وضعیت کالاهای بهداشتی در بجنورد / ماسک ۹۰ هزار تومانی هم نداریم!

صاحبان یکی از مغازه های فروش کالای طبی می گفت: در همین کوچه مقابل پاساژ ما ماسک را به قیمت ۹۰ هزار تومان می فروختند اما ما همین را هم نداریم.
به گزارش خبرگزاری فارس از بجنورد، علی رغم اعلام شیوع کرونا در برخی نقاط کشور، خراسان شمالی جز معدود نقاطی است که نخستین مورد در آن به تازگی شناسایی و اعلام شد اما بسیاری از مردم با سرلوحه قرار دادن پیشگیری بهتر از درمان با تهیه ماسک و مواد ضدعفونی کننده درصدد پیشگیری از ابتلا به این بیماری برآمدند.
هجوم خریدار به داروخانه ها و مراکز فروش کالاهای پزشکی منجر به نایاب شدن این اقلام شده است. اگر این روزها گذرتان به داروخانه های سطح شهر بجنورد بیافتد، با برگه ای که روی شیشه مغازه نصب شده و روی آن نوشته شده « ماسک، ژل ضدعفونی کننده نداریم، به هیچ عنوان سئوال نکنید» مواجه می شوید. برگه ای که در برخی داروخانه ها گویا بیش از یک هفته از نصب آن می گذرد.
برای همین برای تهیه گزارش از واقعیت بازار این کالاها سری به داروخانه های بجنورد می زنم. ابتدا به یکی از داروخانه هایی که تقریبا در حاشیه شهر قرار دارد می روم. داروخانه ای که روبروی بیمارستان قدیمی امام رضا(ع) قرار دارد. روی در داروخانه آن تکه کاغذ را دیدم. اما با این حال باز هم داخل می شوم. از یکی از پرسنل می پرسم: ماسک و ژل ندارید؟ نگاه غضبناکی می کند و به برگه نصب شده بر روی در را یادآوری می کند. دوباره می پرسم: هیچ نوع ماسکی ندارید؟ صندوق دار کمی مهربان تر می گوید: ببین عزیزم ! بیشتر از یک هفته است که ماسک و ژل تمام کردیم.
دست خالی از داروخانه بیرون می آیم. با خود گفتم: شاید داروخانه بیمارستان داشته باشد. قبل از ورود یک نفر صدایم می زند. به سمت صدا بر می گردم. از روی ماسک صورتش هم می شد، حمید دوست قدیمی ام را بشناسم.
حمید چند سالی است، کارمند بیمارستان است. خیالم راحت می کند که این جا هم خبری از ماسک و ژل ضدعفونی نیست. از کاهش بیماران بیمارستان در این چند روز می گوید.
وارد کوچه معروف پزشکان در مرکز شهر می شوم. کوچه ای که به نام یکی از پزشکان معروف است. داروخانه اول و همان صحبت های داروخانه دار قبلی. خانمی که ماسک فیلترداری بر روی صورت زده از نبود اجناس گلایه می کند. صندوق دارکه مرد میان سالی بود، میان صحبت همکارش می آید و با اشاره به خود می گوید: من الان ماسک ندارم.
اتفاقی افتاده است. باید بهداشت فردی را رعایت کنیم. شستن چندباره دست ها با آب و صابون خیلی موثر است. صحبت ها حول سودجویی عده ای، عدم نظارت و جو روانی سنگین بیماری می گذرد. خرید و فروش ماسک فیلتردار تا قیمت ۹۰ هزار تومان هم بهت آور است.
از آن جا به طرف پاساژی که محل اصلی فروش تجهیزات پزشکی است می روم. بر روی در تمامی مغازه ها همان کاغذ نصب است. مغازه انتهایی این برگه را نداشت. وارد می شوم. ماسک پارچه ای آبی بر روی صورتش نصب بود. می گوید: فقط همین ماسک ها را دارم. او هم از شرایط گلایه مند بود. ماسک ۹۰ هزار تومانی را تایید می کند. می گوید: خودم دیدم. اما الان همان ماسک هم پیدا نمی شود.
با بالا گرفتن تب شایعات از واقعیات ویروس کرونا برخی سودجویان از آب گل آلود ماهی خود را می گیرند و مسئولانی که همچنان قول تجهیز کالا در بازار را می دهند.
انتهای پیام/ر
به گزارش خبرگزاری فارس از بجنورد، علی رغم اعلام شیوع کرونا در برخی نقاط کشور، خراسان شمالی جز معدود نقاطی است که نخستین مورد در آن به تازگی شناسایی و اعلام شد اما بسیاری از مردم با سرلوحه قرار دادن پیشگیری بهتر از درمان با تهیه ماسک و مواد ضدعفونی کننده درصدد پیشگیری از ابتلا به این بیماری برآمدند.
هجوم خریدار به داروخانه ها و مراکز فروش کالاهای پزشکی منجر به نایاب شدن این اقلام شده است. اگر این روزها گذرتان به داروخانه های سطح شهر بجنورد بیافتد، با برگه ای که روی شیشه مغازه نصب شده و روی آن نوشته شده « ماسک، ژل ضدعفونی کننده نداریم، به هیچ عنوان سئوال نکنید» مواجه می شوید. برگه ای که در برخی داروخانه ها گویا بیش از یک هفته از نصب آن می گذرد.
برای همین برای تهیه گزارش از واقعیت بازار این کالاها سری به داروخانه های بجنورد می زنم. ابتدا به یکی از داروخانه هایی که تقریبا در حاشیه شهر قرار دارد می روم. داروخانه ای که روبروی بیمارستان قدیمی امام رضا(ع) قرار دارد. روی در داروخانه آن تکه کاغذ را دیدم. اما با این حال باز هم داخل می شوم. از یکی از پرسنل می پرسم: ماسک و ژل ندارید؟ نگاه غضبناکی می کند و به برگه نصب شده بر روی در را یادآوری می کند. دوباره می پرسم: هیچ نوع ماسکی ندارید؟ صندوق دار کمی مهربان تر می گوید: ببین عزیزم ! بیشتر از یک هفته است که ماسک و ژل تمام کردیم.
دست خالی از داروخانه بیرون می آیم. با خود گفتم: شاید داروخانه بیمارستان داشته باشد. قبل از ورود یک نفر صدایم می زند. به سمت صدا بر می گردم. از روی ماسک صورتش هم می شد، حمید دوست قدیمی ام را بشناسم.
حمید چند سالی است، کارمند بیمارستان است. خیالم راحت می کند که این جا هم خبری از ماسک و ژل ضدعفونی نیست. از کاهش بیماران بیمارستان در این چند روز می گوید.
وارد کوچه معروف پزشکان در مرکز شهر می شوم. کوچه ای که به نام یکی از پزشکان معروف است. داروخانه اول و همان صحبت های داروخانه دار قبلی. خانمی که ماسک فیلترداری بر روی صورت زده از نبود اجناس گلایه می کند. صندوق دارکه مرد میان سالی بود، میان صحبت همکارش می آید و با اشاره به خود می گوید: من الان ماسک ندارم.
اتفاقی افتاده است. باید بهداشت فردی را رعایت کنیم. شستن چندباره دست ها با آب و صابون خیلی موثر است. صحبت ها حول سودجویی عده ای، عدم نظارت و جو روانی سنگین بیماری می گذرد. خرید و فروش ماسک فیلتردار تا قیمت ۹۰ هزار تومان هم بهت آور است.
از آن جا به طرف پاساژی که محل اصلی فروش تجهیزات پزشکی است می روم. بر روی در تمامی مغازه ها همان کاغذ نصب است. مغازه انتهایی این برگه را نداشت. وارد می شوم. ماسک پارچه ای آبی بر روی صورتش نصب بود. می گوید: فقط همین ماسک ها را دارم. او هم از شرایط گلایه مند بود. ماسک ۹۰ هزار تومانی را تایید می کند. می گوید: خودم دیدم. اما الان همان ماسک هم پیدا نمی شود.
با بالا گرفتن تب شایعات از واقعیات ویروس کرونا برخی سودجویان از آب گل آلود ماهی خود را می گیرند و مسئولانی که همچنان قول تجهیز کالا در بازار را می دهند.
انتهای پیام/ر
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! میخوای دربارهی «وضعیت کالاهای بهداشتی در بجنورد / ماسک ۹۰ هزار تومانی هم نداریم!» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.