بزرگ ترین آرزوی هادی شهادت بود / پسرم می گفت همیشه برای سلامتی رهبر دعا کنید

به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، شهید معظم هادی حاتم پور در دوم خردادماه سال ۱۳۴۴ در روستای خور خوره از توابع شهرستان بیجار دیده به جهان هستی گشود؛ شهید با توجه به سن کمی که داشتند در تمام تظاهراتی که علیه رژیم طاغوتی صورت می گرفت شرکت فعال داشتند و در میان آنان اعلامیه پخش و تمثال مبارک حضرت امام را شبانه بر روی دیوار نصب می کردند.
برای آشنایی بیشتر با این شهید بزرگوار، راهی منزل وی شدیم، وقتی درب خانه شهید را زدیم، خانم مرجان همت زاده مادر بزرگوار شهید حاتم پور که با عصایش به سختی راه می رفت با استقبال گرم و صمیمانه اش ما را به داخل اتاق دعوت کرد، اتاقی پر از خاطره، اتاقی پر از سال ها دل شوره مادرانه برای دیدن دوباره دلبندش و اتاقی که پر از تنهایی بود.
تصویر زیبای پسرش که گوشه اتاق جا خوش کرده بود در بدو ورود جلب توجه می کرد، تصویری که تمام تنهایی مادر شهید را به خود اختصاص داده بود و روز و شب خود را با آن سپری می کرد.
مادر شهید بعد از نشستن در کنار عکس شهیدش در گفت وگوی صمیمانه با خبرنگار ما گفت: هادی اخلاق بسیار نیکوئی داشت و مؤمن و معتقد به اسلام و آرمان های انقلاب بودند و همیشه اخلاق و رفتار خوبی با فامیل و همسایگان داشت و بر انجام فرایض دینی خصوصا نماز اول وقت، روزه، قرآن و دعا تأکید فراوان داشتند و دیگران را به خوش رفتاری با یکدیگر ترغیب می کرد.
وی بیان داشت: هادی باسن کمی که داشت در سال ۵۶ در تمام تظاهراتی که علیه رژیم منحوس پهلوی صورت می گرفت شرکت فعالانه داشت و با کمک دیگر دوستانش اعلامیه های حضرت امام خمینی (ره) را در شهر پخش می کرد.
مادر شهید حاتم پور با تأکید بر اینکه فرزندش علاقه خاصی به امام حسین(ع) داشت، افزود: هادی در مراسم های سوگواری همیشه الگوی دیگران بود و خواهران و برادران کوچک خود را مخصوصا در ایام سوگواری سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(ع) به مسجد می برد.
وی با آهی که از فراق فرزندش در سینه داشت: ادامه داد: فرزندم هنرمند بود و به شعر علاقه زیادی داشت و نقاشی های خوبی هم می کشید و دوستانش همیشه تشویقش می کردند.
مادر شهید حاتم زاده ادامه داد: هادی تا کلاس سوم راهنمایی بیشتر درس نخواند و از طریق ارتش به خدمت مقدس سربازی رفت و در جبهه میمک در سال ۶۱ براثر اصابت ترکش توپ به دیدار معبودش شتافت.
وی با بیان اینکه از شهید شدن فرزندم ناراحت نشدم و مطمئن بودم راهی که انتخاب کرده درست است، افزود: هادی در وصیت نامه اش که اکنون نزد برادر بزرگش است «از من و پدرش خواسته بود صبر و بردباری داشته باشیم و گریه نکنیم که موجب شادی دشمنان می شود و خواسته بود که برای سلامتی رهبر همیشه دعا کنیم».
مادر شهید با تأکید بر اینکه هادی بسیار رئوف، صبور و شجاع بود و در راه هدفش به شهادت رسیده گفت: ان شاءالله به حق همین شهدا که در روز قیامت ائمه اطهار(ع) و پسر شهیدم شافعمان باشند، امیدوارم که انقلاب اسلامی به انقلاب حضرت مهدی(عج) متصل خواهد شد.
منبع: دبیرخانه ستاد کنگره ۵۴۰۰ شهید استان کردستان،
انتهای پیام/ن
برای آشنایی بیشتر با این شهید بزرگوار، راهی منزل وی شدیم، وقتی درب خانه شهید را زدیم، خانم مرجان همت زاده مادر بزرگوار شهید حاتم پور که با عصایش به سختی راه می رفت با استقبال گرم و صمیمانه اش ما را به داخل اتاق دعوت کرد، اتاقی پر از خاطره، اتاقی پر از سال ها دل شوره مادرانه برای دیدن دوباره دلبندش و اتاقی که پر از تنهایی بود.
تصویر زیبای پسرش که گوشه اتاق جا خوش کرده بود در بدو ورود جلب توجه می کرد، تصویری که تمام تنهایی مادر شهید را به خود اختصاص داده بود و روز و شب خود را با آن سپری می کرد.
مادر شهید بعد از نشستن در کنار عکس شهیدش در گفت وگوی صمیمانه با خبرنگار ما گفت: هادی اخلاق بسیار نیکوئی داشت و مؤمن و معتقد به اسلام و آرمان های انقلاب بودند و همیشه اخلاق و رفتار خوبی با فامیل و همسایگان داشت و بر انجام فرایض دینی خصوصا نماز اول وقت، روزه، قرآن و دعا تأکید فراوان داشتند و دیگران را به خوش رفتاری با یکدیگر ترغیب می کرد.
وی بیان داشت: هادی باسن کمی که داشت در سال ۵۶ در تمام تظاهراتی که علیه رژیم منحوس پهلوی صورت می گرفت شرکت فعالانه داشت و با کمک دیگر دوستانش اعلامیه های حضرت امام خمینی (ره) را در شهر پخش می کرد.
مادر شهید حاتم پور با تأکید بر اینکه فرزندش علاقه خاصی به امام حسین(ع) داشت، افزود: هادی در مراسم های سوگواری همیشه الگوی دیگران بود و خواهران و برادران کوچک خود را مخصوصا در ایام سوگواری سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(ع) به مسجد می برد.
وی با آهی که از فراق فرزندش در سینه داشت: ادامه داد: فرزندم هنرمند بود و به شعر علاقه زیادی داشت و نقاشی های خوبی هم می کشید و دوستانش همیشه تشویقش می کردند.
مادر شهید حاتم زاده ادامه داد: هادی تا کلاس سوم راهنمایی بیشتر درس نخواند و از طریق ارتش به خدمت مقدس سربازی رفت و در جبهه میمک در سال ۶۱ براثر اصابت ترکش توپ به دیدار معبودش شتافت.
وی با بیان اینکه از شهید شدن فرزندم ناراحت نشدم و مطمئن بودم راهی که انتخاب کرده درست است، افزود: هادی در وصیت نامه اش که اکنون نزد برادر بزرگش است «از من و پدرش خواسته بود صبر و بردباری داشته باشیم و گریه نکنیم که موجب شادی دشمنان می شود و خواسته بود که برای سلامتی رهبر همیشه دعا کنیم».
مادر شهید با تأکید بر اینکه هادی بسیار رئوف، صبور و شجاع بود و در راه هدفش به شهادت رسیده گفت: ان شاءالله به حق همین شهدا که در روز قیامت ائمه اطهار(ع) و پسر شهیدم شافعمان باشند، امیدوارم که انقلاب اسلامی به انقلاب حضرت مهدی(عج) متصل خواهد شد.
منبع: دبیرخانه ستاد کنگره ۵۴۰۰ شهید استان کردستان،
انتهای پیام/ن
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! میخوای دربارهی «بزرگ ترین آرزوی هادی شهادت بود / پسرم می گفت همیشه برای سلامتی رهبر دعا کنید» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.