ایسنا/قزوین مدیرعامل یک شرکت دانش بنیان گفت: در نهادهای دولتی نگاه تخصصی در خصوص شرکت های دانش بنیان محدود بوده و اغلب نگاه ها علمی نیست؛ دولت باید با گماردن بازرسانی دلسوز و دریافت بازخورد از شرکت های دانش بنیان نقاط ضعف را احصا و برای رفع آن اقدام کند.

سیدبابک حسینی مقدم، مدیرعامل شرکت دانش بنیان پالایش صنعت هیراب با داشتن مدارک کارشناسی مکانیک از دانشگاه تهران، کارشناسی ارشد مکانیک از دانشگاه علم و صنعت، کارشناسی ارشد عمران و محیط زیست از دانشگاه سراسری محیط زیست و رتبه هفت دکترا در گفت وگو با ایسنا، اظهار کرد: سال ۸۹ بعد از گرفتن مدرک کارشناسی ارشد به دوره سربازی اعزام شدم و در ماه های پایانی این دوره در یک شرکت واردکننده تجهیزات تصفیه آب و فاضلاب مشغول به کار شدم؛ بعد از مدتی دیدم که بسیاری از تجهیزات وارداتی را می توان احداث کرد، این امر را با مدیران شرکت در میان گذاشتم ولی پاسخ مثبتی دریافت نکردم به همین جهت از شرکت خارج شدم.

مدیرعامل این شرکت دانش بنیان عنوان کرد: بسیاری از افرادی که واردکننده هستند تفکرشان مبنی بر این است که کالاهای وارداتی هیچ نقصی ندارد و اگر کالایی با نقص مواجه شد خرابی ایجادشده ناشی عدم مصرف صحیح توسط مصرف کننده است.

وی بیان کرد: با هزینه شخصی که حاصل تدریس های خصوصی بود به صورت ابتکاری اقدام به ساخت دستگاه های تصفیه آب و فاضلاب کردم و آن ها را سال ۹۲ در نمایشگاه آب و فاضلاب عرضه کردم و به این ترتیب مشتری های خود را پیدا کرده و قراردادهای کوچک منعقد کردم.

حسینی مقدم اشاره کرد: یک ماه بعد از نمایشگاه طی یک دوره درگیر بیماری شدم. سال ۹۳ شرکت را تأسیس کرده و بعد از طی دوره درمان خود فعالیت شرکت از سال ۹۵ آغاز شد.

وی تصریح کرد: در استان قزوین به دلیل بالا بودن مصرف کلر در سیستم آب رسانی برای کاهش مصرف کلر دستگاهی طراحی و احداث کردم که در دنیا نمونه مشابه ندارد.

موانع سد راه شرکت های دانش بنیان چیست؟

این پژوهشگر در خصوص موانع سد راه شرکت های دانش بنیان گفت: برای ثبت یک شرکت موانع بسیاری وجود دارد، در ابتدا بایستی یک سری فرم را در اداره ثبت اسناد تکمیل کرد که گاهی این روند چندین مرتبه رفت وبرگشت داشته و دو ماه زمان می خواهد، این در حالی است که در سایر کشورها این روند به صورت اینترنتی و طی دو ساعت انجام می شود.

وی ادامه داد: مرحله بعدی دریافت کد اقتصادی است که اداره کل امور مالیاتی برای ارائه این کد مجوز تأسیس و بهره برداری می خواهد، به همین منظور شرکت هایی که در جهت مشاوره و یا تولید تأسیس شده باشند باید از سازمان صمت مجوز تأسیس و یا بهره برداری دریافت کنند.

حسینی مقدم عنوان کرد: وجود کارگاه شرط سازمان صمت برای صدور مجوز است؛ برای تولید باید قرارداد وجود داشته باشد و وجود پروانه بهره برداری لازمه انعقاد قرارداد است.

وی تأکید کرد: در حقیقت می توان گفت این روند یک دور باطل است؛ یک شرکت دانش بنیان چگونه بدون وجود مجوز و کد اقتصادی می تواند قرارداد منعقد کند.

مدیرعامل شرکت پالایش صنعت هیراب یادآور شد: سال ۹۵ یک قرارداد با شهرداری تهران منعقد کردیم تا دستگاه آشغال گیر بسازیم که در گام نخست ماکت تهیه و ارائه شد و درنهایت دستگاه ساخته و تحویل شهرداری شد، مبلغ قرارداد ۸۲۰ میلیون تومان بود که دستگاه موردنظر را با هزینه شخصی ساخته و تحویل دادیم ولی متأسفانه تاکنون ۷۰۷ میلیون تومان از قرارداد موردنظر پرداخت نشده است.

وی افزود: نمونه اولیه و ماکت ساخته شده را برای معرفی به نهادهای دولتی و خصوصی برده و طرح خود را نیز به این شرکت ها ارائه کردم، ولی در نهادهای دولتی نگاه تخصصی محدود بوده و اغلب نگاه ها سیاسی است.

حسینی مقدم تشریح کرد: شرکت های پالایشگاهی و پتروشیمی از دستگاه های تصفیه کننده استفاده می کنند، ولی متأسفانه یک شرکت دانش بنیان با سابقه کمتر از پنج سال فعالیت نمی توانند در مناقصه ها برنده شوند و علاوه بر آن نیز ۳۰ درصد امتیاز مناقصه ها را امکانات فنی و ۳۰ درصد نیز سابقه کاری شامل می شود به همین دلیل عملا شرکت های دانش بنیان نمی توانند برنده مناقصه وزارتخانه ها باشند، به همین منظور قانون جدیدی تصویب شده تا پیرو آن نهاد علمی و فناوری ریاست جمهوری به عنوان واسط نقش تسهیلگر را داشته باشد ولی متأسفانه دستگاه ها به این قوانین پای بند نیستند و آن را اجرایی نمی کنند و تفکر سنتی دارند.

روند اصلاح موانع کند است

وی با تأکید بر این که روند اصلاح موانع کند است، گفت: دولت باید با گماردن بازرسانی دلسوز و دریافت بازخورد از شرکت های دانش بنیان نقاط ضعف را احصا و برای رفع آن اقدام کند.

این پژوهشگر ضمن گلایه از عدم حمایت دستگاه ها از شرکت های دانش بنیان تأکید کرد: اگر بخواهیم برای دریافت مطالبات خود از دستگاه های مربوطه شکایت کنیم باید سه درصد از کل مبلغ را که برای طلب ما معادل ۲۱ میلیون تومان است را به حساب قوه قضائیه واریز کنیم که عملا امکان پرداخت این هزینه برای ما وجود ندارد سؤال اینجاست که چرا شرکت های دانش بنیان از این قاعده مستنثی نیستند؟

وی اظهار کرد: برای ساخت دستگاه موردنظر برای شهرداری تهران ۲۳۰ میلیون تومان مواد اولیه خریداری کرده و ۶۰ میلیون تومان نیز هزینه بیرون کارگاهی پرداخت کردم، هم چنین ۱۵۰ میلیون تومان برای دستمزد مهندس و کارگران هزینه کردم.

حسینی مقدم در پایان گفت: کارگاه این شرکت در شهرک صنعتی لیا مستقر است که به دلیل ضرر مالی و متعهد نبودن طرف های قرارداد دیگر امکان ادامه راه برای این شرکت وجود ندارد.

انتهای پیام