به گزارش خبرنگار فرهنگ خبرگزاری تسنیم، مناطق مختلف ایران، نوحه های خاص خودشان را دارند. بیشتر این نوحه ها قدمتی به درازای چند قرن دارند و تاریخ مشخصی را نمی توان برای آنها مشخص کرد. در این میان اما تطبیق این نوحه ها بر گوشه های آوازی موسیقی ایرانی از نکات بسیار مهم است. فراموش نکنیم که بیشتر مداحان قدیمی، بر دستگاه ها و آوازهای موسیقی ایرانی مسلط بوده اند و نوحه هایشان را براساس همین دستگاه ها و آوازها می ساختند و می سرودند.

مداحان و شاعرانی که براساس اصالت های هنری کارشان را انجام می دادند، تلاش شان این بود که شان و منزلت مجلس عزاداری سید و سالار شهیدان را حفظ کنند.

یکی از این نوحه های قدیمی متعلق به منطقه لرستان است. راوی اصلی این نوحه سبزعلی شعبانی است. این نوحه در دستگاه «همایون» شکل گرفته و با گوشه ی «شوشتری» آغاز می شود و ادامه آن به گوشه ی «بیداد» هم می رود. این نوحه با محوریت حضرت علی اصغر سروده شده است. متین رضوانی پور در بهمن ماه ۱۳۸۴ این نوحه را در شهرستان «شازند» و در روستای عزدیه ثبت و ضبط کرده است.

این نوحه در شهرهای مختلف استان لرستان خوانده می شود.

در ادامه ویدیویی را می بینید که در آن متین رضوانی پور به عنوان خواننده و پژوهشگر، این نوحه را روایت می کند و جزئیات آن را شرح می دهد:

دم نوحه:

گهواره خالی، قنداقه خونین

لائی لائی اصغرم برگشته رولم

ادامة نوحه:

من در خیام شاه شهیدان

از مرگ اصغر با آه و افغان

گفتا ربابه با چشم گریان

لائی لائی اصغرم برگشته رولم

رفتی به میدان، همراه بابا

از نوک پیکان نوشیده ای آب

بر روی دست اش رفتی تو در خواب

لائی لائی اصغرم برگشته رولم

ای اصغر من، آرام جانم

رفتی و بردی تاب و توانم

بعد از تو دیگر من ناتوانم

لائی لائی اصغرم برگشته رولم

انتهای پیام/