به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرم آباد، کاروان شهدای گمنام را که به لرستان آوردند، شهرها را طواف دادند. سه شهید گمنام عملیات های خیبر، کربلای ۶ و بدر، سه بی نشان که حالا دیگر غریب نبودند.

هر کسی می خواهد زیر تابوت را بگیرد و گره دل به بزم یاران بزند؛ به آن همه گمنامی، به گیسوان سفید مادر، به انتظارهای بی یوسف و چه کسی می داند در هر زنگ در برای آنان چه قیامتی برپا می شد؟

مادری که قاب شهیدش را گرفته به قلب، دست ارادت و پای بوسی به سمت استخوان های تکیده دراز می کند. دست می ساید به تابوت. قند در دلش آب می شود، چون آن سال ها که پسرش را به آغوش می بویید.

ضیافت شهدا امروز در شهرهای لرستان برپا شده است. ارادت مردم شهیدان بی نشان را در روز شهادت بانوی آب و نمک استقبال می کند تا دل های شان را به بقیع گره بزنند، به آن گمنامی که در این دیار دوباره تکرار شده است.

گمنامی رسم سرداران بی پلاک است. پلاک ها را در هور و اروند به پابوس آب می بردند تا اگر شهید شدند، پیکرشان برنگردد، درست مثل گمنامی بی بی فاطمه زهرا، درست مثل امروز که گمنام آمدند به لرستان.

انتهای پیام/ ۶۴۴/.