شهیدی که سختی زندگی او را از پاسداری میهن منصرف نکرد
انگار که خدا او را در مسیر امتحان های بزرگ قرار داده بود تا تحمل روزهای سخت و طاقت فرسا را داشته باشد، با فوت همسر چندین سال در کمال سلامت و صبر و شکیبایی به ادامه زندگی پرداخت و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در شهریور ۱۳۵۹ با انگیزه جهاد فی سبیل الله با عضویت در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی لباس رزم پوشید و راهی میدان کارزار شد.
به گزارش ایسنا، در روزهای که عده ای کور دل خواسته و ناخواسته برای دشمنان اسلام و ملت غیور ایران اسلامی حاضر بودند دست به هر جنایتی بزنند و شاید خود نمی دانستند که مزدور دشمن هستند، دشمنانی که چشم دیدن استقلال و آزادی ملت بزرگ ایران اسلامی را نداشتند مردانی پاک دل و در کمال گمنامی دل به دریا زدند و با فدای هستی خویش به معامله با خدا برخاستند و هر آنچه داشتند در طبق اخلاص نهادند و با نثار خون، امنیت و استقلال کشور را بیمه کردند.
علی محمدی یکی از آن مردان نیک نام بود که در دوم مرداد ماه سال ۱۳۱۰ در روستای جعفرآباد چنگ الماس دیده به جهان گشود، پدرش دین حمد و مادرش گلستان نام داشت، قبل از ولادت پدرش دار فانی را وداع گفت و او هیچگاه گرمی دستان پدر را احساس نکرد و از همان بدو کودکی تحت سرپرستی مادر قرار گرفت.
کودکی چهار ساله بود که دست اجل وی را از نعمت مادر هم محروم کرد و او با تمام وجود درد یتیمی را احساس کرد و تحت کفالت برادرش در روستای دینی بیگ رشد و نمو یافت و در نهایت فقر و تنگدستی و تحمل سختی های فراوان ایام جوانی و نوجوانی را پشت سر گاشت و در سن ۲۳ سالگی ازدواج کرد.
بعد از گذشت ۱۰ سال از زندگی مشترک در حالی که دارای یک فرزند دختر بود همسر و شریک زندگیش را نیز از دست داد.
انگار که خدا او را در مسیر امتحان های بزرگ قرار داده بود تا تحمل روزهای سخت و طاقت فرسا را داشته باشد، با فوت همسر چندین سال در کمال سلامت و صبر و شکیبایی به ادامه زندگی پرداخت و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در شهریور ۱۳۵۹ با انگیزه جهاد فی سبیل الله با عضویت در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی لباس رزم پوشید و راهی میدان کارزار شد.
سرانجام پس از ماه ها ایثار و فداکاری در بیست و نهم آذر ماه سال ۱۳۶۰ در مصاف با گروهک های ضد انقلاب در روستای خوش مقام از توابع شهرستان بیجار خداوند شهادت را روزی او قرار داد و پیکر پاکش در روستای محل زادگاهش غریبانه در دل خاک ماوا گرفت.
انتهای پیام
به گزارش ایسنا، در روزهای که عده ای کور دل خواسته و ناخواسته برای دشمنان اسلام و ملت غیور ایران اسلامی حاضر بودند دست به هر جنایتی بزنند و شاید خود نمی دانستند که مزدور دشمن هستند، دشمنانی که چشم دیدن استقلال و آزادی ملت بزرگ ایران اسلامی را نداشتند مردانی پاک دل و در کمال گمنامی دل به دریا زدند و با فدای هستی خویش به معامله با خدا برخاستند و هر آنچه داشتند در طبق اخلاص نهادند و با نثار خون، امنیت و استقلال کشور را بیمه کردند.
علی محمدی یکی از آن مردان نیک نام بود که در دوم مرداد ماه سال ۱۳۱۰ در روستای جعفرآباد چنگ الماس دیده به جهان گشود، پدرش دین حمد و مادرش گلستان نام داشت، قبل از ولادت پدرش دار فانی را وداع گفت و او هیچگاه گرمی دستان پدر را احساس نکرد و از همان بدو کودکی تحت سرپرستی مادر قرار گرفت.
کودکی چهار ساله بود که دست اجل وی را از نعمت مادر هم محروم کرد و او با تمام وجود درد یتیمی را احساس کرد و تحت کفالت برادرش در روستای دینی بیگ رشد و نمو یافت و در نهایت فقر و تنگدستی و تحمل سختی های فراوان ایام جوانی و نوجوانی را پشت سر گاشت و در سن ۲۳ سالگی ازدواج کرد.
بعد از گذشت ۱۰ سال از زندگی مشترک در حالی که دارای یک فرزند دختر بود همسر و شریک زندگیش را نیز از دست داد.
انگار که خدا او را در مسیر امتحان های بزرگ قرار داده بود تا تحمل روزهای سخت و طاقت فرسا را داشته باشد، با فوت همسر چندین سال در کمال سلامت و صبر و شکیبایی به ادامه زندگی پرداخت و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در شهریور ۱۳۵۹ با انگیزه جهاد فی سبیل الله با عضویت در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی لباس رزم پوشید و راهی میدان کارزار شد.
سرانجام پس از ماه ها ایثار و فداکاری در بیست و نهم آذر ماه سال ۱۳۶۰ در مصاف با گروهک های ضد انقلاب در روستای خوش مقام از توابع شهرستان بیجار خداوند شهادت را روزی او قرار داد و پیکر پاکش در روستای محل زادگاهش غریبانه در دل خاک ماوا گرفت.
انتهای پیام
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «شهیدی که سختی زندگی او را از پاسداری میهن منصرف نکرد» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.