزش عالی تایمز»، روی هم، نام ۲۵۲۶ مؤسسه از ۱۳۰ کشور جهان در فهرست پایانی آمده است. در ویرایش پیشین این نظام رتبه بندی ۲۱۵۲ مؤسسه از ۱۲۵ کشور ارزیابی و رتبه بندی شده بودند.

رتبه بندی تأثیر آموزش عالی تایمز تنها نظامی است که دانشگاه ها را بر پایة اهداف توسعه پایدار سازمان ملل ارزیابی می کند. این نظام از شاخص هایی که به دقت طراحی شده اند برای ارائه مقایسه های جامع و متوازن در چهار حوزه گسترده بهره برداری می کند: پژوهش، مدیریت، تعامل، و آموزش. در این نظام رتبه بندی ۱۷ هدف توسعة پایدار سازمان ملل اندازه گیری می شود. دانشگاه ها می توانند داده های مربوط به هر تعداد از اهداف توسعه پایدار را تا جایی که بتوانند ارائه کنند. هر هدف دارای یک سری معیار است که برای ارزیابی عملکرد دانشگاه در آن هدف استفاده می شود. هر دانشگاهی که داده های مربوط به هدف ۱۷ و دست کم سه هدف دیگر را ارائه دهد، در رتبه بندی کلی گنجانده می شود.

در هر یک از اهداف توسعة پایدار سه نوع شاخص پیش بینی شده اند: (۱) شاخص های ارزیابی پژوهش: این شاخص ها از داده های ارائه شده توسط انتشارات الزویر استخراج می شوند. برای هر هدف، یک پرسمان طراحی شده که دامنه شاخص را به مقاله های مرتبط با آن هدف محدود می کند. این بخش با انتشارات شناسایی شده توسط هوش مصنوعی تکمیل می شود. (۲) شاخص های پیوسته: این شاخص ها میزان مشارکت در تاثیر را که به طور پیوسته در یک محدوده تغییر می کند، می سنجند؛ به عنوان مثال، شمار دانش آموختگان در حوزة علوم پزشکی. این شاخص ها معمولا بر اساس اندازه موسسه نرمال سازی می شوند. (۳) سیاست ها و اقدام ها با پشتوانه مدارک مستند: در این موارد، دانشگاه ها باید مدارکی برای حمایت از ادعاهای خود ارائه دهند (مانند وجود برنامه های مشاوره). به این مدارک و عمومی بودن آن ها امتیاز داده می شود و این شاخص ها معمولا بر اساس اندازه موسسه نرمال سازی نمی شوند.

امتیاز هر هدف به گونه ای محاسبه می شود که بالاترین امتیاز در هر هدف در محاسبات کلی ۱۰۰ و کمترین امتیاز ۰ باشد. این روش برای تنظیم تفاوت های جزئی در محدوده امتیازدهی در هر هدف و اطمینان از اینکه با دانشگاه ها به طور عادلانه رفتار می شود، کارآمد است. امتیاز کلی یک دانشگاه در یک سال معین با ترکیب امتیازهای آن دانشگاه در چهار هدف (هدف شمارة ۱۷ و سه هدف دیگر از ۱۶ هدف باقیمانده، که دانشگاه بیشترین امتیاز را در آنها آورده است). هدف شمارة ۱۷ به تنهایی ۲۲ درصد از کل امتیاز را پیش بینی می کند و سه هدف دیگر، هر کدام ۲۶ درصد امتیاز. این بدان معناست که دانشگاه های مختلف بر اساس مجموعه متفاوتی از اهداف امتیازدهی می شوند که بستگی به تمرکز آن ها بر اهداف معینی دارد. امتیاز رتبه بندی کلی، میانگین امتیازات کلی دو سال گذشته است.

این رتبه بندی هر دانشگاهی را که در دورة کارشناسی یا کارشناسی ارشد دارد، ارزیابی می کند. اگرچه آثار پژوهشی بخشی از روش شناسی این نظام هستند، داشتن تعداد مشخصی مقاله الزامی نیست. در جدول یک، رتبه های ملی و جهانی مؤسسه های ایرانی و در جدول دو، امتیاز آنها در چهار هدف برترشان آمده اند.