به گزارش خبرنگار مهر، ویژه نامه محرم مجله «موعود» شماره ۲۲۳-۲۲۴ منتشر شد. در ادامه چکیده ای از محتوای این نشریه آمده است؛

در سرمقاله این شماره با عنوان «مرابطه مؤمنانه منتظرانه» می خوانیم:

اعلام دینداری و ایمان زبانی، کفایت از تحقق ایمان در انسان و برخورداری جانش از لقمه های نورانی نمی کند، مجاهدت با مال و جان، موجب به شکوفه نشستن نهال دینداری، کشف حقایق مستتر، منور شدن جان مؤمنان و سرانجام، بسط و تعمیق جغرافیای دینداری در گسترة زمین می شود؛ مگر جز این است که قبیلة ایمان، سنن الهی و احکام آسمانی از مسیر مجاهدت مجاهدان در اقصا نقاط عالم گسترده شده و تاریکی های جهل را از صفحات قلب چند صد میلیون نفر از بندگان خدا زدوده است؟ و هر کجا که مسلمانان دست از مجاهدت برداشته، خوار و زمین گیر شده و مشرکان و کفار بر جان و خاک آنان مستولی گشتند. جهاد با مال و جان و آمادگی برای جهاد، شرط حیات مؤمنانه و زمینه ساز مبسوط الید شدن امام برای زدودن کفر و شرک و نفاق از پهنة زمین و بسط دولت کریمه است.

رونمایی از زیبایی های عاشورا

عاشورا تنها یک مصیبت نیست؛ چرا که هیچ مصیبتی زیبا نیست؛ مگر آنکه هدفی متعالی و انسان ساز در بطن خود داشته باشد؛ از همین روست که شهادت امام حسین(ع) و یارانش در کربلا در نگاه حضرت زینب(س) زیبا جلوه می کند؛ چون این مجاهدت ها و فداکاری ها برای غبارروبی از «حقیقت محمدی»، اصلاح جامعة اسلامی و احیای کرامت های انسانی بوده است؛ حال آنکه در پشت چهرة مصیبت، هیچ حقیقت زیبا و قابل ستایشی نهفته نیست. بخشی از زیبایی های حماسی واقعة کربلا را می توان در صحنه های زیر به تماشا نشست:

- امتناع امام حسین(ع) از شروع جنگ و خونریزی و تلاش در روشنگری و هدایت دشمنان تا آخرین لحظات؛

- پیوستن زهیر بن قین به سپاه اباعبدالله(ع) به توصیة همسر حسینی مرامش، دلهم، که نشان دهندة نقش تعیین کنندة زنان در کربلاست

و … .

چرا ما چشم زیبابین نداریم و به جای دیدن ظرافت ها و زیبایی های بی بدیل این مینیاتور الهی، تنها سرهای برآمده بر نیزه، اجساد افتاده بر خاک، خیمه های آتش گرفته، دربه دری کاروان اسیران، خون و آتش و عطش را می بینیم و بس؟! شایسته تر آن است که در مجالس بزرگداشت قیام حسینی روی پرچم ها این جمله نوشته شود: به مجلس حماسة حسینی خوش آمدید.

مقاله تحلیل ناصحیح عاشورا بدون ظهور

سخنرانی سید مهدی میرباقری

اگر کسی عاشورا را به تنهایی تحلیل کند، یک تحلیل صددرصد ناقص است. در این زنجیره، واقعة عاشورا تعریف می شود که یک طرفش عاشوراست و طرف دیگر ظهور و بعد از ظهور، رجعت حضرت سیدالشهدا(ع) است. این حلقه، حلقة نصرت خداست که «إنه کان منصورا» یعنی ایشان قبل از حادثه، منصور بوده اند، هنگام حادثه، منصور بوده اند و بعد از حادثه، توسط ائمه و امام زمان(ع) نصرت می شوند و بعد از امام زمان(ع) هم به واسطة رجعت، که یک رجعت کامل است.

اثبات نقش یهود در شهادت امام حسین(ع)

محمد ابراهیم نیا، علی نوفرستی

در یکی از زیارت مطلقة امام حسین(ع) با سند معتبر چنین می خوانیم:

«و اشهد ان الذین سفکوا دمک، و استحلوا حرمتک، ملعونون معذبون علی لسان داود و عیسی بن مریم، ذلک بما عصوا و کانوا یعتدون؛۲

و گواهی می دهم که حقا آنان که خونت را ریختند و حرمت تو را از بین بردند، ملعونند و معذب هستند بر زبان داوود و عیسی بن مریم و این به خاطر آن گناهی است که کردند و مردمی تجاوزکار بودند.»

اکنون سؤال اینجاست که چه کسانی توسط حضرت داوود(ع) و عیسی بن مریم(س) لعنت شده اند؟

پاسخ این سؤال نه به کنایه، بلکه صراحتا در آیة شریفة ۷۸ سورة مبارکة «مائده» آمده است:

«لعن الذین کفروا من بنی إسرائیل علی لسان داوود و عیسی ابن مریم ذلک بما عصوا و کانوا یعتدون؛

کافران از بنی اسرائیل به زبان داود و عیسی بن مریم لعنت شدند. لعنت شدنشان بدین سبب بود که [از فرمان های خدا و پیامبران] سرپیچی کردند و همواره [از حدود الهی] تجاوز داشتند.»

مسلمانان هند

جمعیت مسلمانان در هند، بیش از جمعیت مسلمان دیگر کشورها، جز «اندونزی»، بنگلادش و پاکستان است. این جمعیت مسلمان در ایالت های مختلف هند ساکن هستند. «ایالت اوتارپرادش»، از نظر وسعت، چهارمین ایالت هند محسوب می شود. بیشتر جمعیت مسلمان هند در این ایالت سکونت دارند (حدود ۹۴/۱۴٪). ایالت «بیهار»، سومین ایالت مسلمان نشین هند است و ۱۲٪ از مسلمانان هند در این ایالت سکنا دارند. در دیگر ایالت ها و مناطق هند نیز مسلمانان ساکن هستند و در نهایت، کمترین تعداد افراد مسلمان هند در ایالت «میرزوارم» زندگی می کنند.

ملزم به افول، ظهور و افول نظم بین المللی لیبرال

جان مرشایمر

یکی از موضوعات اساسی روابط بین الملل، موضوع تغییر نظم بین المللی است که اهمیت بسزایی دارد. شیوه های مختلفی برای بیان مفهوم تغییر در روابط بین الملل وجود دارد. تبیین انتقال قدرت، یکی از شیوه های بررسی و تحلیل تغییر در روابط بین الملل است. هر نظم مستقر، نشان دهندة ترتیب خاصی از قدرت در سیستم بین المللی بوده است که دوران ظهور و افول مشخصی دارد. در نتیجه، کانون فهم تغییر در نظام بین الملل، تحلیل و شناسایی هرم قدرت و عوامل مؤثر در ایجاد ثبات و بحران در آن است. از این رو، انتقال قدرت در برخی موارد، باعث از میان رفتن نظم موجود و تولد نظمی جدید شده است. به لحاظ تاریخی، اصلی ترین عامل بحران زا در سیستم، کاهش و افول قدرت هژمون یا افزایش در قدرت بازیگر چالشگر بوده است.

دقت در تاریخ این حوزه، به خوبی مبین دگرگونی نظم ها در هنگامة ظهور و افول قدرت های بزرگ است. بنابراین در حال حاضر، افول قدرت آمریکا یا قدرت یابی چین، محور تحلیل روابط بین الملل به شمار می آید.

برای تهیه این شماره مجله «موعود» می توانید از اینجا اقدام نمایید.