امام خامنه ای: «مردمی بودن» به ادعا نیست؛ باید مثل مردم زندگی کنیم



به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم، حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در ابتدای جلسه درس خارج فقه روز سه شنبه ۱۳۹۸/۱۰/۳ ضمن شرح حدیثی درباره سیره ی پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم به بیان اهمیت مردمی بودن و انس گرفتن با طبقات مختلف مردم پرداختند.

پایگاه اطلاع رسانی KHAMENEI.IR متن و فیلم این شرح حدیث را منتشر کرده است.

برای دریافت فیلم این جلسه به اینجا مراجعه کنید.

متن این جلسه به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین و الصلاة و السلام علی سیدنا محمد و آله الطاهرین و لعنة الله علی اعدائهم اجمعین



أخبرنا ابن مخلد قال: أخبرنا الخلدی قال: حدثنا الحسن بن علی القطان قال: حدثنا عباد بن موسی الختلی قال: حدثنا أبو إسماعیل إبراهیم بن سلیمان المؤدب عن عبد الله بن مسلم عن سعید بن جبیر عن ابن عباس قال: کان رسول الله (صلی الله علیه و آله) یجلس علی الأرض و یأکل علی الأرض و یعتقل الشاة و یجیب دعوة المملوک علی خبز الشعیر.(۱)



عن ابن عباس قال: کان رسول الله (صلی الله علیه و آله) یجلس علی الأرض

[پیامبر] دنبال این نبود که یک فرشی، چیزی داشته باشد؛ در مسجد، در ملاقات با یک نفری که در بین راه با ایشان برخورد میکرد، و میخواست دو کلمه حرف بزند، روی زمین می نشست.



و یأکل علی الأرض

گاهی غذایش را هم همین طور که روی زمین نشسته بود، میخورد. سفره ای بیندازند و آدابی و تشکیلاتی و حالا یک بشقابی، کاسه ای، چیزی مثلا؛ نه، همین طور روی زمین می نشستند و غذای ساده ای میل میکردند.



و یعتقل الشاة

گوسفندی فرضا داشتند، ریسمان گوسفند را دستشان میگرفتند. «یعتقل» از «عقال کردن» است دیگر، یعنی آن را نگه داشتن، گوسفند را نگه میداشتند. خب، این خلاف شأن است دیگر؛ ماها اگر باشیم، حالا یک گوسفندی هم داشته باشیم، دستمان نمیگیریم توی خیابان و کوچه. این بزرگوار میکردند این کار را.



و یجیب دعوة المملوک علی خبز الشعیر

گاهی یک غلامی مثلا نشسته بود یک جایی روی زمین و داشت نان جوی میخورد؛ حضرت عبور میکردند، تعارف میکرد، آقا! بفرمایید؛ می نشستند حضرت پهلوی او. نمیگفتند شأن ما نیست، نمیشود، مناسب نیست.



اینکه ما این قدر می گوییم و می شنویم که باید مردمی باشیم، یعنی این. مردمی بودن به ادعاکردن نیست. با مردم، با زندگی مردم کنار بیاییم، مثل مردم زندگی کنیم، با طبقات مختلف مردم انس بگیریم. این، معنای مردمی بودن است. بعضی از ماها که حالا معمم هستیم، اگر مثلا یک آدم ذی شأنی، آدم محترمی باشد، خب، سلام علیک می کنیم، گرم می گیریم، اگر کاری با ما داشته باشد گوش می کنیم، آقا! یک استخاره ای بکنید، قرآن را درمی آوریم و یک استخاره ای برایش [می گیریم]. اگر یک آدم فرودستی باشد، یک آدم مثلا [سطح] پائینی باشد؛ نه، اعتنا و اهتمامی نمی کنیم! این، خلاف سیره ی رسول الله است. سیره ی پیغمبر این است که با فقرا و با ضعفا و مانند اینها کنار می آمد. به شئون ظاهری و آن چیزهایی که به حسب ظاهر موجب جلال و شوکت و این چیزها است، اهمیتی نمی داد.

وضع زندگی پیغمبر این طور بود؛ این برای ما واقعا درس است. حالا ما البته نه توقع داریم، نه می شود توقع داشت که مثل آن بزرگوار یا مثل امیرالمؤمنین رفتار کنیم؛ نه، خب، وضع آنها وضع دیگری است، جایگاهشان جایگاه دیگری است اما آن را بایستی ملاک قرار بدهیم. آن را مثل یک نشانه ای [قرار دهیم]؛ شما فرض کنید از یک دامنه ی کوهی دارید میروید بالا، آن قله مورد نظرتان است، به قله نمی رسید اما به طرف قله می روید، حرکت به آن سمت می کنید؛ باید اینجوری باشد.

۱) امالی طوسی، مجلس چهاردهم، ص ۳۹۳؛ «ابن عباس گوید: پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) بر زمین می نشست، و بر زمین غذا میخورد، و گوسفند به دستشان میگرفت، و دعوت برده ای را به نان جوین میپذیرفت .»

انتهای پیام/
گفتگو با هوش مصنوعی

💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «امام خامنه ای: «مردمی بودن» به ادعا نیست؛ باید مثل مردم زندگی کنیم» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.