شیوع جهانی آنفلوانزا

ایسنا/خراسان رضوی علائم آنفلوانزای انسانی تقریبا ۲۴۰۰ سال پیش توسط بقراط ارائه شد، اما گردآوری اطلاعات تاریخی درباره این بیماری به دلیل شباهت آن با سایر بیماری های تنفسی دشوار بوده و در طول تاریخ بشر باعث ایجاد همه گیری های بسیاری شده است. به نظر می رسد این بیماری در اوایل استعمار اروپا بر قاره آمریکا آغاز و از اروپا به قاره آمریکا گسترش یافته است وعلت این تصور، یک بیماری همه گیر شبیه آنفلوآنزا در سال ۱۴۹۳ بود که تقریبا کل جمعیت بومی آنتیل را پس از رسیدن کریستوفر کلمب به امریکا از بین برد.
اولین سابقه قانع کننده از این بیماری همه گیر، شیوع آن در سال ۱۵۸۰ در روسیه بود که از طریق آفریقا به اروپا گسترش یافت. در روم بیش از ۸۰۰۰ نفر کشته شدند و چندین شهر اسپانیا نیز تقریبا از بین رفتند.همه گیرهای پراکنده طی قرن ۱۷ و ۱۸ ادامه یافت و در سال ۱۸۳۰تا ۱۸۳۳ به سرعت گسترش یافت و تقریبا یک چهارم از افراد در معرض این بیماری قرار گرفتند.
مشهورترین و کشنده ترین شیوع، بیماری همه گیر آنفلوانزا ۱۹۱۸ (همه گیری آنفلوانزا اسپانیایی آنفلوانزای نوع A، زیر گروه H۱N۱) بود که از سال ۱۹۱۸ تا ۱۹۱۹ ادامه داشت. البته به طور دقیق مشخص نیست که چند نفر در این همه گیری کشته شدند اما برآوردها بین ۲۰ تا ۱۰۰ میلیون نفر را نشان می دهد. این بیماری همه گیر به عنوان «بزرگترین هولوکاست پزشکی در تاریخ» توصیف شده است. این تعداد تلفات عظیم ناشی از میزان بسیار بالای آلودگی تا ۵۰ درصد و شدت علائم بود که گمان می رود در اثر طوفان های سایتوکاین(طوفان سایتوکاینی طی چند روز اول پس ازعفونت آنفلوانزا رخ می دهد و موجی از پاسخ سایتوکاینی و کموکاین های پیش التهابی برای کنترل عفونت است) ایجاد شد. در واقع، این علائم در سال ۱۹۱۸ به قدری غیرمعمول بود که در ابتدا آنفلوانزا را با دیگر بیماری ها مانند حصبه اشتباه تشخیص دادند و در این زمان بیشترین میزان مرگ و میر ناشی از ذات الریه باکتریایی، عفونت ثانویه ناشی از آنفلوانزا بود.
این بیماری غیرمعمول بین ۲ تا ۲۰ درصد از مبتلایان را از بین برد و از دیگر ویژگی های غیرمعمول این بیماری همه گیر، شیوع و مرگ و میر آن در افراد جوان بود که بر اساس آمارهای منتشر شده حدود ۹۹ درصد مرگ و میر در افراد زیر ۶۵ سال و بیش از نیمی از افراد جوان ۲۰ تا ۴۰ سال اتفاق افتاد. میزان تلفات این بیماری در سال های ۱۹۱۸تا ۱۹۱۹ مشخص نیست، اما تخمین زده شده که ۲٫۵ تا ۵ درصد از جمعیت دنیا کشته شدند.
همه گیری های بعد آنفلوانزا چندان ویران کننده نبود. آنها شامل آنفلوانزا آسیایی در سال ۱۹۵۷ (نوع A ، H۲N۲) و آنفلوانزای هنگ کنگ در سال ۱۹۶۸ (نوع A ، H۳N۲) بودند و میلیون ها نفر را از بین بردند. در آنفلوانزاهای بعدی به دلیل وجود آنتی بیوتیک ها برای کنترل عفونت های ثانویه در مقایسه با آنفلوانزای اسپانیا در سال ۱۹۱۸ مرگ و میر کمتری گزارش شده است.
اولین ویروس آنفلوانزا از طیور در سال ۱۹۰۱ شناسایی شد که عامل ایجاد بیماری به نام «طاعون مرغ» بود و بعد از آن در سال ۱۹۳۱ در خوک ها کشف شد.
اولین گام مهم در پیشگیری از آنفلوانزا واکسن ویروس کشته شده در اثر آنفلوانزا توسط توماس فرانسیس، در سال ۱۹۴۴ بود. فرانسیس به گروه محققان خود در دانشگاه میشیگان اجازه داد که با حمایت ارتش آمریکا اولین واکسن آنفلوانزا را تهیه کنند. ارتش به دلیل تجربه آنفلوانزا در جنگ جهانی اول، هنگامی که هزاران سرباز توسط ویروس در طی چند ماه کشته شدند، درگیر این تحقیق شد. در مقایسه با واکسن ها، توسعه داروهای ضد آنفلوانزا کندتر بود به طوری که در سال ۱۹۶۶ مجوز آمانتادین صادر شد و تقریبا ۳۰ سال بعد، طبقه بعدی داروها (مهارکننده های نورآمینیداز) تولید شدند.
آنفلوانزا چه بیماری است؟
آنفلوانزا عفونت تنفسی ویروسی است که باعث بروز علائمی مشابه اما شدیدتر از سرماخوردگی مانند تب ناگهانی، سرفه، آبریزش بینی و ضعف شدید می شود.همچنین ممکن است گاهی اوقات باعث استفراغ ، اسهال و حالت تهوع (به ویژه در کودکان خردسال) شود.
علائم این بیماری یک روز تا چهار روز ادامه دارد و در بیشتر افراد طی دوهفته بدون معالجه پزشکی بهبود می یابند، البته در برخی موارد می تواند عوارض جدی از جمله ذات الریه، برونشیت و عفونت سینوس و گوش ایجاد کند.
فصل فعالیت این ویروس معمولا از اواخر پاییز تا بهار است. طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی (WHO) ، همه ساله بیماری های آنفلوانزا باعث ۳ تا ۵ میلیون مورد بیماری شدید و حدود ۲۹۰هزار تا ۶۵۰هزار مرگ در سراسر جهان می شود.
طی سال های اخیر در ایالات متحده، طبق آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، سالانه بین ۱۲۰۰۰ تا ۵۶۰۰۰ نفر در اثر آنفلوانزا جان خود را از دست می دهند.
چگونه ویروس آنفلوانزا منتشر می شود؟
آنفلوانزا مسری است یعنی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود و حتی قبل از اینکه خود فرد بیمار شود ممکن است انتقال دهنده بیماری به دیگران باشد. سرفه، عطسه و تماس با اشیایی که بیمار آن را لمس کرده باشد نیز موجب انتقال بیماری می شود. شستن دستان و رعایت موارد بهداشتی از مهمترین روش های پیشگیری در انتشار این ویروس محسوب می شود.
چگونه می توان از ابتلا به آنفلوانزا پیشگیری کرد؟
مهمترین روش پیشگیری از آنفلوانزا استفاده از واکسن آنفلوانزاست. این واکسن هر سال باید تزریق شود و علت آن تغییر این ویروس در سال های مختلف است به همین دلیل واکسن با این تغییرات هماهنگ می شود. زمان تزریق آن نیز پاییز است.
در سال جاری انتشار این ویروس زودتر از زمان تخمین زده شده در بسیاری از کشورها آغاز شد. به عنوان مثال بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، از ۱۷ تا ۲۳ ماه نوامبر(آبان تا آذر ماه) این ویروس در ۵۰ ایالت امریکا فعال شد. آلباما، آلاسکا، کالیفرنیا، لوئیزیانا، ماساچوست، نوادا، نیومکزیکو، کارولینای جنوبی، تنسی و تگزاس ۱۰ ایالتی هستند که حداقل نیمی از مناطق آنها شیوع آنفلوانزا یا افزایش تعداد بیماری های مرتبط با آنفلوانزا را گزارش کرده اند.
۱۴ ایالت آریزونا، کلرادو، کانکتیکات، فلوریدا، جورجیا، آیداهو، ایندیانا، کنتاکی، نبراسکا، نیویورک، اورگان، پنسیلوانیا، ویرجینیا و واشنگتننیز فعالیت آنفلوانزای منطقه ای داشتند ، یعنی حداقل در دو و کمتر از نیمی از مناطق چنین مواردی گزارش کردند.
مناطق فعالیت ویروس آنفلوانزا
بر اساس نتایج سازمان بهداشت جهانی، شیوع آنفلوانزای فصلی در سال ۲۰۱۹ به شرح ذیل است:
در منطقه معتدل نیمکره شمالی، فعالیت آنفلوانزای فصلی در اکثر کشورها همچنان ادامه دارد و فعالیت آنفلوانزا در سراسر کشورهای آسیای غربی رو به افزایش است.
در کارائیب و کشورهای گرمسیری آمریکای جنوبی، فعالیت آنفلوانزا به استثنای کوبا کم است. در کشورهای آمریکای مرکزی، فعالیت آنفلوانزا بخصوص در السالوادور و نیکاراگوئه کاهش یافته است.
فعالیت آنفلوانزا در برخی از کشورهای آفریقای غربی افزایش یافته است.
در جنوب آسیا، فعالیت آنفلوانزا در بین کشورهای گزارش دهنده کم بود، اما در ایران همچنان رو به افزایش است.
در مناطق معتدل نیمکره جنوبی، فعالیت آنفلوانزا در اکثر کشورها به سطح بین فصلی بازگشته و در شیلی کاهش یافته است.
در سراسر جهان، آنفلوانزا فصلی A بیشترین نوع ابتلا به آنفلوانزا بوده است.
منابع:
www.who.int
influenzavirusnet.com
cdc.gov/flu
nia.nih.gov
cnbc.com
انتهای پیام
اولین سابقه قانع کننده از این بیماری همه گیر، شیوع آن در سال ۱۵۸۰ در روسیه بود که از طریق آفریقا به اروپا گسترش یافت. در روم بیش از ۸۰۰۰ نفر کشته شدند و چندین شهر اسپانیا نیز تقریبا از بین رفتند.همه گیرهای پراکنده طی قرن ۱۷ و ۱۸ ادامه یافت و در سال ۱۸۳۰تا ۱۸۳۳ به سرعت گسترش یافت و تقریبا یک چهارم از افراد در معرض این بیماری قرار گرفتند.
مشهورترین و کشنده ترین شیوع، بیماری همه گیر آنفلوانزا ۱۹۱۸ (همه گیری آنفلوانزا اسپانیایی آنفلوانزای نوع A، زیر گروه H۱N۱) بود که از سال ۱۹۱۸ تا ۱۹۱۹ ادامه داشت. البته به طور دقیق مشخص نیست که چند نفر در این همه گیری کشته شدند اما برآوردها بین ۲۰ تا ۱۰۰ میلیون نفر را نشان می دهد. این بیماری همه گیر به عنوان «بزرگترین هولوکاست پزشکی در تاریخ» توصیف شده است. این تعداد تلفات عظیم ناشی از میزان بسیار بالای آلودگی تا ۵۰ درصد و شدت علائم بود که گمان می رود در اثر طوفان های سایتوکاین(طوفان سایتوکاینی طی چند روز اول پس ازعفونت آنفلوانزا رخ می دهد و موجی از پاسخ سایتوکاینی و کموکاین های پیش التهابی برای کنترل عفونت است) ایجاد شد. در واقع، این علائم در سال ۱۹۱۸ به قدری غیرمعمول بود که در ابتدا آنفلوانزا را با دیگر بیماری ها مانند حصبه اشتباه تشخیص دادند و در این زمان بیشترین میزان مرگ و میر ناشی از ذات الریه باکتریایی، عفونت ثانویه ناشی از آنفلوانزا بود.
این بیماری غیرمعمول بین ۲ تا ۲۰ درصد از مبتلایان را از بین برد و از دیگر ویژگی های غیرمعمول این بیماری همه گیر، شیوع و مرگ و میر آن در افراد جوان بود که بر اساس آمارهای منتشر شده حدود ۹۹ درصد مرگ و میر در افراد زیر ۶۵ سال و بیش از نیمی از افراد جوان ۲۰ تا ۴۰ سال اتفاق افتاد. میزان تلفات این بیماری در سال های ۱۹۱۸تا ۱۹۱۹ مشخص نیست، اما تخمین زده شده که ۲٫۵ تا ۵ درصد از جمعیت دنیا کشته شدند.
همه گیری های بعد آنفلوانزا چندان ویران کننده نبود. آنها شامل آنفلوانزا آسیایی در سال ۱۹۵۷ (نوع A ، H۲N۲) و آنفلوانزای هنگ کنگ در سال ۱۹۶۸ (نوع A ، H۳N۲) بودند و میلیون ها نفر را از بین بردند. در آنفلوانزاهای بعدی به دلیل وجود آنتی بیوتیک ها برای کنترل عفونت های ثانویه در مقایسه با آنفلوانزای اسپانیا در سال ۱۹۱۸ مرگ و میر کمتری گزارش شده است.
اولین ویروس آنفلوانزا از طیور در سال ۱۹۰۱ شناسایی شد که عامل ایجاد بیماری به نام «طاعون مرغ» بود و بعد از آن در سال ۱۹۳۱ در خوک ها کشف شد.
اولین گام مهم در پیشگیری از آنفلوانزا واکسن ویروس کشته شده در اثر آنفلوانزا توسط توماس فرانسیس، در سال ۱۹۴۴ بود. فرانسیس به گروه محققان خود در دانشگاه میشیگان اجازه داد که با حمایت ارتش آمریکا اولین واکسن آنفلوانزا را تهیه کنند. ارتش به دلیل تجربه آنفلوانزا در جنگ جهانی اول، هنگامی که هزاران سرباز توسط ویروس در طی چند ماه کشته شدند، درگیر این تحقیق شد. در مقایسه با واکسن ها، توسعه داروهای ضد آنفلوانزا کندتر بود به طوری که در سال ۱۹۶۶ مجوز آمانتادین صادر شد و تقریبا ۳۰ سال بعد، طبقه بعدی داروها (مهارکننده های نورآمینیداز) تولید شدند.
آنفلوانزا چه بیماری است؟
آنفلوانزا عفونت تنفسی ویروسی است که باعث بروز علائمی مشابه اما شدیدتر از سرماخوردگی مانند تب ناگهانی، سرفه، آبریزش بینی و ضعف شدید می شود.همچنین ممکن است گاهی اوقات باعث استفراغ ، اسهال و حالت تهوع (به ویژه در کودکان خردسال) شود.
علائم این بیماری یک روز تا چهار روز ادامه دارد و در بیشتر افراد طی دوهفته بدون معالجه پزشکی بهبود می یابند، البته در برخی موارد می تواند عوارض جدی از جمله ذات الریه، برونشیت و عفونت سینوس و گوش ایجاد کند.
فصل فعالیت این ویروس معمولا از اواخر پاییز تا بهار است. طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی (WHO) ، همه ساله بیماری های آنفلوانزا باعث ۳ تا ۵ میلیون مورد بیماری شدید و حدود ۲۹۰هزار تا ۶۵۰هزار مرگ در سراسر جهان می شود.
طی سال های اخیر در ایالات متحده، طبق آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، سالانه بین ۱۲۰۰۰ تا ۵۶۰۰۰ نفر در اثر آنفلوانزا جان خود را از دست می دهند.
چگونه ویروس آنفلوانزا منتشر می شود؟
آنفلوانزا مسری است یعنی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود و حتی قبل از اینکه خود فرد بیمار شود ممکن است انتقال دهنده بیماری به دیگران باشد. سرفه، عطسه و تماس با اشیایی که بیمار آن را لمس کرده باشد نیز موجب انتقال بیماری می شود. شستن دستان و رعایت موارد بهداشتی از مهمترین روش های پیشگیری در انتشار این ویروس محسوب می شود.
چگونه می توان از ابتلا به آنفلوانزا پیشگیری کرد؟
مهمترین روش پیشگیری از آنفلوانزا استفاده از واکسن آنفلوانزاست. این واکسن هر سال باید تزریق شود و علت آن تغییر این ویروس در سال های مختلف است به همین دلیل واکسن با این تغییرات هماهنگ می شود. زمان تزریق آن نیز پاییز است.
در سال جاری انتشار این ویروس زودتر از زمان تخمین زده شده در بسیاری از کشورها آغاز شد. به عنوان مثال بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، از ۱۷ تا ۲۳ ماه نوامبر(آبان تا آذر ماه) این ویروس در ۵۰ ایالت امریکا فعال شد. آلباما، آلاسکا، کالیفرنیا، لوئیزیانا، ماساچوست، نوادا، نیومکزیکو، کارولینای جنوبی، تنسی و تگزاس ۱۰ ایالتی هستند که حداقل نیمی از مناطق آنها شیوع آنفلوانزا یا افزایش تعداد بیماری های مرتبط با آنفلوانزا را گزارش کرده اند.
۱۴ ایالت آریزونا، کلرادو، کانکتیکات، فلوریدا، جورجیا، آیداهو، ایندیانا، کنتاکی، نبراسکا، نیویورک، اورگان، پنسیلوانیا، ویرجینیا و واشنگتننیز فعالیت آنفلوانزای منطقه ای داشتند ، یعنی حداقل در دو و کمتر از نیمی از مناطق چنین مواردی گزارش کردند.
مناطق فعالیت ویروس آنفلوانزا
بر اساس نتایج سازمان بهداشت جهانی، شیوع آنفلوانزای فصلی در سال ۲۰۱۹ به شرح ذیل است:
در منطقه معتدل نیمکره شمالی، فعالیت آنفلوانزای فصلی در اکثر کشورها همچنان ادامه دارد و فعالیت آنفلوانزا در سراسر کشورهای آسیای غربی رو به افزایش است.
در کارائیب و کشورهای گرمسیری آمریکای جنوبی، فعالیت آنفلوانزا به استثنای کوبا کم است. در کشورهای آمریکای مرکزی، فعالیت آنفلوانزا بخصوص در السالوادور و نیکاراگوئه کاهش یافته است.
فعالیت آنفلوانزا در برخی از کشورهای آفریقای غربی افزایش یافته است.
در جنوب آسیا، فعالیت آنفلوانزا در بین کشورهای گزارش دهنده کم بود، اما در ایران همچنان رو به افزایش است.
در مناطق معتدل نیمکره جنوبی، فعالیت آنفلوانزا در اکثر کشورها به سطح بین فصلی بازگشته و در شیلی کاهش یافته است.
در سراسر جهان، آنفلوانزا فصلی A بیشترین نوع ابتلا به آنفلوانزا بوده است.
منابع:
www.who.int
influenzavirusnet.com
cdc.gov/flu
nia.nih.gov
cnbc.com
انتهای پیام
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! میخوای دربارهی «شیوع جهانی آنفلوانزا» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.