به گزارش خبرگزاری تسنیم در سنندج، بسیار ساده و بی تکبر بود، سعی می کرد از کم ترین امکانات نهایت استفاده را ببرد، هر کاری که به او محول می شد به نحو احسن انجام می داد، چیزی را که می گفت عملی می کرد، دوست داشت هر کاری که انجام می دهد فورا به نتیجه برسد.

در سخت ترین شرایط زمانی و مکانی مغلوب دشمن نمی شد، نیروهای ضد انقلاب با شنیدن نام او به لرزه می افتادند و حتی خود آنها نیز به این واقعیت معترف بودند؛ در سال ۱۳۶۱ بر اثر انفجار بمب جاسازی شده در ماشین پای چپش به شدت زخمی شد و با وجود آنکه پایش عفونت شدیدی داشت و درد زیادی را تحمل می کرد، اما باز هم به مبارزه با ضد انقلاب ادامه داد.

محمد امین رحمانی در سال ۱۳۳۱ در روستای کلاته منطقه کلاترزان از توابع شهرستان سنندج متولد شد و تا پایان مقطع راهنمایی به تحصیل ادامه داد، وی در سال ۱۳۴۵ از تحصیل کناره گیری و به کارهای کشاورزی پرداخت و در سال ۱۳۴۸ ازدواج کرد.

پس از چندی به خدمت سربازی فراخوانده شد، اما به دلیل شناختی که از ماهیت پلید رژیم پهلوی داشت، از انجام خدمت سربازی امتناع کرد و حاضر نشد به رژیم وطن فروش خدمت کند، او پس از پیروزی انقلاب اسلامی و پیدایش گروهک های ضد انقلاب به مبارزه با آنها پرداخت و اجازه نداد روستای «کلاته» مورد آزار و اذیت معاندان قرار گیرد.

در سال ۱۳۵۹ به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شهرستان سنندج در آمد، شهید رحمانی چهار ماه در پاسگاه فیض آباد سنندج خدمت کرد و پس از آن به گردان ضربت حضرت رسول(ص) رفت و به دلیل شایستگی و شجاعتی که از خود نشان داد به سمت فرماندهی آن گردان منصوب شد.

نحوه شهادت

یک روز نزدیک اذان مغرب به خانه می آید و چون می بیند که چند دقیقه ای به اذان مانده است، پسر خردسال خود را در آغوش می گیرد و به افراد خانواده می گوید که چند دقیقه ای بیرون می روم و وقت اذان برمی گردم و افطار می کنم؛ بعد از آنکه چند دقیقه ای که از رفتنش سپری می شود ناگهان صدای شلیک گلوله به گوش می رسد.

با شنیدن صدای گلوله افراد خانواده بیرون می روند و می بینند که پدرشان جلوی در افتاده و خون از سرش می ریزد.

نحوه شهادت اینطور بوده که وقتی که شهید رحمانی به بیرون خانه می آید سه موتور سوار کنار او می ایستند و نامه ای را به او می دهند؛ وقتی شروع به خواندن نامه می کند یکی از آنها او را مورد هدف قرار می دهد و هر سه از محل حادثه فرار می کنند.

این شهید والامقام طعم تلخ نابرابری و تبعیض را از همان کودکی چشیده بود، به مخالفت با سرچشمه تمام فساد و نابرابری ها و اعمال ضد دینی یعنی رژیم منحوس پهلوی پرداخت. مزار مطهر این شهید بزرگوار در گلزار شهدای بهشت محمدی سنندج است.

با شهادت این شیرمرد کردستانی یکی دیگر از جنایت های غیرانسانی ضد انقلاب رقم خورد.

انتهای پیام/۴۸۱/