به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، کلینی در اصول کافی روایتی را از قول امام محمد باقر علیه السلام اینگونه نقل می کند: رسول الله صلی الله علیه و آله در آخرین جمعه از ماه شعبان برای مردم در فضیلت ماه رمضان و لزوم مراقبت از این ماه خطبه خواند و پس از حمد و ثنای الهی فرمود:

أیها الناس إنه قد أظلکم شهر فیه لیلة خیر من ألف شهر و هو شهر رمضان؛

ای مردم، به راستی که نزدیک است ماهی فرا برسد که در آن، شبی است بهتر از هزار ماه و آن ماه رمضان است.

فرض الله صیامه و جعل قیام لیلة فیه بتطوع صلاة کتطوع صلاة سبعین لیلة فیما سواه من الشهور ؛

خدا روزه آن را واجب و یک شب نماز مستحب برخاستن در آن را همچون نماز مستحب ۷۰ شب از ماه های دیگر قرار داده است.

و جعل لمن تطوع فیه بخصلة من خصال الخیر و البر کأجر من أدی فریضة من فرائض الله عز و جل

و پاداش یک خصلت خیر و نیکوکاری مستحب در آن را همچون پاداش کسی که واجبی از واجبات خدای سبحان را انجام داده مقرر فرموده است

و من أدی فیه فریضة من فرائض الله کان کمن أدی سبعین فریضة من فرائض الله فیما سواه من الشهور.

و هر کس یک واجب از واجبات خدا را در آن انجام دهد، همچون کسی است که ۷۰ فریضه از فرایض خدا را در ماه های دیگر انجام داده باشد.

در این فراز از احادیث رسول خدا صلی الله علیه و آله آنچه که از ظاهر حدیث بر می آید، چند برابر شدن فضیلت این ماه و مضاعف شدن ثواب اعمال آن است، امری که به قداست عظیم این ماه مربوط می شود. به این معنا که هر عملی در بستر ماه رمضان قرار گیرد، ضریب بالا دریافت می کند. این از آن روست که خداوند به گونه ای فضای این ماه مبارک را فراهم کرده تا بندگانش به سرعت رشد کنند. وقتی می فرماید نماز شب در این ماه معادل با ۷۰ شب در سایر ماه هاست و کسی که واجبی را انجام دهد، معادل ۷۰ فریضه ی خدا در ماه های دیگر است، یعنی تا پایان ماه رمضان که ۳۰ روز است، فرد مؤمن تا ۲ هزار و ۱۰۰ روز معادل ۵ سال جلو می افتد.

بنابراین ماه رمضان در یک نگاه کلی، ماه رشد و صحنه رشد مؤمنان به درجات بالاتر است، نه صرفا گرسنگی و تشنگی کشیدن بلکه باید گفت روزه داری در این ماه ابزاری برای سبکی روح برای رسیدن به رشد است؛ لذا خداوند وقتی می خواهد از فضای ماه رمضان سخن بگوید، اینگونه می فرماید «و إذا سألک عبادی عنی فإنی قریب أجیب دعوة الداع إذا دعان فلیستجیبوا لی و لیؤمنوا بی لعلهم یرشدون»؛ یعنی «و هرگاه بندگان من از تو در باره من بپرسند، [بگو] من نزدیکم و دعای دعاکننده را به هنگامی که مرا بخواند، اجابت می کنم؛ پس [آنان] باید فرمان مرا گردن نهند و به من ایمان آورند، امید که رشد یابند.» (بقره۱۸۶)

انتهای پیام/