به گزارش خبرنگار مهر، فیلم سینمایی «یدو» به کارگردانی مهدی جعفری داستان خانواده ای در محاصره آبادان را روایت می کند. «یدو» پسر نوجوان این خانواده مرد خانه است و دچار اتفاقاتی می شود. این فیلم را که در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد می توان ادامه ای بر فیلم ۲۳ نفر ساخته قبلی این کارگردان درباره حضور نوجوانان در دفاع مقدس دانست.

در نظر سنجی خبرگزاری مهر از اعضای انجمن متقدان حوزه هنری اصفهان این فیلم با میانگین ۳٫۱ ستاره از پنج ستاره، روز موفقی را در جشنواره پشت سر گذاشت.

بهترین فیلمی که تاکنون در جشنواره فجر امسال دیدم

جمال احمدی، منتقد سینما این فیلم را بهترین فیلمی که در این جشنواره تا به حال دیده توصیف می کند و می افزاید: فیلمنامه و کارگردانی یکدست، دوربین کم ادا و اطوار، صحنه و تصویردلپذیر در فضای خشن جنگی لایق بهترین فیلم جشنواره است. اما مهم تر از همه بازی هایی است که گرفته شده. جعفری و بازیگردانش، بازیگران را بعضا حتی از صفر ساخته و دکوپاژ را به حمایت از بازیگران تازه کار درآورده اند. به ویژه این کار با سن کودک و نوجوان جالب توجه است. شخصیت «یدو» بازسازی «امیرو» ی فیلم دونده امیر نادری و ادامه سنت کیارستمی تا مجیدی در کانون پرورش فکری است. مسیری که بسیار زیرساختی و اصالتا شرقی و ایرانی است و داشت کم کم فراموش می شد.

احمدی این اثر را از معدود فیلم های امسال جشنواره فجر معرفی می کند که قوم و قشری را نمی آزارد و حقیقتا ملی است. او درباره ساختار فیلم نیز می افزاید: هر چند فیلمنامه خرده پیرنگ درونی بیشتر مخاطبش بزرگسال است تا کودک و نوجوان. علاوه براین به نظرم نوجوانان ما آماده شنیدن حرفهای جدی تر و عمیق تری از حقایق دفاع مقدس هم هستند که قصه ها دارد و جذاب تر هم هست. کاری که فیلم ۲۳ نفر به سمتش رفته بود. «یدو» در تکنیک پخته تر است و احتمالا چشم داوران جشنواره فجر را خواهد گرفت اما ۲۳ نفر نوید جریان متفاوتی از سینمای ملی ما می داد.

«یدو» قهرمان بدون سیر تحول

مریم محمدی از اعضای انجمن متقدان حوزه هنری اصفهان «یدو» را قهرمان بدون سیر تحول توصیف می کند و معتقد است: «یدو» با تمام صحنه پردازی های قابل قبولش، بازی خوب بازیگرانش، فیلم برداری چشمگیر و خوبش اما مشکل فیلمنامه دارد. فیلم عملا در یک سوم پایانی اتفاق می افتد، از صحنه قبرستان تا پایان فیلم. «یدو» که اسم فیلم هم او را قهرمان فیلم معرفی می کند، به یکباره تصمیم آخر را می گیرد. وی درباره اشکالات فیلم می گوید: نه صحنه بازار و نه حتی شهادت دوست اصفهانی اش آنقدر عمیق و تأثیرگذار ترسیم نشده که باعث این تحول عظیم در او شود. کاش فیلمساز خوبی چون مهدی جعفری گره های بیشتری در فیلمنامه می انداخت یا صحنه های تأثیرگذارتری خلق می کرد تا پایان بیشتر به دل مخاطب می نشست.

«یدو» از ۲۳ نفر جلوتر است

مصطفی حیدری دیگر منتقد سینماست که «یدو» را «قهرمان بدون سیر تحول» نظرش را به عنوان یکی از بهترین آثار جشنواره فجر جلب کرده است و چنین می گوید: این فیلم امید و رنج و زندگی در دل جنگ است. مهدی جعفری ثابت می کند جدا از تخصص اش که فیلمبرداری ست قصه را خوب می شناسد و کارگردانی اش در خدمت داستان است. این فیلم که اقتباسی ست از داستان «زخم شیر» صمد طاهری، به خوبی توانسته فضاسازی کند و با پایان درخشانش این تحول شخصیت را درونمان ته نشین کند. این فیلم به حتم چند گام از فیلم اولش یعنی ۲۳ نفر جلوتر و پخته تر است.

دوست داشتم نوجوان بودم و «یدو» را می دیدم

رسول احمدی نیز نظرش درباره فیلم را از زاویه یک مخاطب نوجوان مطرح می کند: دوست داشتم نوجوانی بودم که با بچه های مدرسه اردویی می رفتیم سینما و «یدو» را می دیدیم. شاید از جایی به بعد خسته می شدم و جاهایی را هم نمی فهمیدم، اما حتما بعد از آن غافل گیری صحنه آخر، با حال خوب و کمی احساس شجاعت و آمادگی برای خواندن و شنیدن بیشتر در مورد ماجراهای جنگ، از سینما خارج می شدم.

او همچنین می افزاید: کاش کمی به جای سرگردانی های فرمی دوربین، شخصیت پردازی بهتری برای «یدو» شکل می گرفت که آن تصمیم آخرش، بیشتر به خاطر ماندنی می شد.

فرزان معظم منتقد با سابقه سینما در اصفهان این فیلم را نگاهی دیگر به دفاع مقدس این بار از نگاه مردم با روایتی باور پذیر برای مخاطب توصیف می کند که بدون غلو و قهرمان سازی گیشه ای، ساخته شده است و استفاده درست و آگاهانه از گویش و لهجه از نکات مثبت فیلم است.

مهدی جعفری عملکرد پخته تری داشت

محمد مهدی شیخ صراف نیز درباره این فیلم به دیر شروع شدن داستان فیلم اشاره می کند اما فیلم را در ترسیم فضای شهر جنگ زده و نوع ارتباطات انسانی همدلانه در این شهر در محاصره موفق می داند و می گوید: هرچند ریتم فیلم کند است اما ارزش آن را دارد آن را به خاطر نوع نماها روی پرده سینما ببینیم. مهدی جعفری این بار بسیار پخته تر از ۲۳ نفر کارگردانی کرده و منتظر دیدن آثار بعدی او هستیم.

در مجموع به نظر می رسد این فیلم در میان آثار کم تعداد و غالبا ضعیف جشنواره امسال به واسطه ایده جذاب، بازیگردانی خوب بازیگران نوجوان و به ویژه نقش آفرینی متفاوت ستاره پسیانی در کنار قاب های زیبا و هنرمندانه توانسته است یک سر و گردن بالاتر از دیر آثار جشنواره ظاهر شود.