قهرمان پاراگلایدر ایران می گوید که مشکلات فراوانی برای اعزام خود به مسابقات جهانی دارد و در صورتی که نیاز های این ورزشکار برطرف نشود در رژه ی افتتاحیه ی این مسابقات شرکت نخواهد کرد.

سهیل باریکانی در گفت و گو با ایسنا درباره ی مشکلات اعزام خود به مسابقات جهانی پاراگلایدر، گفت: قرار است فردا (یک شنبه) عازم مسابقات جهانی پاراگلایدر در مقدونیه شوم. این مسابقات در بالاترین سطح ممکن برگزار می شود و ۱۴۰ شرکت کننده در این مسابقات شرکت می کنند. این مسابقات هر ۲ سال یک بار برگزار می شود که برای کسب سهمیه ی مسابقات جهانی باید در طول این ۲ سال مسابقاتی را انجام داد که بتوانیم به مسابقات جهانی راه پیداکنیم. تمامی تیم ها با مربی و لیدر خود در این مسابقات شرکت می کنند. باتوجه به مشکلاتی که برای اعزام من در سال های قبل وجود داشت تصمیم گرفتم که ۳ ماه قبل پیگیر اعزام خود به این مسابقات باشم. لیست اعزام و هزینه های خود را به انجمن ورزش های هوایی ارسال کردم که بعد از تایید به فدارسیون انجمن های ورزشی و در شورای برون مرزی مطرح شود.

او ادامه داد: طبق روال هر دوره مدارک ما را گم می کردند که امسال هم مدارک تقاضای مجوز من گم شد و بعد از پیگیری ها و درخواست دوباره موفق شدم که ۲ هفته ی پیش مدارک تایید شده را از فدارسیون بگیرم و حتی به من هم تبریک گفته شد. درخواست هزینه هایی که تایید کرده بودند را خواستار شدم ولی تاکید کردند که فقط مجوز رقابت در این مسابقات به من داده شده و هیچ گونه هزینه ای تعلق نمی گیرد.

این قهرمان پاراگلایدر با بیان اینکه هزینه های بلیط و اقامت را از جیب خود داده است، تاکید کرد: بعد از اعتراض من به عدم پرداخت مطالبات از سوی فدراسیون انجمن های ورزشی جواب من را این گونه داد که اگر فدارسیون به شما مجوز ندهد حتی با اینکه هزینه را از جیب خود می دهید و در این مسابقات شرکت کنید شما مرتکب جرم شده اید و باید طبق عرف فدارسیون به شما مجوز دهد.

باریکانی گفت: هزینه ی اعزام من ۴۰ میلیون تومان بود، بعد از اینکه فدارسیون هزینه های من را تقبل نکرد به سراغ رشیدی (رئیس انجمن ورزش های هوایی) رفتم، این انجمن ۱۰ میلیون تومان هزینه ی من را تقبل کرد و طی یک نامه به فدارسیون خواستار شد که از بودجه ی خود ۱۰ میلیون تومان را به من اختصاص دهد ولی متاسفانه رئیس فدارسیون انجمن های ورزشی با این درخواست موافقت نکرد. تعجب می کنم که چرا علیپور نامه ی اعزام من را پذیرفت ولی حتی حاضر نشد که از جیب انجمن ورزش های هوایی که خود از نظر درآمد مستقل است برای اعزام من کمک کند.

وی با بیان اینکه ورودی این مسابقات ۱۰ میلیون تومان است، گفت: این هزینه ی انجمن ورزش های هوایی که به من اختصاص داده شده بود فقط برای ورودی این مسابقات است علاوه بر این هزینه های هواپیما و مشکلات ویزا وجود داشت. من به عنوان یک ایرانی توانسته ام فقط ۱۵ روز ویزای مقدونیه بگیرم. از روزهای قبل تمام حریفان من در حال تمرین هستند ولی من به دلیل مشکل ویزا یک روز قبل مسابقات عازم مسابقات جهانی می شوم و باید بعد از اتمام مسابقات سریعا کشور مقدونیه را ترک کنم.

او با گلایه از وضعیت موجود برای اعزام اظهار کرد: من در دوره های قبل با لباس شخصی خود در رژه شرکت می کردم و پرچم ایران را به اهتزاز در می آوردم و از این موضوع که تمامی شرکت کننده ها با لباس کشورشان به رژه می آمدند خجالت می کشیدم و برای دوستان خارجی من بسیار عجیب بود که چطور نماینده ی یک کشور بدون لباس رسمی آن کشور شرکت می کند. معتقدم که این حداقل امکاناتی است که باید به ورزشکاران اختصاص داده شود و من نمی توانم برای خود لباسی طراحی کنم زیرا به اعتقاد من این کار جرم است و باید لباس رسمی را فدارسیون در اختیار من قرار دهد و تاکید می کنم که اگر لباس برای رژه تهیه نشود من در رژه شرکت نمی کنم و پرچم ایران روی زمین خواهد ماند.



گلایه از نبود لباس فرم

این ملی پوش پاراگلایدر تاکید کرد: من حتی برای برطرف کردن مشکل خود شخصا دست به کار شدم و سراغ علیپور رفتم ولی این آقا من را به دفتر خود راه نداد و بسیار برای من عجیب بود که چگونه با فردی که ملی پوش است و عازم مسابقات جهانی است این گونه رفتار می شود و حتی جواب تماس های آقای رشیدی هم که رئیس انجمن های هوایی هستند را نمی دادند و این کار برای من و دوستانم توهین به حساب می آید. تمام حریفان من در حال تمرین و آمادگی هستند ولی من بر سر یک لباس تیم ملی اینگونه سرگردانم.

این ورزشکار از تبعات حضور نیافتن در رژه گفت: نمی دانم که اگر در رژه شرکت نکنم چه تبعاتی برای من دارد و برای من خیلی جالب است که کسی که خودش مجوز می دهد با اعزام من به مسابقات جهانی مشکل دارد و مخالفت می کند.

باریکانی با انتقاد از عملکرد فدارسیون انجمن های ورزشی گفت: سال های قبل هم که به مسابقات اعزام شدم هیچ هزینه ای دریافت نکردم. بنده در طول زندگی ورزشی حرفه ای خود حدودا ۵۰ مسابقه شرکت کرده ام که تا اکنون هیچ هزینه ای را دریافت نکرده ام و فقط فدراسیون انجمن های ورزشی مجوز می دهد و من نقش این فدارسیون را نمی دانم. با وجود اینکه خود انجمن های ورزش هوایی پر در آمد است، فدارسیون انجمن های ورزشی هیچ حمایتی را از ورزش های هوایی نمی کند زیرا ورزش های هوایی فدارسیون مستقل می خواهد و با محدودیت ها اجازه ی دیده شدن را به ورزش های هوایی نمی دهند. ورزش های هوایی ایران بسیار قوی است و بسیاری از رقبا ایران را حریف سرسخت می دانند.

انتهای پیام