تماشای دیروز و امروز خیابان ولیعصر در خانه مینایی+ فیلم

این خانه قدیمی داستان های زیادی را در دل خود جای داده و به صورت رایگان میزبان بازدیدکنندگان است تا از خیابان ولیعصر در تهران قدیم و جدید دیدن کنند.
گروه تفریح و نشاط - خبرگزاری فارس: ۱۶ مهرماه سال جاری و همزمان با هفته تهران بود که خانه مینایی به عنوان «موزه خیابان ولیعصر» افتتاح شد.
خانه ای قدیمی با ۴۷۸ متر مربع مساحت که تاریخ ثبت شده برای آن در سند مالکیتش مربوط به سال ۱۳۱۳ شمسی است اما این دلیل بر آن نمی شود که بگوییم خانه در سال ۱۳۱۳ بنا شده، قدمت خانه بین ۹۰ تا ۱۲۰ سال تخمین زده می شود و مربوط به اواخر دوره قاجار است اما در سال ۱۳۱۳ به نام آقا میرزا تقی رضایی از قصاب های متمکن تهران آن زمان سند خورده و سپس در سال ۱۳۴۵ توسط فرهاد مینایی وکیل دادگستری خریداری شده است.
ثبت خانه مینایی در فهرست آثار ملی
از سال ۱۳۴۵ تا سال ۱۳۹۴ این ملک کاربری شخصی داشته و خانواده مینایی در آن زندگی می کردند اما پس از فوت آقای مینایی، فرزندان ایشان با توجه به ثبت شدن خانه در فهرست آثار ملی، این خانه تاریخی را به شهرداری تهران می فروشند و سازمان زیباسازی شهرداری تهران پس از مرمت، در مهرماه سال ۹۸ آن را به عنوان موزه خیابان ولیعصر بازگشایی می کند.
این خانه که در خیابان ولی عصر (عج)، بالاتر از میدان منیریه، کوچه مسلم کریمی طینت، پلاک ۵ واقع شده در تاریخ سوم خردادماه سال ۸۶ با شمارهٔ ثبت ۱۹۱۶۸ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
البته این خانه نسبت به خانه های اعیانی کوچک تر است اما معماری آن با دارا بودن ویژگی های معماری دوران گذار از قاجاریه به پهلوی اهمیت ویژه ای دارد. این موزه شامل دو طبقه می شود و ۷ روایت را در دل خود جای داده، سه روایت مربوط به طبقه اول و چهار روایت دیگر مربوط به طبقه دوم است.
فاطمه سلالی راهنمای این موزه درباره روایت اول به خبرنگار فارس می گوید: «در اتاق های اول و دوم از مسیر گردش موزه، بازدید کنندگان در مورد تولد و گسترش خیابان ولیعصر اطلاعاتی را کسب می کنند، بر روی صفحه نمایش قابل لمس در سمت راست خیابان ولیعصر را در چند نقشه تاریخی مشاهده و مکان هایی که تا آن زمان به خیابان اضافه شده را مرور می کنند. همچنین در گالری تصاویر، عکس ها و اسنادی مربوط به مکان های مهم ولیعصر، افراد تاثیرگذار و اتفاق های مهم آن نمایش داده می شود.
روایت اول؛ تولد خیابان ولیعصر
متون روی دیوار هم روایت های تاریخی شکل گیری و گسترش خیابان ولیعصر را ارائه می دهند، گاهشمار ۵ قسمتی موجود در اتاق نیز دهه به دهه تحول این فضای شهری را پی می گیرد.»
این موزه شیء محور نیست
وی با اشاره به اینکه موزه خیابان ولیعصر، موزه ای روایت محور است، در مورد اتاق دوم اینطور توضیح می دهد: «در کنار اسناد و عکس های این اتاق، ویترین هایی وجود دارد که اشیاء درون آنها از سوی شهروندان به موزه اهدا شده یا به طور موقت به امانت گذاشته شده است، موزه خیابان ولیعصر شیء محور نیست بلکه بستری است برای به اشتراک گذاشتن داستان ها و روایت های اهالی یا رهگذران خیابان ولیعصر.
به طور مثال یکی از ویترین ها مربوط به اغذیه فروشی ها و رستوران های خیابان ولیعصر است و از پروانه کسب گرفته تا سوپ خوری و ژتون اشیاء امانی، ویترین قصه گذشته و حال خیابان را تعریف می کنند.
در ویترین دوم کبریت های تبلیغاتی یک مجموعه دار خصوصی و یا فاکتورهای فروش یک صفحه فروشی معروف که خودش الان صاحب موزه شده روایتگر بخش دیگری از قصههای خیابان است.»
گوشی های قصه گو در راهروی هفت خوان
سلالی درباره روایت سوم و راهروی هفت خوان می گوید: «پس از تماشای این اتاق شما وارد راهرویی می شوید که کف پوش آن نقشه خیابان ولیعصر تا تجریش است، روی دیوارها هم به ترتیب به معرفی ۷ چهارراه و میدان مهم در این مسیر پرداخته ایم.
در واقع شما وقتی وارد این راهرو می شوید می توانید تلفن هایی که روی دیوار نصب شده را بردارید و در مورد هر میدان یا چهارراهی که کنار آن توقف کرده اید در گوشی تلفن داستانی ۳ -۴ دقیقه ای را بشنوید.
تماشای دیروز و امروز خیابان ولیعصر در خانه مینایی
در این مسیر شما با تاریخچه میدان راه آهن، میدان منیریه، چهارراه ولیعصر، میدان ولیعصر، میدان ونک، چهارراه پارک وی و میدان تجریش آشنا می شوید، انتهای راهرو هم صفحه نمایش قابل لمس دیگری تعبیه شده که نمایی سراسری از راسته ۱۸ کیلومتری خیابان ولیعصر ارائه می دهد و این مسیر برای مخاطب خوانا شده است، ۱۱۶ نقطه از خیابان ولیعصر نشانه گذاری شده که با انتخاب هر نقطه اطلاعات آن در دسترس قرار می گیرد.»
وی در ادامه می گوید: «در موزه دو فضا به عنوان نمایشگاه فصلی در نظر گرفته شده که نخستین نمایشگاه فصلی در طبقه همکف واقع است، این دو اتاق که «روایت یک مکان» نام دارند در هر فصل به معرفی یکی از مکان های تاثیرگذار خیابان ولیعصر می پردازد و این فصل روایتگر ایستگاه راه آهن است.
در آخرین اتاق طبقه همکف نیز فراخوانی قرار دارد که شهروندان و هموطنان را دعوت می کند تا آثار، اسناد، تجربه ها، یادها، یادگارها و خاطرات خود از خیابان ولیعصر را در موزه خیابان ولیعصر به اشتراک بگذارند.»
از پله ها بالا می روم و به طبقه دوم می رسم، در این بخش سالار رفیعیان به عنوان مدیر داخلی موزه به استقبالم می آید و درباره روایت های بعدی در این خانه تاریخی می گوید: «در راهرو طبقه دوم شما با روایت دیروز و امروز خیابان ولیعصر در قالب قاب های روی دیوارها مواجه می شوید، یک قاب از دیروز یک نقطه خیابان ولیعصر و قابی دیگر همان جا و از همان زاویه اما مربوط به امروز و در نهایت، تلفیق این دو عکس در قابی بزرگتر برای مقایسه، این مجموعه ایستگاه راه آهن، سه راه زعفرانیه، تئاتر شهر، میدان ولیعصر پارک ساعی و میدان تجریش را در بر می گیرد.
اتاقی برای روایت های شهروندی
علاوه بر این سه فضای نمایشگاهی در طبقه دوم وجود دارد که یکی از آن ها اتاق مینایی است که به معرفی خانه و خانواده مینایی می پردازد.
عمده محتوای این موزه مربوط به خیابان ولیعصر است اما این اتاق مختص معرفی خانه مینایی بوده و بازدید کننده به محض ورود به اتاق از طریق روایت صوتی که از رادیو پخش می شود با اتفاقاتی که در این خانه و محله افتاده آشنا خواهد شد.
در کنار اتاق مینایی، ششمین روایت موزه یا اتاق «روایت شهروندی» قرار دارد، این اتاق دومین نمایشگاه فصلی موزه است و قرار است در هر فصل میزبان یک گروه از صنوف، مشاغل و اهالی خیابان ولیعصر باشد.
در حال حاضر هم عکس ها و گفت وگوهای این عزیزان در کنار اشیائی همچون مدرک دیپلم خیاطی، کت و شلوار قدیمی یا ابزار کاری که به امانت در ویترین ها قرار گرفته، راوی قصه خیاطی های ولیعصر است.»
بازدید از این موزه رایگان است
رفیعیان در ادامه به آخرین اتاق اشاره می کند و می گوید: «هفتمین و آخرین روایت موزه خیابان ولیعصر «روایت هنر و ادبیات» است، این بخش ردپای خیابان ولیعصر را در آثار هنری و ادبی دنبال می کند و محتوای فعلی در قالب فیلم راه تجریش روایتگر صحنه هایی است که در سینمای قبل و بعد از انقلاب در خیابان ولیعصر ضبط شده و در ادامه نماهنگ قایق سواری در تهران رویکرد ادبی به خیابان ولیعصر را نشان می دهد، البته به زودی محتواهای دیگر همچون قفسه کتاب دیجیتال مرتبط با خیابان ولیعصر به این بخش اضافه خواهد شد.
تلاش ما این است تا اینجا به یک فضای تعاملی تبدیل شود و شهروندان، موزه دارها و موزه گردان های این موزه باشند تا اینجا هم مثل خود خیابان ولیعصر سپهری عمومی، زنده و پویا باشد.»
بازدید از این خانه فعلا رایگان است و علاقه مندان می توانند همه روزه به غیر از شنبه ها و ایام سوگواری از ساعت ۹ صبح تا ۵ بعد از ظهر از ولیعصر در تهران قدیم و جدید دیدن کنند.
در ادامه ویدیویی کوتاه از این موزه را می بینید:
انتهای پیام/
گروه تفریح و نشاط - خبرگزاری فارس: ۱۶ مهرماه سال جاری و همزمان با هفته تهران بود که خانه مینایی به عنوان «موزه خیابان ولیعصر» افتتاح شد.
خانه ای قدیمی با ۴۷۸ متر مربع مساحت که تاریخ ثبت شده برای آن در سند مالکیتش مربوط به سال ۱۳۱۳ شمسی است اما این دلیل بر آن نمی شود که بگوییم خانه در سال ۱۳۱۳ بنا شده، قدمت خانه بین ۹۰ تا ۱۲۰ سال تخمین زده می شود و مربوط به اواخر دوره قاجار است اما در سال ۱۳۱۳ به نام آقا میرزا تقی رضایی از قصاب های متمکن تهران آن زمان سند خورده و سپس در سال ۱۳۴۵ توسط فرهاد مینایی وکیل دادگستری خریداری شده است.
ثبت خانه مینایی در فهرست آثار ملی
از سال ۱۳۴۵ تا سال ۱۳۹۴ این ملک کاربری شخصی داشته و خانواده مینایی در آن زندگی می کردند اما پس از فوت آقای مینایی، فرزندان ایشان با توجه به ثبت شدن خانه در فهرست آثار ملی، این خانه تاریخی را به شهرداری تهران می فروشند و سازمان زیباسازی شهرداری تهران پس از مرمت، در مهرماه سال ۹۸ آن را به عنوان موزه خیابان ولیعصر بازگشایی می کند.
این خانه که در خیابان ولی عصر (عج)، بالاتر از میدان منیریه، کوچه مسلم کریمی طینت، پلاک ۵ واقع شده در تاریخ سوم خردادماه سال ۸۶ با شمارهٔ ثبت ۱۹۱۶۸ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
البته این خانه نسبت به خانه های اعیانی کوچک تر است اما معماری آن با دارا بودن ویژگی های معماری دوران گذار از قاجاریه به پهلوی اهمیت ویژه ای دارد. این موزه شامل دو طبقه می شود و ۷ روایت را در دل خود جای داده، سه روایت مربوط به طبقه اول و چهار روایت دیگر مربوط به طبقه دوم است.
فاطمه سلالی راهنمای این موزه درباره روایت اول به خبرنگار فارس می گوید: «در اتاق های اول و دوم از مسیر گردش موزه، بازدید کنندگان در مورد تولد و گسترش خیابان ولیعصر اطلاعاتی را کسب می کنند، بر روی صفحه نمایش قابل لمس در سمت راست خیابان ولیعصر را در چند نقشه تاریخی مشاهده و مکان هایی که تا آن زمان به خیابان اضافه شده را مرور می کنند. همچنین در گالری تصاویر، عکس ها و اسنادی مربوط به مکان های مهم ولیعصر، افراد تاثیرگذار و اتفاق های مهم آن نمایش داده می شود.
روایت اول؛ تولد خیابان ولیعصر
متون روی دیوار هم روایت های تاریخی شکل گیری و گسترش خیابان ولیعصر را ارائه می دهند، گاهشمار ۵ قسمتی موجود در اتاق نیز دهه به دهه تحول این فضای شهری را پی می گیرد.»
این موزه شیء محور نیست
وی با اشاره به اینکه موزه خیابان ولیعصر، موزه ای روایت محور است، در مورد اتاق دوم اینطور توضیح می دهد: «در کنار اسناد و عکس های این اتاق، ویترین هایی وجود دارد که اشیاء درون آنها از سوی شهروندان به موزه اهدا شده یا به طور موقت به امانت گذاشته شده است، موزه خیابان ولیعصر شیء محور نیست بلکه بستری است برای به اشتراک گذاشتن داستان ها و روایت های اهالی یا رهگذران خیابان ولیعصر.
به طور مثال یکی از ویترین ها مربوط به اغذیه فروشی ها و رستوران های خیابان ولیعصر است و از پروانه کسب گرفته تا سوپ خوری و ژتون اشیاء امانی، ویترین قصه گذشته و حال خیابان را تعریف می کنند.
در ویترین دوم کبریت های تبلیغاتی یک مجموعه دار خصوصی و یا فاکتورهای فروش یک صفحه فروشی معروف که خودش الان صاحب موزه شده روایتگر بخش دیگری از قصههای خیابان است.»
گوشی های قصه گو در راهروی هفت خوان
سلالی درباره روایت سوم و راهروی هفت خوان می گوید: «پس از تماشای این اتاق شما وارد راهرویی می شوید که کف پوش آن نقشه خیابان ولیعصر تا تجریش است، روی دیوارها هم به ترتیب به معرفی ۷ چهارراه و میدان مهم در این مسیر پرداخته ایم.
در واقع شما وقتی وارد این راهرو می شوید می توانید تلفن هایی که روی دیوار نصب شده را بردارید و در مورد هر میدان یا چهارراهی که کنار آن توقف کرده اید در گوشی تلفن داستانی ۳ -۴ دقیقه ای را بشنوید.
تماشای دیروز و امروز خیابان ولیعصر در خانه مینایی
در این مسیر شما با تاریخچه میدان راه آهن، میدان منیریه، چهارراه ولیعصر، میدان ولیعصر، میدان ونک، چهارراه پارک وی و میدان تجریش آشنا می شوید، انتهای راهرو هم صفحه نمایش قابل لمس دیگری تعبیه شده که نمایی سراسری از راسته ۱۸ کیلومتری خیابان ولیعصر ارائه می دهد و این مسیر برای مخاطب خوانا شده است، ۱۱۶ نقطه از خیابان ولیعصر نشانه گذاری شده که با انتخاب هر نقطه اطلاعات آن در دسترس قرار می گیرد.»
وی در ادامه می گوید: «در موزه دو فضا به عنوان نمایشگاه فصلی در نظر گرفته شده که نخستین نمایشگاه فصلی در طبقه همکف واقع است، این دو اتاق که «روایت یک مکان» نام دارند در هر فصل به معرفی یکی از مکان های تاثیرگذار خیابان ولیعصر می پردازد و این فصل روایتگر ایستگاه راه آهن است.
در آخرین اتاق طبقه همکف نیز فراخوانی قرار دارد که شهروندان و هموطنان را دعوت می کند تا آثار، اسناد، تجربه ها، یادها، یادگارها و خاطرات خود از خیابان ولیعصر را در موزه خیابان ولیعصر به اشتراک بگذارند.»
از پله ها بالا می روم و به طبقه دوم می رسم، در این بخش سالار رفیعیان به عنوان مدیر داخلی موزه به استقبالم می آید و درباره روایت های بعدی در این خانه تاریخی می گوید: «در راهرو طبقه دوم شما با روایت دیروز و امروز خیابان ولیعصر در قالب قاب های روی دیوارها مواجه می شوید، یک قاب از دیروز یک نقطه خیابان ولیعصر و قابی دیگر همان جا و از همان زاویه اما مربوط به امروز و در نهایت، تلفیق این دو عکس در قابی بزرگتر برای مقایسه، این مجموعه ایستگاه راه آهن، سه راه زعفرانیه، تئاتر شهر، میدان ولیعصر پارک ساعی و میدان تجریش را در بر می گیرد.
اتاقی برای روایت های شهروندی
علاوه بر این سه فضای نمایشگاهی در طبقه دوم وجود دارد که یکی از آن ها اتاق مینایی است که به معرفی خانه و خانواده مینایی می پردازد.
عمده محتوای این موزه مربوط به خیابان ولیعصر است اما این اتاق مختص معرفی خانه مینایی بوده و بازدید کننده به محض ورود به اتاق از طریق روایت صوتی که از رادیو پخش می شود با اتفاقاتی که در این خانه و محله افتاده آشنا خواهد شد.
در کنار اتاق مینایی، ششمین روایت موزه یا اتاق «روایت شهروندی» قرار دارد، این اتاق دومین نمایشگاه فصلی موزه است و قرار است در هر فصل میزبان یک گروه از صنوف، مشاغل و اهالی خیابان ولیعصر باشد.
در حال حاضر هم عکس ها و گفت وگوهای این عزیزان در کنار اشیائی همچون مدرک دیپلم خیاطی، کت و شلوار قدیمی یا ابزار کاری که به امانت در ویترین ها قرار گرفته، راوی قصه خیاطی های ولیعصر است.»
بازدید از این موزه رایگان است
رفیعیان در ادامه به آخرین اتاق اشاره می کند و می گوید: «هفتمین و آخرین روایت موزه خیابان ولیعصر «روایت هنر و ادبیات» است، این بخش ردپای خیابان ولیعصر را در آثار هنری و ادبی دنبال می کند و محتوای فعلی در قالب فیلم راه تجریش روایتگر صحنه هایی است که در سینمای قبل و بعد از انقلاب در خیابان ولیعصر ضبط شده و در ادامه نماهنگ قایق سواری در تهران رویکرد ادبی به خیابان ولیعصر را نشان می دهد، البته به زودی محتواهای دیگر همچون قفسه کتاب دیجیتال مرتبط با خیابان ولیعصر به این بخش اضافه خواهد شد.
تلاش ما این است تا اینجا به یک فضای تعاملی تبدیل شود و شهروندان، موزه دارها و موزه گردان های این موزه باشند تا اینجا هم مثل خود خیابان ولیعصر سپهری عمومی، زنده و پویا باشد.»
بازدید از این خانه فعلا رایگان است و علاقه مندان می توانند همه روزه به غیر از شنبه ها و ایام سوگواری از ساعت ۹ صبح تا ۵ بعد از ظهر از ولیعصر در تهران قدیم و جدید دیدن کنند.
در ادامه ویدیویی کوتاه از این موزه را می بینید:
انتهای پیام/
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! میخوای دربارهی «تماشای دیروز و امروز خیابان ولیعصر در خانه مینایی+ فیلم» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.