به گزارش خبرگزاری تسنیم، دکتر یدالله جلالی پندری، عضو وابستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، در یادداشتی با عنوان «تصحیح یک لغزش در ذکر روز درگذشت نیما یوشیج» به بررسی تاریخ دقیق درگذشت نیما یوشیج، پدر شعر نو، پرداخته و نوشته است:



مورخان ادبی در ذکر تاریخ تولد و وفات بزرگان ادبیات متکی به اسنادی هستند که به تواتر رسیده باشد. در مورد روز درگذشت نیما همۀ اسناد متواتر، شبانگاه سیزدهم دی ۱۳۳۸ را ذکر کرده اند و حتی مرحوم طاهباز که بخش عمدۀ عمر خود را صرف بازخوانی دست نوشته های نیما کرده بود این تاریخ را در کتاب «زندگی و هنر نیما یوشیج» (تهران، ۱۳۷۵ ص ۱۲۹) آورده است. بنده نیز به اعتماد این اسناد تاریخ مزبور را در کتاب گزینۀ اشعار نیما یوشیج (تهران، ۱۳۷۰، ص ۳۱) و نیز مدخل «نیما یوشیج» در دانشنامۀ زبان و ادب فارسی فرهنگستان (تهران، ۱۳۹۵، ج ۶، ص ۶۲۱) آورده ام.

در این میان جلال آل احمد که حاضر و ناظر صحنۀ فوت نیما بوده در مقالۀ «پیرمرد چشم ما بود» اشاره ای به تاریخ این حادثه نکرده اما در یادداشتی که اخیرا از آن مرحوم دیده شد و زمان نگارش آن ساعت ۶ بعدازظهر پنجشنبه ۱۶ دی ذکر شده به تاریخ و ساعت فوت نیما اشاره کرده است: «نیما دیشب مرد. دو بعد از نیمه شب: ساعت دو و ده دقیقه بود که در خانه را سخت کوبیدند …» از سویی، خبر درگذشت نیما در همین روز، در دو روزنامۀ عصر شانزدهم دی ماه ۱۳۳۸، شمارۀ ۴۹۶۱ روزنامۀ کیهان و شمارۀ ۱۰۱۰۸ روزنامۀ اطلاعات نیز منتشر شده است.

از سوی دیگر، بر سنگ مزار نیما «سپیده دم پنجشنبه ۱۴ دی ماه ۱۳۳۸» به عنوان درگذشت شاعر قید شده است که با تقویم تناسبی ندارد، زیرا ۱۴ دی ماه آن سالروز سه شنبه بوده است.

بنابراین تردیدی باقی نمی ماند که تاریخ دقیق فوت نیما باید بامداد پنج شنبه ۱۶ دی ماه باشد و ذکر شبانگاه در روایت های قبلی به علت قرار گرفتن ساعت دو بامداد در بخشی از شب است.



انتهای پیام/