به گزارش خبرگزاری مهر، صحیفه سجادیه یکی از آثار مکتوب ائمه (علیه السلام) است که در میان علما و بزرگان به «اخت القرآن»، «انجیل اهل بیت (علیهم السلام)» و «زبور آل محمد (صلی الله علیه وآله)» مشهور است. صحیفه سجادیه را می توان اولین کتاب از قرن اول و دوم هجری به شمار آورد.

مجموع دعاهای صحیفه سجادیه، ۷۵ دعا بوده که ۵۴ دعای آن به دست ما رسیده است؛ البته برخی علما و محققان، دیگر دعاهای معتبر امام سجاد (علیه السلام) را در قالب مستدرکات جمع آوری کرده اند. یکی از آنها صحیفه ثانیه سجادیه است که شیخ حر عاملی آن را جمع آوری نموده است.

در دعای سی و هشتم صحیفه سجادیه، امام سجاد (ع) خطاب به خداوند متعال عرضه می دارند:

اللهم انی اعتذر الیک من مظلوم ظلم بحضرتی فلم انصره، و من معروف اسدی الی فلم اشکره، و من مسیء اعتذر الی فلم اعذره.

پروردگارا! در پیشگاه تو از سه چیز عذرخواهی نموده، و پوزش می طلبم: از مظلومی که در حضور من مورد ظلم و ستم قرار گرفته، و یاریش نکردم. از کسی که خدمتی به من کرده، و من از او قدردانی و تشکر ننمودم و از شخص خطاکاری که در حق من بدی کرده و عذرخواهی نمود، ولی عذر او را نپذیرفتم.

شرح حدیث

۱- امام سجاد (علیه السلام) کمک نکردن به مظلوم، قدردانی نکردن از منعم، و نپذیرفتن عذر خطاکار را گناه می شمرد، و لذا به درگاه خداوند عذر تقصیر می آورد.



۲- با توجه به این که او، امام معصوم است و گناه و خطا نمی کند، این مطالب را برای ما بیان می کند، که اگر مرتکب این خطاها شده ایم توبه کنیم.



۳- همان گونه که دوست داریم اگر مظلوم واقع شدیم دیگران به فریاد ما برسند، و اگر به دیگران خدمت کردیم قدردان زحمات ما باشند، و اگر خطایی کردیم عذرمان را بپذیرند، باید نسبت به دیگران نیز چنین باشیم. به مظلوم کمک کنیم، قدردان زحمات دیگران بوده، و عذر تقصیرشان را پذیرا باشیم.



عجیب است که در مظان اجابت دعا انتظار داریم خداوند متعال تمام گناهان و خطاهای ما را بخشیده، و قلم عفو بر جرایم اعمالمان بکشد، اما نسبت به خطای دیگران، گاه سال ها کینه آن را در سینه نگه می داریم، و به هیچ وجه حاضر به بخشیدن او نیستیم. اگر مردم اهل عفو و گذشت بودند، و در این زمینه سختگیری نمی کردند، بسیاری از پرونده های دادگستری مختومه می شد.