فلسفه روزه داری در کلام اهل بیت(ع)



به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، ماه مبارک رمضان طبق فرمایش رسول گرامی اسلام(ص) برترین ماه میان ماه های سال است و آن قدر از جایگاه والایی برخوردار است که از آن با عنوان ماه مهمانی الهی توأم با رحمت، برکت و مغفرت یاد کرده اند. روزه ماه رمضان نیز از جمله آداب و اعمال اصلی این ماه شریف محسوب می شود که در پرتو آن، آدمی به سوی تقوا کشیده می شود و تقوا همان مسأله مهمی است که خداوند در آیات بسیاری از قرآن کریم بر اهمیت آن تأکید کرده و حتی خداوند در همان ابتدای قرآن، این کتاب را هدایتی برای متقین خوانده است.

در همین راستا به برخی از روایات ائمه اطهار(ع) درباره فلسفه روزه داری اشاره می شود.

امام صادق(ع):

إنما فرض الله عزوجل الصیام لیستوی به الغنی والفقیر وذلک أن الغنی لم یکن لیجد مس الجوع فیرحم الفقیر لأن الغنی کلما أراد شیئا قدر علیه فأراد الله عزوجل أن یسوی بین خلقه وأن یذیق الغنی مس الجوع والألم لیرق علی الضعیف فیرحم الجائع»؛

خداوند عزوجل روزه را برای برابر شدن ثروتمند و بینوا واجب کرد، برای این که ثروتمند، هیچ گاه گرسنگی را نمی چشد تا به بینوا رحم کند؛ زیرا ثروتمند، هرگاه چیزی را اراده کند، به آن دست می یابد. پس خداوند عزوجل خواست تا میان بندگانش تساوی برقرار کند و به ثروتمند مزه گرسنگی و رنج را بچشاند، تا او بر ضعیف دلرحمی کند و بر گرسنه رحم کند.

من لایحضره الفقیه: ج۲، ص۷۳، ح۱۷۶۶

*

امیرالمؤمنین علی(ع):

فرض الله … الصیام ابتلاء لاخلاص الخلق؛

خداوند روزه را واجب کرد تا اخلاص خلق را بیازماید.

نهج البلاغه، حکمت۲۵۲

*

حضرت فاطمه زهرا(س):

فرض الله الصیام تثبیتا للإخلاص؛

خداوند روزه را برای استواری اخلاص، واجب فرمود.

بحار الأنوار، ۴۷/۳۶۸/۹۶

*

امام رضا(ع):

انما امروا بالصوم لکی یعرفوا ألم الجوع و العطش فیستدلوا علی فقرالاخرة؛

مردم به انجام روزه امر شده اند تا درد گرسنگی و تشنگی را بفهمند و به واسطه آن فقر و بیچارگی آخرت را بیابند.

وسائل الشیعه، ج۴، ص۴، ح۵؛ علل الشرایع، ص۱۰

*

امیرالمؤمنین علی(ع):

ما حرس الله عباده المؤمنین بالصلوات و الزکوات، و مجاهدة الصیام فی الأیام المفروضات؛ تسکینا لأطرافهم، و تخشیعا لأبصارهم، و تذلیلا لنفوسهم، و تخفیضا (تخضیعا) لقلوبهم؛

خداوند بندگان مؤمن خود را به وسیله نمازها و زکاتها و جدیت در روزه داری روزهای واجب [رمضان]، برای آرام کردن اعضا و جوارح آنان و خشوع دیدگانشان و فروتنی جانهایشان و خضوع دلهایشان حفظ می کند.

نهج البلاغه، خطبه۱۹۲

*

پیامبر اکرم(ص):

علیکم بالصوم؛ فإنه محسمة للعروق و مذهبة للأشر؛

بر شما باد روزه گرفتن که آن رگها را می برد [شهوت را کم می کند] و سرمستی را می برد.

کنز العمال، ج۸، ص۴۵۰، ح۲۳۶۱۰.

انتهای پیام/*
گفتگو با هوش مصنوعی

💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «فلسفه روزه داری در کلام اهل بیت(ع)» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.