به گزارش خبرنگار مهر، این نشریه توسط گروه بردار و به سفارش کارگروه کاربردی سازی علوم انسانی و اجتماعی تولید و منتشر می شود.

شماره اول دانش بنیان به بحث امکان کاربردی سازی علوم انسانی در ایران اختصاص دارد. در این شماره با دو رویکرد فلسفی و جامعه شناختی به این موضوع نگاه کرده ایم.

وقتی از امکان یا امتناع امر یا پدیده ای صحبت می کنیم، شرایط فلسفی تحقق یا عدم تحقق آن را مدنظر داریم. به عبارت دیگر در «امکان کاربردی سازی علوم انسانی» بحث اصلی متمرکز بر این مهم است که تحقق یا فقدان شرایط تحقق علوم انسانی در جامعه ایران چیست.

سؤالی که باید به آن اندیشید و پاسخ داد از دل تطبیق ها خود را بهتر نشان می دهد: چگونه می شود که در جامعه تکنیک زده ای مثل امریکا و با تمام بودجه های کلانی که صرف علوم سختی چون کامپیوتر یا امور نظامی می شود؛ علوم انسانی جایگاه خود را در ثبات و اثبات اهمیت خود می یابد و در جامعه ای چون ایران با همه آن حساسیت های نظامی و همان نیاز مبرم به علوم سخت، علوم انسانی سخیف، کوچک و تحقق نیافته نگریسته می شود؟

این شماره از «دانش بنیان» با پرسش هایی بنیادین به شرایط فلسفی و جامعه شناختی تحقق علوم انسانی پرداخته است و طیفی از دیدگاه های گوناگون از حیث امکان یا امتناع علوم انسانی را با کمک و از زبان صاحب نظران این حوزه مرور کرده است:

رضا داوری اردکانی و مبحث تکنیک و علوم انسانی

سیدمحمدامین قانعی راد و بحث از ناهمزمانی دانش در ایران

ابراهیم توفیق و چالش گذر از گفتمان گذار

نعمت اله فاضلی و مرور کارکردهای (در مقابل کاربردهای) علوم انسانی در ایران

بیژین عبدالکریمی و تامل در متافیزیک علوم انسانی