خاطرات اجرای برنامه های سحر که با کرونا پایان یافت
یکی از تهیه کنندگان رادیو با اشاره به خاطراتی از محمدحسین نورشاهی _ گوینده ای که به تازگی کرونا او را از پای درآورد _ یاد برنامه های سحر رادیو را گرامی داشت.
علی سلمان طاهری - تهیه کننده صداوسیما - در گفت وگو با ایسنا درباره محمد حسین نورشاهی خاطرنشان کرد: ایشان در کسوت افسری، دوره های مختلفی را حتی در آمریکا گذارنده بود و سال ۶۹ خود را بازنشسته کرد. آقای نورشاهی از سال ۵۸ وارد رادیو شدند و در دوران دفاع مقدس برنامه رادیویی ارتش را اجرا می کردند و یکی از نیروهای فعال در رادیو جبهه بودند. آغاز توفیق آشنایی من با ایشان سال ۷۰ و در برنامه اذانگاهی مغرب رادیو سراسری به نام «در بارگاه قدس» بود.
او ادامه داد: طبعا پختگی، دانش، تجربه و تسلط ایشان همزمان به موضوعات و فنون اجرا، باعث می شد تا در آن زمان بر گردن من به عنوان پژوهشگر، نویسنده و سردبیر تازه کار رادیو، حق استادی داشته باشند.
رفاقت و دوستی ما به حدی زیاد شد که همواره بعد از ضبط برنامه های مختلف معارفی و اجتماعی با هم تا مقصد هم مسیر می شدیم و از تجارب و طبع بلندش بیشتر می آموختم.
این نویسنده و مدرس دانشگاه در ادامه با یادآوری خاطراتی از محمد حسین نورشاهی گفت: از سال ۷۵ تا چندین سال توفیق داشتم در خدمت تیم سحر باشم که در سال های اولیه تنها برنامه ی سحر در شبکه های صداوسیما بود و عمده خاطرات به یادماندنی مان در آن جا شکل گرفت. ویژگی مرحوم نورشاهی در اجرا این بود که تسلط و تجربه او طمانینه خاصی در اجرا برای او ایجاد کرده بود. استاد ابوالقاسم حسینجانی (شاعر) بخش های ادبی را می نوشت و بخش های عمومی و ارتباط و مناسبت ها را من. گویندگی و اعلام ها در برنامه سحر حتی اعلام اذان صبح به افق تهران به صورت زنده بود و در آن ساعات و لحظات و با توجه به اینکه تنها برنامه سحرگاهی کشور همین برنامه بود تمرکز و دقت خاصی می خواست. آقای نورشاهی در خواندن اشعار و اعلام ها اشتباهی نداشت. او طی دو ساعت و نیم برنامه ی سحر به ندرت از استودیو خارج می شد و حتی سحری را در داخل استودیو صرف می کرد. اعتقاد داشت اگر حالمان در برنامه خوب باشد و معنویت حکمفرما، این سخن از دل برآید لاجرم بر دل نشیند.
طاهری به خاطراتش درباره محمدحسین نورشاهی افزود: سحرهای سال ۱۳۷۵ در زمستان واقع شده بود (۲۱ دی تا ۲۱ بهمن ۷۵) و آن سال چندین مرتبه برف سنگینی در ماه رمضان بارید؛ به طوری که آقای نورشاهی _ روحش شاد _ ساعت ۲/۵ بامداد با اینکه وظیفه ای نداشت، برای راحتی من، به دنبال من می آمد.
مدیر کل سابق طرح و برنامه و تولید و آموزش رادیو قرآن درباره تجربه همکاری با مرحوم نورشاهی عنوان کرد: سال ۷۰ برای برنامه «دربارگاه قدس» رادیو سراسری هر روز یک قالب و محتوا طراحی کردم و طبعا زحمت گوینده این برنامه ها چند برابر شده بود. یک روز میزگرد با چند کارشناس، یک روز مسابقه کتبی و … زنده یاد محمدحسین نورشاهی نه تنها از زیاد شدن حجم کار ناراحت نشد که با شور و استقبال برای بهتر شدن برنامه ها تلاش می کرد او با این کار، به گروه درس وجدان کاری و تلاش برای هدف اعتلای رادیو می داد. او در آن سالها برنامه های متعدد معارفی و اجتماعی را گویندگی می کرد. با مرحوم حسین صبحدل برای برنامه های سحر همکاری می کرد.
علی سلمان طاهری در پایان اظهار کرد: خداوند او را رحمت کند علاوه بر صفات و ویژگی های اخلاقی که داشت بسیار مراعات می کرد و به واسطه این ویژگی ها همه او را دوست داشتند.
انتهای پیام
علی سلمان طاهری - تهیه کننده صداوسیما - در گفت وگو با ایسنا درباره محمد حسین نورشاهی خاطرنشان کرد: ایشان در کسوت افسری، دوره های مختلفی را حتی در آمریکا گذارنده بود و سال ۶۹ خود را بازنشسته کرد. آقای نورشاهی از سال ۵۸ وارد رادیو شدند و در دوران دفاع مقدس برنامه رادیویی ارتش را اجرا می کردند و یکی از نیروهای فعال در رادیو جبهه بودند. آغاز توفیق آشنایی من با ایشان سال ۷۰ و در برنامه اذانگاهی مغرب رادیو سراسری به نام «در بارگاه قدس» بود.
او ادامه داد: طبعا پختگی، دانش، تجربه و تسلط ایشان همزمان به موضوعات و فنون اجرا، باعث می شد تا در آن زمان بر گردن من به عنوان پژوهشگر، نویسنده و سردبیر تازه کار رادیو، حق استادی داشته باشند.
رفاقت و دوستی ما به حدی زیاد شد که همواره بعد از ضبط برنامه های مختلف معارفی و اجتماعی با هم تا مقصد هم مسیر می شدیم و از تجارب و طبع بلندش بیشتر می آموختم.
این نویسنده و مدرس دانشگاه در ادامه با یادآوری خاطراتی از محمد حسین نورشاهی گفت: از سال ۷۵ تا چندین سال توفیق داشتم در خدمت تیم سحر باشم که در سال های اولیه تنها برنامه ی سحر در شبکه های صداوسیما بود و عمده خاطرات به یادماندنی مان در آن جا شکل گرفت. ویژگی مرحوم نورشاهی در اجرا این بود که تسلط و تجربه او طمانینه خاصی در اجرا برای او ایجاد کرده بود. استاد ابوالقاسم حسینجانی (شاعر) بخش های ادبی را می نوشت و بخش های عمومی و ارتباط و مناسبت ها را من. گویندگی و اعلام ها در برنامه سحر حتی اعلام اذان صبح به افق تهران به صورت زنده بود و در آن ساعات و لحظات و با توجه به اینکه تنها برنامه سحرگاهی کشور همین برنامه بود تمرکز و دقت خاصی می خواست. آقای نورشاهی در خواندن اشعار و اعلام ها اشتباهی نداشت. او طی دو ساعت و نیم برنامه ی سحر به ندرت از استودیو خارج می شد و حتی سحری را در داخل استودیو صرف می کرد. اعتقاد داشت اگر حالمان در برنامه خوب باشد و معنویت حکمفرما، این سخن از دل برآید لاجرم بر دل نشیند.
طاهری به خاطراتش درباره محمدحسین نورشاهی افزود: سحرهای سال ۱۳۷۵ در زمستان واقع شده بود (۲۱ دی تا ۲۱ بهمن ۷۵) و آن سال چندین مرتبه برف سنگینی در ماه رمضان بارید؛ به طوری که آقای نورشاهی _ روحش شاد _ ساعت ۲/۵ بامداد با اینکه وظیفه ای نداشت، برای راحتی من، به دنبال من می آمد.
مدیر کل سابق طرح و برنامه و تولید و آموزش رادیو قرآن درباره تجربه همکاری با مرحوم نورشاهی عنوان کرد: سال ۷۰ برای برنامه «دربارگاه قدس» رادیو سراسری هر روز یک قالب و محتوا طراحی کردم و طبعا زحمت گوینده این برنامه ها چند برابر شده بود. یک روز میزگرد با چند کارشناس، یک روز مسابقه کتبی و … زنده یاد محمدحسین نورشاهی نه تنها از زیاد شدن حجم کار ناراحت نشد که با شور و استقبال برای بهتر شدن برنامه ها تلاش می کرد او با این کار، به گروه درس وجدان کاری و تلاش برای هدف اعتلای رادیو می داد. او در آن سالها برنامه های متعدد معارفی و اجتماعی را گویندگی می کرد. با مرحوم حسین صبحدل برای برنامه های سحر همکاری می کرد.
علی سلمان طاهری در پایان اظهار کرد: خداوند او را رحمت کند علاوه بر صفات و ویژگی های اخلاقی که داشت بسیار مراعات می کرد و به واسطه این ویژگی ها همه او را دوست داشتند.
انتهای پیام
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! میخوای دربارهی «خاطرات اجرای برنامه های سحر که با کرونا پایان یافت» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.