شریف | یه جستجوی عمیق

راه رسیدن به توفیق الهی چیست؟

مهر | دین و اندیشه | جمعه، ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۰ - ۱۳:۵۶

اطاعت خدا و نافرمانی نکردن او در واقع همان ایمان است و سالک الی الله در فرازی ازدعای روز ۲۴ ماه رمضان توفیق بر ایمان را از پروردگار درخواست می کند که باید بداند راه رسیدن به توفیق الهی چیست؟

خدا،توفيق،پناه،ماه،ايمان،رمضان،خداوند،خداست،اطاعت،اذيت،بردن، ...

خبرگزاری مهر - گروه دین و آئین: دعاهای مختصر روزانه ماه رمضان، دعاهایی است که هر روز پس از نمازهای واجب آن روز خوانده می شود.
دعاهای روزهای ماه رمضان در کتاب های البلد الامین و مصباح از پیامبر اکرم (ص) نقل شده اند.
حجت الاسلام والمسلمین سید محمدباقر علوی تهرانی در ۳۰ یادداشت به شرح و تفسیر دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان پرداخته است که روزانه تقدیم مخاطبان مهر می شود.
تفسیر دعای روز بیست و چهارم ماه مبارک رمضان به این شرح است:
«اللهم إنی أسألک فیه ما یرضیک، وأعوذ بک مما یؤذیک، وأسألک التوفیق فیه لأن أطیعک ولا أعصیک، یا جواد السائلین»
«خدایا، در این ماه آنچه تو را خشنود می کند از تو درخواست می کنم و از آنچه تو را ناخشنود می کند به تو پناه می آورم و از تو در این ماه توفیق اطاعت و ترک نافرمانی ات را خواستارم، ای بخشنده به نیازمندان»
خواسته های روز بیست و چهارم ماه مبارک رمضان:
۱.
خواستن آنچه که موجب رضایت خداست.
۲.
پناه بردن از آنچه موجب اذیت خداست.
۳.
توفیق اطاعت و ترک نافرمانی خداوند.
«اللهم إنی أسألک فیه ما یرضیک»
در ادعیه روزهای گذشته در باب رضایت و خشنودی خدا صحبت کردیم.
در این فقره از توضیح صرف نظر می کنیم و به توضیحاتی که در گذشته داده شده ارجاع می دهیم.
«وأعوذ بک مما یؤذیک»
عوذ به معنای التجاء و پناه بردن است.
بدین ترتیب استعاذه به معنای پناه جویی و پناه جستن است.
استعاذه به خدا حالت روحی ویژه ای است که انسان را در پناه خداوند متعال قرار می دهد و از آفاتی که او را تهدید می کند مصونیت می بخشد.
به عبارت دیگر یک نوع ضربه گیر است.
چرا که انسان از طرفی حقیقتا موجودی ضعیف است و از طرفی هم نقاط تهدید بشر بسیار زیاد است و از جهت دیگر جز خدا موجود دیگری نمی تواند از او دفع ضرر کند.
در سوره اسرا آیه ۵۶ می فرماید: قل ادعوا الذین زعمتم من دونه فلا یملکون کشف الضر عنکم ولا تحویلا (بگو: کسانی را که به جای خدا [معبودان خود] پنداشتید، [بخوانید تا بفهمید که] آنها نمی توانند آسیب و گزندی را از شما دفع کنند، و نه [آن را از شما به دیگری] انتقال دهند)
پس لازم است که به قادر مطلق پناه برد.
در این فقره یک مصداق از مصادیق پناه بردن به خدا را مطالبه می کنیم و آن پناه بردن به خدا است از آنچه که باعث اذیت او می شود.
چه چیزی باعث اذیت و آزار خداست؟
به یک مورد اشاره می کنم:
امام صادق (ع) فرمودند: «قال الله عزوجل لیأذن بحرب منی من آذی عبدی المؤمن» (خداوند فرموده است هر که بنده مؤمن مرا بیازارد با من اعلام جنگ کرده است)
اذیت مؤمن اعلام جنگ با خداست پس باید از آزاررسانی به خدا پناه ببریم.
حضرت رسول گرامی (ص) می فرمایند: «من احزن مؤمنا ثم اعطاه الدنیا، لم یکن ذلک کفارته.» (هر که مؤمنی را اندوهناک سازد و سپس دنیا را به او بدهد گناهش بخشوده نشود)
«وأسألک التوفیق فیه لأن أطیعک ولا أعصیک»
اطاعت خدا و نافرمانی نکردن او در واقع همان ایمان است.
در این فقره از دعا، توفیق بر ایمان را می خواهیم.
راوی می گوید از امام صادق (ع) سؤال کردم: ایمان چیست؟
حضرت پاسخ دادند: «الإیمان أن یطاع الله فلا یعصی.» (ایمان آن است که خدا اطاعت شود و نافرمانی نشود)
توفیق را چنین معنا کرده اند: «ایجاد زمینه و فراهم کردن ابزار و وسایل برای رسیدن به منظور»
پس توفیق الهی عبارت است از مهیا ساختن زمینه و ابزار کار از طرف خداوند برای رسیدن انسان به اهداف خیری که در نظر دارد.
در دعای امروز توفیق به این معنا درخواست شده است که زمینه برای ایمان فراهم شود، بنابراین صرف درخواست توفیق از خدا، موجب نمی شود توفیق الهی شامل حال ما بشود، بلکه لازم است راهی را پیمود.
بعد از درخواست توفیق الهی برای جلب آن یک راه وجود دارد و آن هم خدمت و مهربانی به مردم است.
تو نیکی می کن و در دجله انداز / که ایزد در بیابانت دهد باز
ما باید به دیگران رحم و مهربانی داشته باشیم تا خداوند هم به ما رحم داشته و مهربانی کند و به خواسته های ما نظر لطف فرماید.
«یا جواد السائلین»
ای خداوند بخشنده به نیازمندان، خواسته های امروز ما را به اجابت برسان.