به گزارش خبرنگار مهر، امروز اولین روز از ماه صفر است. مرحوم شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان ماه صفر را دومین ماه قمری معرفی می کند که برای آغاز آن اعمالی ذکر شده است:

آگاه باش که این ماه معروف به نحوست و بدیمنی است و برای رفع نحوست و بدیمنی چیزی بهتر از صدقه دادن و خواندن ادعیه و دعاهای پناه دهنده به خدا نیست و اگر کسی بخواهد از بلاهای نازله این ماه، محفوظ بماند، چنان که محدث فیض و غیر او فرموده اند؛ هر روز «ده مرتبه» بخواند:

یا شدید القویٰ و یا شدید المحال، یا عزیز یا عزیز یا عزیز، ذلت بعظمتک جمیع خلقک فاکفنی شر خلقک، یا محسن یا مجمل یا منعم یا مفضل، یا لاإلٰه إلا أنت سبحانک إنی کنت من الظالمین فاستجبنا له ونجیناه من الغم وکذٰلک ننجی المؤمنین، وصلی اللٰه علیٰ محمد وآله الطیبین الطاهرین.

ای سخت نیرو و سخت کیفر، ای عزیز، ای عزیز، ای عزیز، همه آفریدگانت در برابر عظمتت خوار گشته، مرا از شر آفریدگانت کفایت کن، ای نیکوکار، ای زیباکار، ای نعمت بخش، ای افزون کننده، ای که معبودی جز تو نیست، منزهی تو، من از ستمکارانم، پس دعایش را مستجاب کردیم و او را [اشاره به رهایی حضرت یونس از دل ماهی] از اندوه نجات دادیم و این چنین مؤمنان را نجات می دهیم، درود خدا بر محمد و خاندان پاک و پاکیزه اش.

همچنین سید ابن طاووس برای هلال این ماه دعایی روایت کرده است.

نماز اول ماه قمری

در روز اول دو رکعت نماز بخواند، در رکعت اول پس از سوره «حمد» «سی مرتبه» سوره «توحید» و در رکعت دوم بعد از سوره «حمد» «سی مرتبه» سوره «قدر» بخواند و پس از نماز صدقه بدهد؛ چون چنین کند، سلامتی اش را در آن ماه از خدا خریده است.

از بعضی روایات استفاده می شود که پس از نماز چنین بخواند:

بسم الله الرحمن الرحیم، ﴿و ما من دابة فی الأرض إلا علی الله رزقها و یعلم مستقرها و مستودعها، کل فی کتاب مبین.﴾ بسم الله الرحمن الرحیم، ﴿و إن یمسسک الله بضر فلا کاشف له إلا هو، و إن یردک بخیر فلا راد لفضله، یصیب به من یشاء من عباده، و هو الغفور الرحیم.﴾ بسم الله الرحمن الرحیم، ﴿سیجعل الله بعد عسر یسرا﴾، ﴿ما شاء الله لا قوة إلا بالله﴾، ﴿حسبنا الله و نعم الوکیل﴾، ﴿و أفوض أمری إلی الله، إن الله بصیر بالعباد﴾، ﴿لا إله إلا أنت، سبحانک إنی کنت من الظالمین﴾، ﴿رب إنی لما أنزلت إلی من خیر فقیر﴾، ﴿رب لا تذرنی فردا، و أنت خیر الوارثین﴾.

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است، «هیچ جنبنده ای در زمین نیست مگر آن که رزقش فقط بر عهده خداست و قرارگاه دائم و موقت او را می داند، همه در کتابی روشنگر [چون لوح محفوظ، ثبت] است». به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است، «اگر خداوند آسیبی به تو رساند جز او برطرف کنندۀ آن نیست و اگر برای تو خیری بخواهد کسی قدرت دفع احسان او را ندارد، خیرش را به هرکه از بندگانش بخواهد می رساند، او بسیار آمرزنده و مهربان است». به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است، «همانا خداوند پس از سختی آسانی قرار می دهد»، «آنچه خدا بخواهد [انجام می گیرد] و هیچ نیرویی جز به وسیله خدا [کارگر] نیست»، «خداوند برای ما بس است و او نیکو کارسازی است»، «من کارم را به خداوند وامی گذارم؛ زیرا خداوند به بندگان بیناست»، «معبودی جز تو نیست، تو [از هر عیب و نقصی] منزهی، همانا من [به سبب کناره گیری از قومم بدون اذن تو] از کسانی بودم که به خود جفا روا داشتم»، «پروردگارا! من به هر خیری که به سویم بفرستی نیازمندم»، «ای پروردگارم! مرا تنها [و بی فرزند] نگذار که تو بهترین وارثانی».