ملی پوش ژیمناستیک ایران گفت: اوایل به این فکر می کردم به رشته کشتی بروم اما وقتی در ژیمناستیک موفق شدم، در این رشته ماندم.

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، سعیدرضا کیخا ملی پوش ژیمناستیک کشورمان یکی از امیدهای کسب سهمیه المپیک توکیو محسوب می شود. این ورزشکار به کسب سهمیه نزدیک بود اما ویروس کرونا باعث شد تا تغییراتی در رویدادهای کسب سهمیه به وجود بیاید. لغو مرحله فینال مسابقات باکو باعث شد تا نگرانی ها برای کسب سهمیه به وجود بیاید با این شرایط کیخا همچنان تمریناتش را پیگیری می کند تا بتواند ایران را برای نخستین بار در طول تاریخ ژیمناستیک صاحب سهمیه کند. مسابقات جهانی قطر که اسفندماه امسال برگزار می شود آخرین شانس کیخا برای کسب جواز توکیوست.

کیخا در گفت وگو با فارس از تمرینات پرفشار این روزهایش در بحران کرونا، امیدواری برای کسب سهمیه و در ادامه مدال در بازی های المپیک صحبت کرد. گفت وگوی کامل سعیدرضا کیخا را با خبرگزاری فارس در زیر می خوانید:

* امیدوارم در قطر سهمیه المپیک بگیرم

* از تصمیم آذربایجان متضرر شدم

* اردوی آنلاین فدراسیون به افزایش انگیزه ما کمک کرد

* اوایل به این فکر می کردم رشته کشتی را دنبال کنم

* بارها به خداحافظی فکر کرده ام

* همسرم ازخودگذشتگی و فداکاری کرد

* پیش بینی تعویق المپیک را می کردم

فارس: شما تا مسابقات آذربایجان به خوبی پیش رفتید و به کسب سهمیه نزدیک بودید، اما ویروس کرونا برنامه ها را بهم ریخت. شرایط را چطور ارزیابی می کنید؟

فدراسیون ژیمناستیک روی بحث کسب سهمیه المپیک برنامه خوبی داشته است و در این زمینه خوب پیش رفتیم. فدراسیون تلاش کرد تا ما در مسابقات کسب سهمیه شرکت کنیم. با زحمات فدراسیون، مربیان و کادر فنی توانستم نتایج خوبی کسب کنم. تا الان در جایگاه سوم رنک کسب سهمیه المپیک را در خرک حلقه به دست آوردم. این کار بسیار ارزشمند بود. شرایط بحران کرونا به همه ژیمناست های دنیا و ورزشکاران جهان آسیب زده و هیچ کس از آن بی نصیب نبوده است.

فارس: شما در مسابقات آذربایجان می توانستید به کسب سهمیه نزدیک شوید اما با لغو مسابقات، نتایج مرحله مقدماتی را برای فینال در نظر گرفتند. از این موضوع ناراحت نشدید؟

برای حضور در مسابقات آذربایجان با آن شرایط سخت با تلاش فدراسیون، کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش به این رقابت ها اعزام شدیم اما در نهایت مسابقات به دلیل کرونا نیمه تمام ماند. استراتژی من این بود که در مرحله مقدماتی برنامه ساده تری اجرا می کردم تا راهی فینال شوم و در فینال است که برنامه اصلی را برای کسب بهترین رتبه انجام می دهم. با توجه به شرایطی که به خاطر کرونا وجود آمد دولت آذربایجان تصمیم گرفت مسابقات نیمه تمام بماند. نتیجه مرحله مقدماتی به عنوان نتیجه نهایی لحاظ شد. من از این تصمیم گیری متضرر شدم. البته هنوز خیلی امید دارم و با امید به مسابقه بعدی که در قطر برگزار می شود شرکت می کنم. امیدوارم بتوانم به سهمیه المپیک دست پیدا کنم.

فارس: در واقع مسابقات جهانی قطر آخرین شانس شما برای کسب سهمیه است.

بله مسابقه قطر آخرین مرحله از رقابتهای کسب سهمیه المپیک برای ژیمناست هایی است که به صورت انفرادی و تک وسیله می خواهند سهمیه به دست آورند. قرار بود مسابقات اواخر سال گذشته برگزار شود اما به خاطر ویروس کرونا به تعویق افتاد.

فارس: تاریخ جدید آن هم چند هفته پیش اعلام شد.

بله فدراسیون جهانی هم تاریخ جدیدی را اعلام کرد که بر اساس آن مسابقات اسفندماه برگزار می شود. تمرینات من به صورت جدی پیگیری می شود. تلاش می کنم در این مسابقات به خوبی ظاهر شده و به موفقیت برسم.

فارس: در جام جهانی ملبورن اتفاق بزرگی افتاد و برای اولین بار ژیمناستیک ایران توانست دو مدال نقره جام جهانی را کسب کند. در خصوص این رقابت ها صحبت کنید.

به خاطر برخی مسائل استرالیایی ها ویزای ما را صادر نمی کردند اما خوشبختانه در نهایت این اتفاق رخ داد و توانستیم در جام جهانی شرکت کنیم. در این رقابت ها من و مهدی احمد کهنی ۲ مدال بسیار باارزش نقره کسب کردیم و خدا را بابت این موضوع شاکرم. جام جهانی ملبورن از آنجایی که یکی از مراحل کسب سهمیه المپیک محسوب می شد اهمیت زیادی داشت و ژیمناست های برتر دنیا در آن شرکت کرده بودند.

فارس: در این شرایط بحران کرونا تمرینات شما به چه صورت است؟

تمریناتم را به صورت شخصی و با رعایت نکات بهداشتی انجام می دهم. سعی کرده ام در تمرینات به هر صورتی که هست انگیزه ام را حفظ کنم. فدراسیون هم کار خوبی کرده است. آنها به صورت یک هفته اردوی آنلاین برگزار کردند که کادر فنی و سرمربی تیم در زمان تعیین شده نکات مختلف را گوشزد می کرد. این اردوی آنلاین به افزایش انگیزه ما و همین طور بحث روانی کمک کرد تا روحیه خودمان را حفظ کنیم.

فارس: چطور شد ژیمناستیک را شروع کردید؟

پدرم کشتی گیر بود و به کشتی علاقه زیادی داشت. او دوست داشت من هم در این رشته فعالیت کنم اما می دانست هر کسی در هر رشته ای بخواهد فعالیت کند اول باید ژیمناستیک را دنبال کند بعد به دنبال رشته مورد علاقه اش برود. به همین دلیل من به ژیمناستیک آمدم. چند سالی در این رشته کار کردم و وقتی موفق شدم در این رشته ماندم. در سالهای ابتدایی که ژیمناستیک کار می کردم حتی در سنین ۱۰-۱۲ سالگی در این فکر بودم به کشتی بروم اما در نهایت تصمیم گرفتم در ژیمناستیک بمانم.

فارس: اگر به عقب برگردید باز هم همین رشته را ادامه می دهید؟

چون راه طولانی، پر فراز و نشیبی را طی کردم تا به اینجا برسم و خیلی سختی کشیدم، واقعیت این است پاسخ به این سوال که اگر به گذشته برگردم دوباره این رشته را انتخاب می کنم، خیلی سخت است. خدا را شکر می کنم راضی هستم چون موفقیت های زیادی را به دست آوردم. در گذشته صحبت های زیادی از رشته ژیمناستیک در مسابقات جهانی و آسیایی و حتی کسب سهمیه نبود. تقریبا موفقیت های به دست آمده برای نخستین بار بوده و برایم ارزشمند است. امیدوارم این راه برای نسل های آینده راحت تر بوده باشد. اگرچه این رشته سختی های خاص خود را دارد اما زودبازده است. یعنی ورزشکاران در یک زمان کمتری می توانند به بحث قهرمانی برسند. خیلی از ورزش ها بیشتر از ژیمناستیک دیده می شوند و متاسفانه در کشور ما به این رشته کمتر توجه می شود.

فارس: به خداحافظی فکر کرده اید؟

ورزش قهرمانی عمر محدودی دارد و هر ورزشکاری وقتی به سن بالاتری می رسد و سابقه اش بیشتر می شود بیشتر به خداحافظی فکر می کند. من هم بارها به خداحافظی فکر کرده ام اما در کنار آن به آینده امیدوار بوده ام. هر زمانی که به تمرین رفته ام سعی کرده ام با بیشترین انگیزه آن جلسه تمرین را سپری کنم.

فارس: جای کدام مدال در کارنامه شما خالیست؟

آرزوی هر ورزشکاری گرفتن مدال در المپیک به عنوان بالاترین سطح مسابقات است. تلاش من هم این است که اول بتوانم سهمیه المپیک را برای نخستین بار در طول تاریخ از زمانی که المپیک سهمیه ای شده کسب کنم. بعد هم اگر خدا بخواهد به مدال المپیک برسم.

فارس: وقتی خبر تعویق المپیک را شنیدید کجا بودید و چه واکنشی داشتید؟

این اتفاق به تدریج رخ داد. بعد از مسابقات جهانی استرالیا اواخر بهمن ماه بود که شیوع ویروس کرونا در چین به اوج رسید. پیش بینی می شد این ویروس به کشورهای دیگر هم سرایت کند. همان زمان بود که شنیدیم ویروس به ایران هم رسیده است و مرزها را هم می بستند. فدراسیون کار خوبی که کرد این بود ما به ترکیه برویم و بعد از آنجا راهی باکو شویم.

فارس: مدتی را هم در ترکیه ماندید.

بله ۲ هفته در آنجا بودیم. اخبار را هم پیگیری می کردیم می دیدیم شرایط چقدر سخت است. حتی فکر تعویق المپیک را هم می کردیم. بعد از بسته شدن مرزها به ایران نیامدیم و راهی باکو شدیم. البته مسائلی بود اما بالاخره با رایزنی فدراسیون، کمیته و وزارت توانستیم راهی باکو شویم. همان جا بود که شنیدیم مسابقات قطر لغو شده است. مسابقات باکو هم شب قبل از فینال لغو شد. من از طریق واتساپ سرپرستان متوجه شدم تیم ها در حال تهیه بلیت برای بازگشت به کشورشان هستم پرسیدم چه اتفاقی افتاده که گفتند مرحله فینال لغو شده است. بعد که به ایران آمدیم متوجه شدیم نتایج مقدماتی را برای فینال لحاظ کرده اند. بعد از مدتی هم خبر تعویق المپیک مطرح شد.

فارس: از حریفان تان خبر دارید که در این اوضاع چه وضعیتی دارند و تمرینات خود را شروع کرده اند یا خیر؟

از طریق فضای مجازی با ورزشکاران کشورهای مختلف در ارتباط هستم. می بینم که براساس شرایط کرونا در کشورشان کم و بیش در سالن ها تمرین می کنند. در برخی از کشورها شیوع ویروس کمتر است و ورزشکاران بهتر می توانند فعالیت کنند. در برخی از کشورها هم ورزشکاران یا به صورت اختصاصی و یا با رعایت پروتکل ها تمرینات را برگزار می کنند. حتی بعض از ژیمناست ها را دیده ام که از راه های مختلف تلاش می کنند بحث های روانی را داشته باشند تا بتوانند این دوره را سپری کنند.

فارس: آکادمی ملی المپیک هم کلاس های آنلاین روانشناسی برگزار کرد.

بله کلاس هایی از طریق آنلاین برگزار شد خوب بود. فدراسیون هم اردوی آنلاینی گذاشت که روحیه ما را تقویت کرد. من تمرینات را منسجم پیگیری می کنم. در این دوران کرونا بحث روانی بسیار مهم است چون مشخص نیست وضعیت به چه صورت باشد.

فارس: با توجه به اینکه مدت زیادی به مسابقات قطر باقی نمانده درخواستی برای شروع اردوها نداشتید؟

فعلا کاری که از دست خودم برمی آید این است که به صورت شخصی تمریناتم را انجام دهم. مربیان هم کمک های لازم را دارند و همان طور که گفتم اردوی آنلاین هم برگزار کردند. اگر اردوها تشکیل شود تمرینات منسجم خواهد بود. فدراسیون پیگیر این موضوع بوده و راهکارهای خود را ارائه کرده است.

فارس: چند وقتی است که ژیمناستیک در بین مردم هم طرفداران زیادی پیدا کرده و به همین خاطر جامعه ژیمناستیک ایران به ۲۷۰ هزار نفر رسیده است. دلیل این اتفاق چه چیزی است؟

در کنار اقدامات فدراسیون ژیمناستیک برای همگانی کردن آن، اعزام ها و مسابقات بین المللی زیادی که ما در آن شرکت کردیم باعث شده بسیاری از خانواده ها فرزندانشان را در کلاس های ژیمناستیک ثبت نام کنند. بارها خانواده ها به من پیام داده اند که به خاطر اینکه من در مسابقات بین المللی به مدال رسیده ام فرزندانشان به ژیمناستیک علاقه مند شدند.

فارس: شما متاهل هستید و فرزند هم دارید. زندگی ورزشی با این شرایط سخت نیست؟

من سال ۹۲ ازدواج کردم و اواخر سال ۹۵ پدر شدم و خدا یک پسر به من داد. زندگی متاهلی و ورزش حرفه ای سخت است. با وجود اینکه همسرم ورزشی نبوده و این آگاهی را نداشت که زندگی با یک ورزشکار که عضو تیم ملی است، باید مدت زیادی در اردو باشد، به مسابقات مختلف برود، به صورت حرفه ای تمرین کند چه سختی هایی دارد اما با این شرایط همسرم در کنارم ایستاد، فداکاری و از خودگذشتگی کرد. یکی از کسانی که مدیون او هستم همسرم است که در اینجا باید از او تشکر کنم. در کنار او، پدر و مادر خودم و همسرم ما را حمایت کردند تا بدون دغدغه و با خیال راحت تمریناتم را پیگیر باشم و در مسابقات شرکت کنم.

فارس: شاغل هستید؟

بله من در اداره کل ورزش و جوانان استان فارس کارمند هستم.

فارس: همکاری لازم را برای حضور شما در اردوها داشته اند؟

بله باید در اینجا از آنها تشکر کنم که شرایط لازم را فراهم کردند تا بتوانم بدون مشکل در تمرینات و مسابقات حضور داشته باشم. آنها تاثیر زیادی در پیشرفت من داشتند.

فارس: درخواستی از وزارت و کمیته ندارید؟

آنها همیشه حامی ژیمناستیک بوده اند و به خاطر همین موضوع تشکر می کنم.

فارس: حرف پایانی؟

ممنون از نگاه ویژه شما به ورزش ژیمناستیک.

انتهای پیام/