به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان ادعیه روزانه این ماه شریف بسیار جای دقت و تفکر دارد. این دعاهای روزانه که در محافل مذهبی خوانده میشود توسط ابن عباس از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است و علمای بزرگ اسلام آنها را در کتاب خود ثبت و ضبط کردهاند و ما این ادعیه را از کتاب «اقبال الأعمال» سیدبن طاووس عالم بزرگ شیعه نقل می کنیم. این کتاب مانند سایر کتابهای سید از اعتبار و ارزشی ویژه بین علمای شیعه برخوردار است تا جایی که شیخ عباس قمی در «مفاتیح الجنان» بسیار از ادعیه این کتاب استفاده کرده است.

اینک به مناسبت فرا رسیدن هفتمین روز ماه مبارک رمضان، دعای این روز به همراه توضیحی دربارۀ آن منتشر شده است:

اللهم أعنی فیه علی صیامه و قیامه و جنبنی فیه من هفواته و آثامه و ارزقنی فیه ذکرک بدوامه بتوفیقک یا هادی المضلین خدایا مرا در این ماه بر روزه و شب زنده داری یاری ده، و از لغزش ها و گناهان دورم بدار، و ذکرت را همواره روزی ام کن، به توفیقت ای راهنمای گمراهان

حجت الاسلام حسن شریعت زاده کارشناس مسائل دینی در گفت وگو با تسنیم به بیان نکاتی دربارۀ دعای امروز ماه رمضان پرداخت:

نکته اول: انجام تمام امور مخصوصا فرایض الهی به مدد حضرت حق است، نماز و روزه از مهم ترین این واجبات است، همانگونه که در نماز می خوانیم: «ایاک نعبد و ایاک نستعین» عبادت خدا و کمک از او فقط به مدد حضرت حق صورت می پذیرد، آن وقت این توفیق فقط نصیب قلب خاشع می شود، قلب خاشع از هرگونه کبر و تفاخر به دور است.

توصیف قرآن از حال مؤمن در واجبات الهی اینگونه است: «استعینوا بالصبر و الصلاة و إنها لکبیرة إلا علی الخاشعین » آن وقت اگر مدد الهی همراه شود، نام آن در قرآن فضل الهی است: «هذا من فضل ربی» این از عنایت مولای من است؛ یعنی همه چیز از جانب اوست، این توفیق نیز از جانب مولای کریم است.

نکته دوم: دوری از لغزش و خطا به مدد الهی است، همان نکته ای که قرآن کریم از جریان یوسف نقل می کند: «لو لا أن رأی برهان ربه» یوسف علیه السلام به مدد الهی در این آزمایش پیروز شد. این آیه یک اصل کلی قرآن را بیان می کند که اگر رحمت و عنایت خدا نمی بود همه ما اهل خسران بودیم: «فلو لا فضل الله علیکم و رحمته لکنتم من الخاسرین».

نکته سوم: برای دوری از غرور در عبادت و احساس بی نیازی از حضرت حق که وادی عجب است، لحظه لحظه باید به پروردگار عالم پناه ببریم، این خواسته دعای امروز رسول خدا صلی الله و علیه و آله و سلم است.

نکته چهارم: ذاکر بودن و دوام ذکر است. ذکر یعنی نماز، روزه، قرآن، اهل بیت و آنچه در مسیر اطاعت و رضای الهی است: «مولای بذکرک عاش قلبی» این تعبیر از زبان اهل بیت در دعاهای مناجاتی آن بزرگواران است، به یاد تو قلب، جان و زندگی من حیات می یابد. خدایا این ذکر را از من مگیر.

امام هادی علیه السلام می فرماید: مؤمن در این دنیا به چند چیز نیاز دارد و همیشه از خدا این نیاز خود را به زبان می آورد اولین آنها توفیق از جانب خداست، این توفیق الهی همیشه راز و نیاز اوست؛ یعنی خدایا مرا توفیق بده که به وظیفه خود عمل کنم، پس زیاد بگوییم: «وفقنی یا الهی بتوفیقک و برضاک» مایه هدایت دل سرگردان من، تو هستی ای خالق من.

انتهای پیام/