خبرگزاری مهر، گروه استان ها: مگر می شود که ایرانی و خراسانی باشی و این روزها دلت هوای صحن گوهرشاد و چشیدن آب از سقاخانه و خواندن زیارت امین الله در صحن انقلاب در رو به روی گنبد طلا را نکند.

مگر می شود در آخرین روز از ماه صفر دلت نخواهد در فلکه آب مشهد الرضا (ع) رو به روی گنبد بایستی و دست بر سینه بگویی «ألسلام علیک یا علی ابن موسی ألرضآ ألمرتضی» آری آرزوها زیاد است و موانع هم کم نیست.

لیلا بهمنی از دانشجویان خراسان جنوبی در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار کرد: یکی از خاطرات بسیار خوب زندگی ام شرکت در جشنواره مشاعره رضوی در حدود سه- چهار سال قبل بود که در خراسان جنوبی برگزار شد.

وی بیان کرد: به خاطر شرکت در این مسابقه خیلی از اشعار رضوی و ابیات در وصف امام رضا (ع) را حفظ کردم و با خودم زمزمه می کردم و تجربه بسیار شیرینی برای من بود.

لذت حفظ اشعاری در وصف امام رئوف (ع)

این جوان خراسان جنوبی گفت: در حال حاضر که ایام شهادت امام رئوف (ع) است نیز با خودم همان اشعاری که در آن روزها حفظ کرده بودم را زمزمه می کنم و چشمانم در حسرت زیارت صحن انقلاب و صحن جمهوری و آزادی خیس از اشک می شود.

بهمنی ادامه داد: گاهی با خودم زمزمه می کنم «باید غبار صحن تو را توتیا کنند / آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند»، زمانی برای دلم در آرزوی سفر مشهد می خوانم «از راه زمینی آمدم با آهو / همراه کبوترت هوایی رفتم» و یا هم به یاد همه مریضان در بستر بیماری این بیت را به یاد می آوردم که «دارم به سمت پنجره فولاد می روم / آنجا که دل شکست و مریضی شفا گرفت» و یا هم مرور می کنم که «مشهد اگر که گنبد زرد طلا نداشت / باید نوشت کشور ایران صفا نداشت».

وی یادآور شد: در هر حال هر کس برای اتصال دلش با بارگاه رضوی راهی دارد و من هم این اینگونه دلم را راهی می کنم.

این جوان اهل شعر و ادب گفت: البته شرایط کرونایی موجب شده که خیلی از شهروندان این بیت را با خود زمزمه کنند که «من در به در پنجره فولادم و دیریست بین من و آن پنجره دیوار زیاد است».

غلامرضا بیدختی از دیگر شهروندان بیرجندی نیز در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار کرد: نام من با امام رضا (ع) گره خورده است چرا که مادرم مرا غلامرضا نهاد تا خادم و نوکر اهل بیت (ع) به ویژه امام هشتم باشم.

وی با اشاره به اینکه از زمان شیوع کرونا حتی خیلی از شهروندان خراسانی در حسرت زیارت بارگاه امام رضا (ع) و شنیدن صدای نقاره های حرم و دیدن پرواز آزادانه کبوتران در حرم هستند، بیان کرد: به عنوان مثال خود من چند سال قبل عمل قلب باز کرده ام و در ایام کرونایی باید مراقبت بیشتری از خودم داشته باشم و نمی توانم به زیارت بروم.

یاد زیارت های ایام کودکی

این شهروند خراسان جنوبی با بیان اینکه خیلی از افراد در ایام شهادت امام رضا (ع) دوست دارند، زائر ایشان باشند، یادآور شد: همیشه در چنین روزهایی به یاد ایام کودکی ام می افتم که سفر بسیار سخت تر از امروز بود ولی مردم مشتاقانه و از سر ارادت و با اتوبوس هایی که شاید امکانات چندانی نداشتند راهی مشهد می شدند.

بیدختی افزود: هنوز هم تصویر زائرسراهای اطراف حرم، مغازه های خیابان طبرسی و طوسی و.. را در روزهای کودکی به خاطر دارم و صفای زیارت هایی که شاید بعدها کمتر تکرار شد.

وی یادآور شد: أن شاء الله کسانی که توفیق عرض ارادت با امام هشتم را در جوار بارگاه ایشان را پیدا کردند نائب الزیاره ما باشند و از طرف ما نیز عرض سلامی خدمت مولا داشته باشند.

فاطمه قربانی از فعالان در حوزه فضای مجازی خراسان جنوبی نیز در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار کرد: علاوه بر دنیای حقیقی در فضای مجازی نیز این روزها هر کسی به نوعی ارادت خود را به حضرت امام رضا (ع) نشان می دهد.

لایو ها و عکس هایی که دل را هوایی می کند

وی گفت: خیلی ها که زائر مشهد شدند، عکس و لایو و فیلم از صحن و سرای باشکوه آستان قدس رضوی به اشتراک می گذارند و دل ها را روانه مشهد الرضا (ع) می کنند و خوش به سعادتشان که این روزها توفیق دارند که از نزدیک زائر باشند.

قربانی اظهار کرد: هم شرایطی کرونایی و هم وضعیت معیشتی مردم باعث شده که خیلی از مردم توفیق سفر به مشهد را نداشته باشند و خیلی هایشان با دیدن همین عکس ها و شنیدن آهنگ مشهور «آمده ام شاه پناهم بده» از استاد کریمخانی دل را امام رضایی می کنند.

وی یادآور شد: ان شاء الله که با بهبود وضعیت کرونایی و معیشت مردم دوباره حلاوت سفر مشهد را بچشیم.

دل ها هوایی مشهد است و چشم ها خیس از اشک فراق و امید است که امام رئوف همین دلدادگی ها و اشک ها را به مهربانی خود بپذیرد تا در فرصتی مناسب از نزدیک عرض ادب کنیم.