ایسنا/مازندران در میان شالیزار های زیبا و عطر خوش برنج روستای «پلت کله» وقتی در خیال خود سیر می کنی دو مناره و گنبدی بزرگ پیداست که ندای مظلومیت دارد. جلو تر که می رسی نام آقا سید حسین (ع) خودنمایی می کند. سیدی از تبار امام موسی کاظم (ع) که به این روستا پناه آورده و حلقه وصل اهالی به محبت اهل بیت عصمت و طهارت شد.

امامزاده سید الحسین (ع) روستای پلت کله در ۷ کلیومتری شهر تنکابن از غرب مازندران واقع شده است. با بررسی سیره زندگانی و سرگذشت حسین بن محمد که در پلت کله مدفون است این حدس بیشتر تقویت می شود که این بزرگوار از اعقاب امام معصوم هستند.

بزرگان و قدیمی های محل از پدرانشان نقل می کردند که در کنار مدفن این سید بر روی لوحی چوبی این چنین حک شده بود«حسین بن محمد موسی کاظم» و این خود سرنخی شد برای کنکاش بیشتر در سیره زندگی و یافتن شجره این سید گرانقدر، هرچند پژوهشکده انساب و سادات شجره ایشان را منسوب به امام موسی کاظم (ع) و نوه می دانند اما در این تحقیق مشخص شد که سید حسین علیه السلام پلت کله نتیجه امام معصوم می شود چرا که نسب ایشان طبق قرائن اسناد و شواهد محلی «حسین بن محمد بن حسین بن موسی کاظم» است.

در کتب انساب از فرزندان امام موسی کاظم (ع) محمد معروف به عابد مدفون به شیراز و حمزه مدفون به ری و احمد معروف به شاهچراغ مدفون در شیراز با حسین معروف به آستانه مدفون در شیراز از یک مادر هستند.

از آنجایی که فرزندان محمد عابد و حمزه دیگر برادران حسین بن موسی کاظم(ع) بعد از شهادت پدرانشان در شیراز نمانده اند و در محل های دیگری مدفون هستند بنابراین این امر محتمل نیست که فرزندان حسین هم ترک محل کرده و به مناطق دیگری کوچ کرده باشند. با توجه به اینکه حسین در مدینه چشم به جهان گشود و بعد از دستگیری امام کاظم (ع) خلیفه این امام را به عراق تبعید کردند، بنابراین اینگونه می توان دانست که حسین همچون دیگر برادرانش در مدینه ماند و فرزندان وی هم در همان مدینه متولد شده اند.

از آنجایی که محمد طبق نظر صاحب تهذیب الانساب آخرین فرزند حسین بن موسی کاظم (ع) است و حسین در سال ۲۰۳ قمری در شیراز به شهادت رسیده و از آنجایی که سال ۲۰۳ هجری هم حسین بن موسی کاظم (ع) در هجرت بوده بنابراین می توان نزدیک به واقعیت دانست که سال تولد محمد آخرین فرزند حسین حدود ۲۰۲هجری قمری باشد.

هرچند عده ای نیز حسین بن موسی کاظم (ع) را دارای نسل شمرده اند اما معتقدند که نسل او بعدها از بین رفته است. سال وفات سید الحسین(ع) پلت کله با توجه به کتب تاریخی زندگی و جنگ های داعی الکبیر ۲۶۰ هجری قمری بوده و عمر ایشان هم چهل سال بوده است پس تولد سیدالحسین (ع) پلت کله حدود ۲۲۰ هجری قمری خواهد بود البته امکان خطا در محاسبه هم هست.

وقتی زندگانی سیدالحسین (ع) پلت کله را بررسی می کنیم در می یابیم که در سال ۲۵۰ هجری در پلت کله سکونت داشته است پس می توان نتیجه گرفت که داعی کبیر وقتی در شرق طبرستان مستقر شده است غرب را به این عموزاده خویش واگذار کرده است تا از بابت جنگ و تعرضات در آن خطه خیالش آسوده باشد.

هرچند مطالعات زندگی سرداران داعی کبیر هم همچون حجم زیادی از زندگی وی پوشیده است اما آنچه مسلم است سکونت سید الحسین(ع) در سال ۲۵۰ هجری در پلت کله است و شهادت ایشان توسط لشگر خلیفه وقت در سال ۲۶۰ قمری در غرب مازندران رخ داده است.

در این نبرد سهمگین امام زاده جوان که چهلمین بهار زندگی خویش را پشت سر نهاده بود را همچون ارباب بی کفن شهید کردند و به خونخواهی امام غریب در طوس پایان دادند.

بعد از پایان یافتن نزاع و خروج بازگشت لشگر خلیفه مریدان و دوستداران سید حسین وی را در باغ ایشان در پلت کله مدفون می کنند. درختان شمشاد و پلت در کنار مزار این امامزاده خود گویای سرگذشت خیلی از تاریخ است.

این سردار رشید امام هشتم شیعیان که همچون خورشید با شهادت خویش در راه ولایت برای همیشه در این سامان پرتو افشانی خواهد نمود، ملجأ و منبع اتصال مومنان به ذات اقدس الهی در این سامان شده است.

تمامی این مطالب خود نشان از بعد سیاسی و اجتماعی زندگانی این سید در غرب مازندران دارد. شاید به قطع نتوان گفت که وی حاکم علویان در غرب مازندران باشد اما قدرت نفوذ سیاسی معنوی ایشان را در خطه غرب مازندران را نمی توان نادیده گرفت.

حجت الاسلام نیما ارزانی